Maandelijks archief: augustus 2009

Back in time

Afgelopen zaterdag waren we met onze kleinkinderen Jan Kees Tim, en zondag met Sophie en Thijs op de kermis in Edam (3km van Volendam). Je ziet daar trouwens heel veel Volendammers rondlopen, die de Edamse kermis als een soort van voorproefje zien van het volksfeest dat wij hier komend weekend in palingcity gaan beleven. Tijdens de Volendamse Kermis vliegen zelfs de vogels niet, alles gaat dan plat! De kermiswagens rijden daartoe op dit moment Volendam binnen; overal worden de attracties al opgebouwd. Dat roept bij mij altijd herinneringen op aan vroeger, toen ik daar niet bij vandaan te slaan was. Samen met Evert Woestenburg (medeoprichter BZN ) heb ik als 17 jarige jongen zelfs nog eens geholpen bij het opbouwen van een of andere spin op het Europaplein. Gisteren hoorde ik tijdens een dineetje bij Restaurant vd Hogen dat er dit jaar weer live muziek op de buiten beunen op de dijk gemaakt mag worden. Ik houd mijn hart vast voor de onveilige situatie die daardoor kan ontstaan. Pal voor de buhne kunnen maar relatief weinig mensen staan, dat wordt dus enorm dringen geblazen. Hopelijk heeft men daarin qua veiligheidsmaatregelen voorzien, en gebeuren er geen ongelukken.   

De laatste dagen ben ik weer druk met het digitaliseren van mijn oude dia bestanden, vandaar dat ik in deze aflevering van mijn journaal weer even terugduik in de tijd.

Onder: In 1980 bijna 30 jaar geleden bij de ferry in het Schotse plaatsje Kyle of Lochals stappen we in de Jeep voor de opnames van het lied Yellow Rose voor de special van de CD Green Valleys. Helemaal links staat onze overleden manager Jacques Hetsen, met rode jas regisseur Laurens van Leeuwenberg en bovenin de Jeep Thomas Tol en Jan Tuijp. Voorin zien we Jack Veerman Jan Keizer en  Annie Schilder. Een tijdje terug waren Mary en ik met vrienden weer in Kyle of Lochals, de veerpont is verdwenen want er is nu een grote brug over het water gebouwd. Voor de rest ademde alles nog dezelfde sfeer uit, en het rook er nog steeds naar zeewier. 

Onder: Hier rijden we in de Jeep de ferry op.Nu is ook Kees Tol achterin de Jeep te zien. Deze foto werd gemaakt door Dick de Boer die bovenop de ferry stond naast de regisseur Laurens met rode jas.

Onder: Hier stappen we in de bus bij chauffeur Andy, die ons tijdens de ritten naar de diverse Schotse lokaties via de bus PA de meest spannende typisch Schotse horrorverhalen vertelde. Ik herrinner me nog exact hoe hij dat deed met veel dynamiek in zijn stem. Links Jacques Hetsen midden Jan Keizer en bij de deur Dick de Boer. Achter de bus het hotel waar we verbleven. Dit hotel is er nog steeds zag ik tijdens ons laatste bezoek een tijdje terug. Ook het barretje waar een echte Scottisch Sailorman met een kraakstem het intro van Rocking the Trolls voorlas, met wel 100 whiskeyflessen achter hem was er 2 jaar geleden – dus 27  jaar later – nog steeds.  

Onder: Foto’s van onze eerste skivakantie met de BZN leden in Hinterglemm in 1978 waar ik al eerder wat foto’s van plaatste. Linksonder manager Dick de Boer en zijn Gaartje Boeltzs boven op de Zwolfer Kogel in Hinterglemm. In het midden mijn persoon en Mary bij de babylift; in de verte hotel Egger. Rechtsonder Jan keizer en zijn vrouw Marie in de gondel. 

Onder: Ook even wat familieplaatjes. Dit is in 1978, we woonden nog in de Volendamse Plutostraat. In de slaapkamer van Sander (7)  – boven – en Vincent (3) – onder -, het stapelbed en rechts de slaapkamerkastjes die ik twee jaar daarvoor zelf had ontworpen, gezaagd en in elkaar geschroefd. 

