Maandelijks archief: september 2013

Exposions Rockets in PX – Globe failliet – Luchtfoto’s Volendam- met Jip naar de Gym- Tamara nr 1

In PX bij Rock and Roll Band The Explosion Rockets

Afgelopen zaterdag avond trad op 50 mtr afstand van onze woning in het Volendamse PX de Rock and Roll band Explosion Rockets uit Vucht op; Uiteraard zijn we daar even gaan kijken, net als onze goede vrienden Arnold (The Cats) en Vera Muhren. Op verzoek van de fanclub van de band poseerden Arnold en ik even met de leden van deze poepstrak en met veel plezier spelende puike band. De niet van de originele songs van o.a Cliff and the Shadows en Elvis te onderscheiden uitvoeringen brachten ons weer helemaal terug in onze jeugd. Het klopte echt helemaal, de sound, de stemmen, alles was perfect. Gewoon TOPAVOND in PX !!   

Onder: Nu we toch even met Rock and Roll bezig zijn; deze foto kreeg ik opgestuurd van Henk vd Reep. Hij werd gemaakt tijdens ons R&R Stars concert in Huizen afgelopen week.



Jarige Tuijpjes

Onder: Vandaag is onze zoon Sander jarig; hij wordt 42 jaar, en ook kleindochter Sophie viert vandaag haar verjaardag. Zij is gisteren 9 jr geworden. De stoere foto van Sophie kreeg ik van moeder Brenda, die hem met haar smart phone gemaakt had
.


Weer een stervoetballer in onze familie !

We hebben momenteel 5 kleinzoon voetballertjes in 4 elftalletjes bij de RKAV Volendam. Jan en Kees in de D9 op zaterdag; en Thijs en Tim elk in hun eigen E elftal op zondag. Allemaal regelrechte voetbaltalenten. Als “bap” is op een voetbalveld eer te behalen met zulke kleinzoons. Graag geef ik ze aanwijzingen, zodat iedereen meteen maar ff weet dat ’t MIJN kleinzoons zijn, die elke week weer de show stelen.
Je haalt ze er trouwens meteen uit; de voetbal pupilletjes die het gaan maken, de Cruijfjes van over 10 jaar. Net als jammer genoeg de pechvogeltjes die er nooit wat van zullen bakken. Aandoenlijk soms om te zien.  Hoe die goedwillende maar talentloze misbakseltjes soms vechten tegen hun eigen “voetballend onvermogen” ; naast de bal trappen, er sukkelig overheen stappen, en als stijve harkjes de verkeerde kant op lopen. Je weet dan gelijk: deze knaapjes gaan de D pupilletjes nooit halen. Jammer van de net aangeschafte shirtjes etc. Gelukkig hoort onze nieuwste pupil, kleinzoon Nico, hier niet bij. Hij is ons 5de top talentje. We zagen vanmorgen zijn eerste wedstrijd, en wisten gelijk dat hier  een nieuw “profje” in de maak is, net als die andere kleinzoons van ons.    

Onder: Vanmorgen zagen we de eerste wedstrijd van onze kleinzoon Nico; hij stal de show, daar was iedereen het over eens. Hier start hij een dribbel partij van 2 minuten lang, die zou uitmonden in een magistraal doelpunt.

Onder: Het zit er op. De eerste voetbalwedstrijd van kleinzoon Nico. Er is met 9-2 verloren, maar niet getreurd. Hij is blij, want het publiek juicht hem massaal toe, nadat hij de sterren van de hemel speelde, en slechts een paar minuten uitviel vanwege een huilbui na een harde bal op zijn bil. Toen Nico aan de kant door mij getroost werd, viel zijn moeder Sylvia spontaan voor hem in – hij was net even keeper -, en toen ze een zeker doelpunt tegenhield, was er enige verwarring bij de wedstrijdleiding. “Doet het publiek hier mee?”, vroeg de scheids vertwijfeld……

Onder: Na afloop van Nico’s eerste wedstrijd poseerde ik graag met hem en zijn twee zusjes Mary en Elly. Iedereen wilde wel met hem op de foto.



