Waarde vrienden
Musandam is een exclave van Oman, het hoort bij dit land, maar ligt er buiten, gescheiden door de Verenigde Arabische Emiraten. We hebben er mooi dingen gezien, maar hadden er eigenlijk meer van verwacht, en dat kwam voornamelijk omdat we de autoroute van Khasab door de bergen naar het zuidoostelijk gelegen Diba niet konden maken. Halverwege was er een roadblock door de politie aangelegd, waar eigenlijk de grenscontrole naar de VAE plaats vond. De grens in Diba kon niet gecontroleerd worden, vandaar. Ook konden we het vissersplaatsje Lima niet bereiken , dat kon alleen per speedboot vanuit Khasab, en dat vaarschema kwam voor ons slecht uit.
Even tussendoor: het onderstaande vrolijke plaatje van de buikdansende “Alpen Zusjes” op het cruise schip kwam ik net nog tegen, en wil ik jullie niet onthouden!
Op de cruiseboot was veel vermaak, waaronder deze frêle tweeling: “Bellydance Twins” die als buikdansende “Alpen Zusjes” de tent compleet plat kregen..maar waar iedereen tijdens de wervelende en wilde trilbewegingen op wachtte gebeurde niet, ze bleven binnen boord…. .
De cruise met de Dhow vanuit Khasab was een highlight van ons bezoek aan Musandam, je vaart er tussen de fjorden door aan de Noordzijde van het land, vooral de serene rust en stilte vallen op !
Ik heb m’n wagen vol geladen, vol met ….
We reden naar een gebied waar hoog in de bergen op een 1400 mtr hoog plateau fossielen te zien zijn. Overal om je heen honderden, zo niet duizenden fossielen van zee dieren, hele grote en in heel goede staat. Men schat dat ze zon 90 miljoen jaar geleden ontstaan zijn Onze gids die hier met ons mee was goot er wat water over heen om ze duidelijker te maken. Vermoedelijk zijn op deze plaats tektonische aardplaten tegen elkaar gekomen en hebben ze de zeebodem omhoog gedrukt.
Een fossiel van zo’n 10 cm grootte
Ook een bekende zeeslak die hier zo’n 200 miljoen jaar leefde.
Met m’n onderwatercamera maakte ik foto’s en video’s van de vis die we op de BBQ kregen, ze waren heel lekker
Vliegen van Khasab (Musandam) naar Muscat (Oman)
Na ons verblijf in Musandam zijn we vanuit Khasab naar Muscat in Oman gevlogen. Heel Oman inclusief Musandam is vrij dor, droog en ongecultiveerd, er is net als in de VAE bijna geen begroeiing. Elke boom of struik moet bewaterd worden, en vooral in Abu Dhabi wordt dit veel gedaan, en ook in Muscat op sommige plaatsen.
Als je buiten de wadi’s in de Emiraten of Oman bomen of struiken ziet worden die altijd geïrrigeerd, en zie je dan ook altijd de zwarte poreuze slangen op de grond er bij !
Overal en altijd de irrigatie slangen, bij begroeing, het is nou eenmaal de woestijn !
We zien het fort in Muscat weer, maar nu met de verlichting aan tegen sunset !
Het paleis van de sultan in Musqat is een uitspatting van decadentie…
En dat voor één man en zijn vrouwen…
De Moskee in Musqat is mooi, weer heel anders dan die in Casablanca of Abu Dhabi
Het zijn vooral de kroonluchters die hier de show stelen
Dit is ook van een ongekende schoonheid in bouwstijl !
Buiten ziet de moskee er ook gelikt uit !
Voor de Moskee is een groot park aangelegd met bomen en bloemperkjes, overal; zie je de zwarte irrigatieslangen
Vanuit Muscat trekken we met de huurauto door Oman, om er een aantal bijzondere wadi’s, locaties en historische plaatsen te zien.
Oman is een vrij eentonig woestijnland , en kent zeker niet zoals bv Marokko een gevarieerd landschap. De wadi’s, woestijnen, forten ,schildpadden historische plaatsen en vooral het Jebel Shams gebergte maken echter het bezoek de moeite waard.
Oman is rijk, de Omani’s hebben gratis behuizing, scholing en gezondheidszorg en betalen geen belasting. Al het zichtbare werk wordt net als in de Emiraten gedaan door vooral jonge buitenlanders uit India, Pakistan, Nepal, Buthan, Bangla Desh, Philipijnen, Zuid Afrika en vele andere landen.