Onder: Uit het dia archief foto linksonder uit 1979 van onze jongste zoon Kees toen hij 3 maanden oud was. Ik moest bij het zien van deze foto meteen denken aan Nico de zoon van Kees, daarom heb ik zijn foto rechtsonder geplaatst. Zeg nou zelf, lijkt hij er op of niet?  

Onder: Maart 1979, ik was toen 31 jaar oud. Links Vincent (4) midden Kees net geboren en rechts Sander (8)

Onder: In 1978 nu 31 jaar geleden Sander (7) en Vincent (3) bij mijn ouders thuis op de bank. Ze droegen heel trots de BZN shirts.

Onder: Het is 1979, links Sander(8) midden Kees net geboren en rechts Vincent (40) Sander was niet lang daarvoor net voordat ik in de BZN auto stapte tegen de voorrand van onze voorstoep gevallen. Het was een bloedbad en Mary reed meteen met hem naar het ziekenhuis in Purmerend waar hij gehecht werd. Op deze foto is het litteken nog steeds te zien. Rechts Vincent(4) en onder Kees(0) 

Onder: Mijn vader Kees en moeder Maartje 31 jaar geleden. Moeder was hier 54,- en vader 53 jaar. Vier jaar later overleed mijn vader aan een hartaanval. Hij werd 57 jaar.

   

Onder: Mijn vader was een manus van alles. Hij rookte thuis zelf paling, bakte vis voor de hele buurt en maakte o.a zure panharing; een lekkernij waar de liefhebbers nu nog steeds over praten. Maar ook bakte hij voortreffelijke cake’s, gebakjes zoals zijn befaamde moorkoppen, en prachtige taarten. Hier een voor mij bijzondere foto uit 1978 die ik in de schuur maakte van een paar van zijn taarten net nadat hij de “bovenkanten gespoten” had.

  

Interview in het blad Europoort Kringen- fietsen met Thijs en Nico

Een tijdje geleden werd ik benaderd door journaliste Monica de Bruyn voor een interview in het blad Europoort Kringen. Op zich vind ik zo’n verzoek niet vreemd, want ik heb heel vaak aan interviews meegewerkt, maar dit was wat anders. Monica en haar blad waren namelijk geinteresseerd in mijn mening over de klimaatverandering. Jawel !! Nu eens geen boulevardpers met verhalen over de hond of de kat van de buren. Toegegeven, ik voelde me echt vereerd dat mijn visie betreffende dit omstreden onderwerp kennelijk interessant genoeg was voor publicatie in dit  “serieuze” blad, vooral omdat mijn mening (nog) niet “in” is. Het klimaat warmt nou eenmaal op, dat is onze schuld, en we moeten ons gedrag veranderen. Dat vind ik dus niet! Nu dus mijn verhaal, vakkundig opgetekend door Monica de Bruyn met toestemming van Europoort Kringen.

Uiteraard ben ik benieuwd of ik hier nog reacties op zal krijgen en welke. Als daar aanleiding voor is zal ik die in mijn journaal publiceren.

Het afgelopen weekend was ik jarig, en kreeg tot mijn grote genoegen nog steeds heel veel felicitaties per post, E- cards, E-mailtjes en sms jes. Iedereen veel dank daarvoor. Het is een heerlijk gevoel te weten dat je nog steeds meedoet en niet vergeten bent. Ik was wel benieuwd of ik nog een attentie zou ontvangen van onze platenmaatschappij Universal die vele tientalen jaren lang miljoenen BZN platen verkocht, waarvoor we in totaal 88 gouden en platina CD’s en DVD’s kregen. Vorig jaar kreeg ik nog een flesje wijn per post maar helaas…. ik ben kennelijk uit de verjaardagskalender geschrapt. Roem is vergankelijk vrienden….    

Onder: Niet getreurd, de fans zijn me niet vergeten, het leven heeft veel andere leuke dingen te bieden; zie deze twee gezellige familiekiekjes. We fietsten met onze kleinkinderen Thijs en Nico naar de speeltuin/ijsboerderij van Honingh net buiten Volendam, in het midden Nico en rechts Thijs. Geen roem maar wel dikke pret!

 Onder: Links Thijs en rechts Nico, mijn nieuwe “fans”