Maandelijks archief: juli 2006

Beleggingsgoeroe

Met veel interesse lees ik de verhalen in de krant over “beleggingsgoeroe” Rene v d Berg uit het Gooi. Ruim 1400 beleggrs stortten 125 miljoen euro op zijn rekening, en zijn hun geld nu kwijt. Deze interesse van mij vloeit vooral voort uit het feit dat ondergetekende samen met nog 40 andere beleggers uit Volendam en de Zaanstreek in 1997 exact hetzelfde hebben meegemaakt.De zwartste periode in mijn leven, alsof ik van de ene op de ander dag in een horrorfilm terecht gekomen was. De overeenkomsten in deze twee beleggingsfraudes zijn frapant. De hoofddader die aandacht, erkenning en fortuin zocht en aanvankelijk ,- wellicht te goeder trouw,-  vrienden aanbood mee te doen in zijn lucratieve beleggingspraktijk. Totdat de beleggingen verlies opleverden, waarna de man de fout inging. Hij bleef vrienden benaderen met het verzoek, onder valse beleggings voorwendselen, grote geldbedragen te storten, maar nu om de gaten te dichten. Ik ben bereid om ook nog te geloven dat de hoofddaders in beide fraudezaken hoopten de zaak ooit nog eens recht te kunnen trekken.

 

In de tussentijd was het gat in onze fraude zaak met de naam Safe Haven opgelopen tot 17 miljoen gulden, en bij Rene v d Berg tot 125 miljoen euro, en hebben beide hoofddaders er zelf heel goed van geleefd. De hoofddaders in (onze) Safe Haven zaak uit Volendam gingen er elk met 1.5 miljoen gulden vandoor. In onze zaak hebben wij als gedupeerde beleggers een stichting opgericht waar ondergetekende medebestuurder van is. We hebben een gerennomeerd advocatenkantoor in de arm genomen en zijn een civiele procedure tegen de betrokkenen en de Fortisbank begonnen. De Fortisbank had haar zorgplicht verzaakt en verzuimd op tijd te controleren of er vergunningen waren. Toen de bank er achter kwam dat er geen vergunningen waren heeft zij vervolgens niets gedaan om de zaak te stoppen.  Inmiddels had ook het Openbaar Ministerie  zich in de zaak vast gebeten, met het gevolg dat de hoofddaders strafrechtelijk zijn veroordeeld. Het voordeel van de justitiebemoeienis was dat wij in onze civiele procedures tegen de daders en de bank konden beschikken over de gegevens uit het justitiedossier. Deze gegevens, die wij zonder strafzaak nooit boven water hadden kunnen krijgen, zijn van doorslaggevende betekenis geweest in onze succesvolle civiele procedure. 

 

Inmiddels zijn de daders en ook de bank door het Gerechtshof en Hoge Raad in de civiele procedures schuldig bevonden. Zijn hebben zich volgens deze rechtscolleges schuldig gemaakt aan het onrechtmatig handelen jegens beleggers etc etc..  Omdat we met een stichting werken moet nu het schadebedrag via de schaderechter worden geclaimd bij de Fortisbank. We hebben de tijd, intussen krijgen we al die jaren al rente op rente over het te vorderen bedrag. Dat loopt dus op, en het kon bij nader inzien wel eens een goede belegging blijken te zijn geweest. We zijn inmiddels al wel bijna 9 jaren aan het procederen en er komen nog wel 3 a 4 jaar bij.

 

We zijn ons vandaag aan het voorbereiden op onze vakantie naar Portugal, leuk vooruitzicht. Gelukkig blijft het hier ook mooi weer, zodat vakantiegangers die hier blijven het voorlopig ook mooi zullen hebben. Afgelopen nacht zou het volgens de meteorologen niet gaan regenen, dus hadden wij alles buiten laten staan, ook de geluidsapparatuur. Vanmorgen bleek het toch geplensd te hebben dus alle speakers moeten vernieuwd worden. 

Moedig besluit

Tijdens mijn vakantie in Egypte werd ik nog door een paar Nederlanders aangesproken over het stoppen van BZN, men vond het een moedig besluit van ons. Ik hoor dat wel eens vaker. Steeds meer vraag ik mij af hoe men dat nou eigenlijk bedoelt? Hoe komt men aan de gedachte dat het moedig is dat wij noodgedwongen moeten stoppen, omdat Jan Keizer het welletjes vindt ? We hadden geen keuze, er was dus feitelijk geen besluit, laat staan van een moedig besluit. Het is overigens een gekke gedachte dat dit zo’n beetje mijn laatste echte vakantie is. Het wordt vandaag in Volendam 36 graden, dat wordt “fietsen met hoed op” geblazen. Sprak net nog Dick de Boer, hij vond het ook naar voor Jack, dat hij zo gehandicapt z’n vakantie moest doorbrengen. Dick gelooft er niet meer in dat Jack z’n vakantie naar Italie nog wat wordt. Zou toch wel heel jammer zijn voor Jack en Nel, ze verheugden zich er erg op.