Met kleinzoon Jip op naar de Gymnastiek

Onder: Omdat zijn zus Sophie vandaag (9) jarig is , en zijn moeder daarmee druk in de weer, werd ik gebeld door kleinzoon Jip(3) met de vraag hem naar zijn wekelijkse gymnastiekuurtje te brengen; vooral het autoritje vindt ie geweldig. In de auto zingt ie dan keihard mee met zijn favoriete lied  “Big City” van Tol Hanse. Tijdens het refrein zwaaien we dan allebei met onze armen, maar omdat niemand die van Jip ziet – te laag –  wijzen sommige passanten op hun voorhoofd als ze mij zien zwaaien 

Onder: Jip en zijn vriendjes wachten op een seintje van de juf en rennen daarna vervolgens hard op hun hokjes af, die vervolgens achterover klappen… (ik ben Jip’s hokje)

Onder: Zomers belt Jip mij vaak op om met hem fietsend een ijsje te halen bij de ijsboerderij van Honingh even buiten Volendam, zoals op deze foto van een paar dagen geleden.



Ons reisburo OOK failliet

Op de autoradio hoorde ik gisteren van het faillissement van reisburo OAD. “Je zal je reis er maar geboekt hebben”, dacht ik nog, gelukkig hebben wij onze komende Egypte reis vanaf 21 oktober met kids en kleinkids er niet geboekt. Ik schrok me een hoedje toen ik van zoon Vincent later op de avond hoorde dat Globe, ons oude vertrouwde reisburo a/d Volendamse Julianaweg, waar ons nichtje Mariska al jaren lang onze reizen regelt, ook de sigaar is. We hadden al een beetje reis stress, want i.v.m de oorlogsdreiging in Egypte was onze reguliere reis door onze initiële touroperator gecanceld en juist begin deze week door Globe overgeboekt naar een Duitse touroperator. Vanmorgen ben ik gelijk naar de Volendamse vestiging van Globe gesneld, die als service aan de klanten nog geopend was. De overboeking naar de Duitse organisatie werd daar bevestigd; we krijgen daarvan nog een bevestigingsbericht, alsmede een nieuwe factuur. Het reeds door ons betaalde bedrag moet door ons bij het garantiefonds worden geclaimd. Het gaat niet vanzelf, dit tripje.

Drukke week voor de Tuijpjes


Het was een hele drukke week voor de Tuijpjes. Het begon vrijdag al met het optreden van de R&R Stars in Huizen. Heel laat thuis dus. Zaterdagmorgen gingen we al weer vroeg op pad met vrienden naar Dordrecht waar we als bestuursleden van de Stichting Volendam als dank van ex-gedupeerden in de fraude zaak Safe Haven een reis naar Sri Lankra kregen aangeboden.

Links; Zondag genoten we van een diner t.g.v de verjaardag van Nico Out, de schoonvader van onze zoon Kees. Kleindochter Elly – met zelf opgeplakte sticker – kwam lekker bij haar Bap zitten.

Met de deze stichting procedeerden we 15 jaar lang tegen successievelijk de Generale bank, De Fortisbank en de ABN AMRO Bank, omdat die niet aan hun zorgplicht voldeden..

Een paar maanden geleden kregen we de bank uiteindelijk op de knieën, en daarmee het verloren gegane geld grotendeels terug.
Van meerdere beleggers kregen we prachtige kado’s, maar dit was wel heel bijzonder. 

Grappig was dat we in Dordrecht aan de kade lunchten in een restaurant, waarin we – wat later pas bleek – een paar maanden geleden hadden gedineerd met onze Schwarze Gruppe. We waren nog maar net op tijd terug om in Hotel Spaander met onze advocaten een etentje ter afsluiting v/d Safe Haven affaire te genieten.

Zondag was er een etentje ter gelegenheid van een verjaardag, en de volgende dagen de begrafenis van Muhren; een luchtfotosessie; een controle vlucht ter verlenging van mijn brevet; af en toe eens mijn moeder in een tehuis in Oostzaan bezoeken; bijwerken van achterstallige administratie etc etc. Gepensioneerden lijken het wel drukker dan werkenden te hebben vrienden… 

Onder: Gisteren vloog ik even naar De Lishof in Oostzaan waar m’n moeder momenteel verblijft. Na een moeilijke tijd is haar toestand de laatste dagen redelijk en stabiel. Om haar te groeten ben ik, zoals beloofd, voor haar raam langs gevlogen – op de toegestane minimum hoogte – om even met de vleugels te zwaaien. Ze heeft me gezien zei ze later. Eerder had ze al gevraagd om dan meteen luchtfoto’s van het gebouw voor haar verplegers te maken. Uiteraard heb ik die gemaakt en vanmorgen afgeleverd 

Gerrie Muhren begraven

We hebben afgelopen maandag de familie van Gerrie Mühren thuis gecondoleerd. De in zijn woonkamer opgebaarde Gerrit was omgeven door een zee van bloemstukken van familie, vrienden, kennissen, en van allerlei prominenten uit de internationale voetbal wereld. Er waren zoveel bloemstukken dat men hiermee zelfs naar de tuin was uitgeweken. Heel indrukwekkend; al die linten met persoonlijke boodschappen van grote voetbalnamen; kippenvel ! Des te opvallender was dat Gerrie’s vrouw Grietje ons meenam en attent maakte op één bepaald bloemstuk, pal naast de kist, en hier op wijzend fluisterde: “Wat een klasse van die club; wat een compliment voor Gerrit”. Op het lint:  “Feijenoord Rotterdam”. Grietje: “Om als Ajaxied van je eeuwige “sportieve vijand” zo’n vorm van medeleven te krijgen is toch wel het ultieme bewijs dat je een groot sportman was”. We waren er stil van…

Onder: Dinsdagmiddag werd Gerrit na een indrukwekkende dienst in de Volendamse Vincentius Kerk op de begraafplaats erachter begraven. Toen ik er een dag later over heen vloog zag ik als stille getuige nog de berg bloemen bij zijn graf . Op deze foto is in het midden ook de nieuwe pastorie bij de kerk te zien.

Onder: Even een wijder plaatje van de Vincentiuskerk met begraafplaats

Tamara op nr 1 in de feest TOP 20

We hebben bij ons thuis weer een nummer 1 hit te pakken. Het gaat om de nieuwste single van onze schoondochter Tamara: “Kom , laat de glazen klinken”, die deze week in de Feest Top 20 van 3 naar 1 is gestegen. Tamara gefeliciteerd !! Er is nog meer nieuws betreffende Tamara te melden. Zij doet mee aan het SBS programma de leukste familie van Nederland. Er is voor dit programma ook bij ons thuis gefilmd. Binnenkort worden de opnames uitgezonden.

Optreden van Rock and R’all Stars gecanceld

Het is me het cancel weekje wel. Van het management kreeg ik eergisteren een bericht dat het optreden van de R&R Stars a.s vrijdag in De Radstake NIET doorgaat wegens omstandigheden; het blijkt om prive omstandigheden te gaan. Het optreden is uitgesteld naar 15 November a.s

LUCHTFOTO’s VOLENDAM en OMSTREKEN

Onder: Het Doolhof; op deze foto kan men – vooral op groot formaat – als het ware door de straatjes lopen.

Onder: Trouwerij bij vuurtoren “Het Paard van Marken”. Thijs en Liliane Spijker vroegen mij luchtfoto’s te maken van een trouwpartij bij hun unieke woonverblijf, mede omdat daar het schip van hun vrienden een paar uur aangemeerd lag.

Onder: De vuurtoren, het schip en de gasten

Onder: Vanaf de andere kant. Na de plechtigheid staan Thijs en Liliane links naast de toren te kijken naar de voorbij vliegende PH-BZN



Onder: Over Volendam vliegend maakte ik deze kiek van het volledig voltooide nieuwbouwproject van de Woningbouw Vereniging aan de Julianaweg

Onder: Vanaf de andere zijde.

Onder: Het recent gerenoveerde vroegere Volendamse bejaarden tehuis St Nicolaashof. Bejaardentehuizen en zorginstellingen bestaan niet meer. Er zijn slechts nog verpleegtehuizen (deel centrum en midden onder) en ” voor zorg aangepaste” woningen en flats, (de andere vleugels)  waarin zorg op afspraak moet worden ingekocht. Een gevolg van de bezuinigingen.  



Onder: De haven van Marken deze week.



Onder: Over de Gouwzee vliegend zagen we hoe de Hoorn 2 zich door het woelige water sleurde.



Onder: Het Motel Volendam waar we zondag j.l een etentje genoten ter gelegenheid van Nico Out, de schoonvader van onze zoon Kees; het was een heerlijk vers buffet in een sfeervolle ambiance. Opvallend hoge kwaliteit !!

Onder: Het beroemde Volendamse Kleiperk met Hotel Spaander etc nu eens vanuit een andere hoek. Dit standpunt is alleen mogelijk wanneer er door sluierbewolking geen harde schaduwen zijn.



Onder: Ons vaste tank stekkie  in Volendam: Garage Molenaar aan de Kathammer Zeedijk



Onder: Het prachtige nieuwe Europaplein in het centrum van Volendam. Een schitterende locatie, waar nog wat levendigheid ontbreekt, en dus nog van alles mogelijk is. Ons gemeentebestuur zou eens een kijkje kunnen nemen in een paar van de talloze toeristenplaatsen, waar dit soort locaties het middelpunt vormen van een gezellig en druk bezocht voetgangers stads,-of dorpscentrum. Gisteren echter, kon enige activiteit waargenomen worden zoals op deze foto te zien. Zou dat het begin zijn ??



Onder: Een kijkje in het centrum van ons dorp achter het drukste stukje van de dijk boulevard.

Onder: Het mooie centrum van Edam, met in het midden het Damplein, en het statige Stadhuis

Onder: De sluizen in Edam

Gerrit Muhren overleden! Op naar de herfst – Rock and R’all Stars in Huizen en Varseveld

Gerrit Muhren overleden

— Er is een groot Volendammer dood gegaan. Misschien wel de sympathiekste “Volendam ambassadeur” ooit. —

 

De verslagenheid was groot vanmiddag in Volendam, iedereen was er stil van; Gerrit Muhren was een graag geziene persoon in ons dorp. Waar alle media momenteel over elkaar heen vallen met superlatieven over zijn voetbalkunsten, is Gerrit bij ons vooral de icoon die de eenvoudige Volendamse jongen bleef. Een beroemdheid die de weelde van zijn status aan kon. Die samen met z’n Grietje en z’n kinderen in z’n gewone huis tussen z’n gewone dorpsgenoten z’n gewone Volendamse leventje bleef leiden, en altijd en voor iedereen een vriendelijk woordje klaar had. Een voorbeeld voor velen…….

Een paar jaar geleden had ik het genoegen om samen met Gerrit in het Volendamse bedrijfsleven sponsors te werven voor een grote plaatselijke manifestatie. Niet alleen ik maar ook de sponsors werden kennelijk getroffen door zijn warme uitstraling, het werd met name door zijn inbreng een groot succes.

Je kon hem hier in de buurt de laatste jaren vaak in z’n trainingskloffie zien hardlopen. En dan heb ik het over echt hard, heel hard lopen, als een raket !!  Het gebeurde nogal eens dat ik op mijn dagelijkse joggingroute van de Molen net buiten ons dorp, naar Motel Volendam en terug (4km all in), voor de 2de keer werd ingehaald door raket Gerrit; hij was dan al 10 km “om Monnickendam” gerend, en pakte het traject nog maar es een keer. Mij en menige andere “sporter” nog leuk groetend, maar met een “minderwaardigheidscomplex” achterlatend.

Er ging een schok door het dorp, toen bekend werd dat Gerrit aan de beenmergziekte MDS leed, juist hij, die altijd zo zuinig met z’n sportlijf was omgegaan. Wiens hele doen en laten een leven lang in het teken stond van sporten en een gezond lichaam.  

De avond voor mijn vertrek naar de wintersport 20 mrt j.l belde hij mij met gebroken stem vanuit het ziekenhuis op. Er zou een voetbalboek van hem uitkomen, legde hij me met veel moeite uit; ” heb jij niet een mooi fotootje liggen voor de kaft ” was zijn vraag. Ik was buitengewoon vereerd door zijn verzoek, en bood hem aan om er een speciale foto voor te maken. “Mijn dorp”, wordt de titel”, zei hij met enige trots…. naar inspiratie voor de foto zoekend, vroeg ik hem: “waar denk je het eerste aan Gerrit, als je je carriere overziet “, waarop hij zonder nadenken antwoordde: “aan het straatvoetballertje uit Volendam”. Ik wist genoeg, en ben na mijn thuiskomst meteen aan de slag gegaan ! Een paar weken later kon ik hem een aantal foto’s laten zien waaruit hij mogelijk een keuze kon maken. Hij was er verrukt van. En wat ben ik er trots op dat ik dat voor hem heb mogen doen.

Het zal z’n familie, vrienden en kennissen veel moeite kosten om zonder hem verder te gaan; ik wens iedereen daar ook namens Mary veel sterkte bij; rust in vrede Gerrit Muhren…….. 

Bergafwaarts met moeder

We bezoeken haar zo vaak mogelijk, zo’n beetje om de dag. Mijn 89 jarige moeder die na een val in haar woning al twee weken met een fatale kanker aandoening, in een verzorgingstehuis in Oostzaan verblijft. Ze is in de allerlaatste fase van haar leven aangekomen. Omdat ze te zwak is om nog op een stoel te zitten brengt ze bijna de gehele dag in bed door. Het is triest om te ervaren dat het laatste stukje van het leven van zo’n bejaarde vrouw – of man – fysiek en mentaal  eigenlijk toch een lijdensweg is. Het afscheid nemen elke dag, en het acceptatieproces van de naderende dood. Hoe goed ze ook door familie en het verplegend personeel verzorgd wordt. Aan belangstelling heeft ze overigens geen gebrek. Er zijn elke dag wel tussen 15 a 20 familieleden bij haar op bezoek, dat is vermoeiend, maar toch wil ze dat iedereen zo lang mogelijk aan haar ziekbed blijft.

Wat heb ik overigens een respect voor het verplegend personeel in de zorg. Het is aandoenlijk hoe die mensen heel liefdevol bij nacht en ontij voor anderen klaarstaan, met lang niet altijd de mooiste en schoonste “klusjes”. Het is natuurlijk hun baan, maar aan dit soort banen kan alleen invulling gegeven worden door mensen met een roeping. Mensen die eigenlijk van binnenuit onbaatzuchtig voor anderen willen en kunnen zorgen. Jammer dat deze belangrijke werkers in onze samenleving zo slecht betaald worden, terwijl de zorgbestuurders er vaak met megabedragen van door gaan.    

Rock and R’all Stars on the move

Het gaat goed met de Rock and R’all Stars; tijdens de generale repetitie voor het optreden van komende vrijdag avond in Huizen die we de afgelopen week hadden, liep het repertoire werkelijk als een trein. We beginnen elkaar steeds beter aan te voelen; en dat is belangrijk, want er wordt veel geïmproviseerd en afhankelijk van hoe t publiek reageert en hoe de solisten er zin in hebben worden sommige stukken langer of anders dan vorige keren. Ik moet zeggen dat ik echt uitkijk naar vrijdagavond, en dat positieve gevoel proefde ik bij alle leden van de band. 

Onder: Het artikel in de Gooi en Eemlander ter promotie van het optreden van a.s vrijdagavond in Huizen; en dan de foto; wie had dat gedacht een paar jaar geleden, nou ik niet !!

Onder: De Poster betreffende het optreden in De Radstake in Varseveld dat volgende week plaatsvindt.



Laatste kermis foto 2013

Onder: Zo werd het toch nog gezellig op de Volendamse dijk, op de laatste kermisdag afgelopen maandag. We konden nog net een plekje vinden op het buiten terras voor restaurant de Pompadour a/d haven, waar onze nicht Jessica de Koning – de dochter van m’n zus Gaar – ons het laatste kermis biertje serveerde. Met zo’n nicht moeten die biertjes wel smaken toch?

Herfst in aantocht

Na de vroegere Volendamse kermissen, die altijd eindigen begin september, raakte iedereen hier een beetje in een soort van “kermis blues”. Het feest was voorbij tot de Kerst, het was werken geblazen, en de gure herfst kwam er aan. Geen reden voor euforie dus !!

Er is echter – zeker voor ondergetekende – veel veranderd de laatste jaren; feestjes gaan niet meer voorbij, werken om geld te verdienen is niet meer aan de orde, en hoewel de naderende herfst bleef – het regent en waait hier  – is het echt gure van de herfst er voor mij ook af. In mijn gerieflijke kantoor, werk ik dan met plezier aan het selecteren, bewerken en archiveren van de foto’s die de afgelopen maanden het levenslicht zagen in mijn camera’s, om er samen met de korte gefilmde fragmenten slideshows van te maken. Uiteraard beleef ik daarbij weer al die mooie reizen, vakanties, korte trips, gebeurtenissen en mooie momenten met onze familie opnieuw. Het zijn er zelfs zoveel dat we nu met een (luxe) probleem worden geconfronteerd.

Bij het maken van de slideshows van alle trips van dit jaar heb ik een behoorlijke achterstand opgelopen. Het maken van de slideshows met foto’s, transities, teksten en korte video’s met passende achtergrond muziek is een leuke maar tijdrovende bezigheid. Vaak maak ik als eerste meteen na de trip of reis de selectie v/d foto’s/video’s met teksten, omdat ik dan alles nog vers in het geheugen ligt. Geluid/muziek komt meestal later. 

Om even een indruk te geven van de verschillende foto projecten en momenten/gebeurtenissen waar ik momenteel nog aan werk volgt nu een fotografisch overzichtje

EGYPTE

Onder: Net voor de jaarwisseling waren we in Egypte met vrienden; we reden op quads door de woestijn



Onder: Ook maakten we een rit door de woestijn met een buggy. Hierbij moet je jezelf goed inpakken tegen het stuifzand. Ook de camera apparatuur moet goed tegen stuifzand afgeschermd worden.



INDIA

De slideshow van deze reis is reeds een tijd klaar.

Onder: In begin van dit jaar reisden we een maandje naar India en Nepal; werkelijk een zeer fotogenieke trip. We rustten hier even uit voor de betoverende Taj Mahal



Onder: In Varanasi keken we onze ogen uit naar de lijk verbranding , maar ook naar het rituele wassen in de Ganges



NEPAL

Onder: Katmandu in Nepal



Onder: In een Nepalees vliegtuig maakten we een rondvlucht langs de Mount Everest midden op de foto.



OOSTENRIJK

Onder: In feb/mrt van dit jaar in de buurt van het Oostenrijkse Flachau op skivakantie



Onder: Het was echt genieten geblazen in de besneeuwde bergen



Onder: Wat een serene rust, wat een uitzicht.

Onder: Vooral de stilte is indrukwekkend…. daar kan ik echt een paar minuten lang met ingehouden adem naar luisteren; deze slideshow moet alleen nog van geluid worden voorzien.

VOLENDAM

Onder: Van het optreden van de Rock and R’all Stars in Volendam heb ik een fotoreportage gekregen van fotomaatje Jan Kiek; ook die wordt aan de wachtlijst toegevoegd.

OOSTENRIJK

Onder: In het voorjaar bezochten we met vrienden weer ons favoriete Oostenrijkse hotel in Erpfendorf.

Onder: Even een lig pauze met een neutje tijdens een van de vele fietstochten die we maakten op gehuurde elektrische fietsen.

Onder: Op muziek uit de beatbox dansen Kees en Aaltje Kwakman hier een foxtrotje op het Oostenrijkse fietspad; moet kunnen…….

Onder: Het einde van ons verblijf was een angstige ervaring; overstromingen overal om ons heen. Van deze slideshow moet alleen de muziek nog worden toegevoegd.

LELYSTAD

Onder: Onze zoon Kees met zijn zoon Nico achter in de PH-BZN; de eerste keer dat Nico met z’n bap mee vloog

Onder: Tijdens het taxien mocht hij even naast de bap zitten

AMSTERDAM

Onder: Van de mooie vaartocht met de zoon Christiaan van zwager Gerard en Jantien heb ik een mooie foto serie die zeker ook nog in een slideshow gemonteerd gaan worden. 

Onder: Amsterdam is een geweldig mooie stad met heel ludieke en karakteristieke plekjes.

Onder: Aan het Amsterdamse IJ is ook veel moderne architectuur te bewonderen

ANDALUSIE

Onder: In het late voorjaar vlogen we met vrienden naar Andalusie, waar we in Cordoba Sevilla Granada en Ronda waren. Deze slideshow is op de nog toe te voegen muziek na ook bijna klaar….

Onder: Dineren met uitzicht op het Alhambra

Onder: Ronda

Onder: In de buurt van Ronda zaten we in een geweldig hotel midden in de zuid Spaanse bergen

CHINA

Onder: Van de reis die we onlangs maakten naar China heb ik een paar duizend foto’s gemaakt. Met het maken van de slideshow van deze boeiende ben ik momenteel druk bezig.

Onder: Op het plein van de Hemelse Vrede

Onder: Het Terra Cotta Leger

Onder: Een prachtige dans voorstelling

Onder: Het Karstgebergte tijdens een fiets/scooter rit in Zuid China

Onder: Een van de aalscholvers met dichtgeknepen krop, die gebruikt worden om naar visjes te duiken; die ze dan niet door kunnen slikken. Een momenteel omstreden traditionele wijze van vissen.

Onder: Vanuit het vliegtuig zien we de vele flats en fabriekshallen in de omgeving van Sjanghai.

VERJAARDAG

Onder: Onlangs heb ik mijn 65ste verjaardag gevierd; van het “verjaardagsfeestje in kleine kring” heeft mijn fotomaatje Jan Kiek een leuke reportage gemaakt, die binnenkort ook in een slideshow te zien is. Ik kom daar later nog op terug. Je wordt ouder pa(o)pa, de tand des tijds krijgt je in zijn greep; maar gezien de “wurggreep” waar in dit verband bij The Stones sprake van is, is er nog hoop voor mij.