Net als in de Emiraten bestaat de bevolking slechts voor 15% uit locals, de rest, de arbeiders en al het andere personeel komt uit de hiervoor genoemde landen. De overheids baantjes en het bestuurlijk werk mag alleen worden gedaan door de locals, net zoals dit gaat in de Emiraten…
In Muscat verblijven we in een zeer mooi gelegen hotel aan de baai, niet slecht hoor vrienden…
Het water in het zwembad werd continue tot 29 graden verwarmd, we hebben redelijk wat baantjes getrokken
In het hotel konden we weer eens van een lekker fondant chocolade genieten..
Op weg naar de schildpadden in Ras Al Jinz bezochten we het vissersplaatsje Quriat
Ook kwamen we onderweg naar de schildpadden deze reusachtige “sinkhole” tegen in Bimah, een bijna onwerkelijk verschijnsel, zo’n groot stuk weggezakte bodem…
Een van de highlights van de dag, een klimpartij in Wadi Shab; een wadi is een (drooggevallen) rivierbedding, waar veel water in en onder door stroomt; aan het eind moet gezwommen worden naar een grot…
Hikes door de wadi’s zijn de mooiste exercities van Oman, maar het zijn bepaald geen relaxte wandelingetjes te noemen, zoals hier in de Wadi Shab
Mooi wordt hier in Wadi Shab de gele rots in het water gespiegeld
Vanuit een ronduit belabberd hotel in Ras Al Jinz maakten we met een gids in het pikkedonker een 20 minuten durende wandeling door het rulle zand -bezaaid met stenen- naar het strand waar de reuze schildpadden een gat graven en er vervolgens snel 100 eieren inleggen. De gids schijn t bij met zijn telefoon.
Door een kleine opening zijn een paar van de 100 eieren te zien die de schildpad zojuist gelegd heeft
Hier dekt de schildpad de eieren toe met zand, daarna graaft hij nog een fake hol naast de plek waar de eieren liggen om de naar eieren zoekende vossen te foppen…
De schildpad verlaat de plek met de eieren na het leggen. Zo’n 60 dagen later komen er kleine schildpadjes uit waarvan er maar een paar het water halen. Dit was een achtergebleven exemplaartje…
Na de schildpadden bezoeken we Wadi Bani Khalid, een prachtig natuurverschijnsel, zomaar midden in de woestijn…
Wadi Bani Khalid, leven in de dorre woestijn…
Wadi Bani Khalid, rechts zien we de mensen lopen richting de grot die 1 km van dit punt verwijderd is, het was de moeite waard om deze plek te bezoeken…
Een overnachting in een tentenkamp in de woestijn mag niet ontbreken. Wij bleven er zelfs twee nachten in Wahib Sands
Er waren tenten , maar ook wat comfortabeler hutten met stennen toiletten, wij hadden voor de laatste optie gekozen…
Wat is het elke keer een belevenis om de sunset in de woestijn mee te maken, het kleurenspel en vooral de stilte
Tegen de avond wordt het koud in de woestijn, dus gaan de lange broeken en truien aan
Mary heeft er zin in !
Na de sunset fotosessie vertrekken we weer naar het kamp
Het heeft wat moeite gekost en 5 euro om deze moslima op de foto te krijgen, maar zoals je ziet is het gelukt, al was het niet van harte ! We hadden in een museum al eens onderstaande foto gezien, en die had duidelijk mijn aandacht getriggerd,
Deze foto van een deels bedekt gelaat zagen we in een museum in Abu Dhabi; de moslima gids in dit museum vertelde ons dat haar oma er ook nog zo bij liep; en ook, dat het vrije wil is om er zo bij te lopen, of met de algehele gezichtsbedekking, maar dat dit laatste vaak de wil is van de jaloerse man, vooral als hij een mooie en aantrekkelijke vrouw heeft…Van die een dergelijke onthullende uitspraak van een moslima verschoten wij toch wel een beetje…
Vanuit Nizwa bezochten we de Hota Cave; je mag er niet fotograferen, mijn camera werd in depot genomen; deze heb ik clandestien met mijn i-phone gemaakt !
Het beroemde fort in Nizwa stamt uit 900 na Chr
Vanuit Nizwa reden we naar het op 3000 meter hoge Jebel Shams gebergte; het letterlijk en figuurlijke hoogtepunt van onze reis door Oman. Het is beslist geen makkelijke weggetje naar boven, vol gaten en rotsen.
Maar dan heb je wel wat, het is een adembenemend gezicht, die km diepe Canyon, je raakt er niet uitgekeken.
De kilometers diepe en steile Canyon hier kent zijn weerga niet; let eens op het witte stipje – een 4WD auto – rechtsboven op het groen gekleurde plateau, dit geeft een beetje aan hoe groot de Canyon is….
Naarmate de zon verder zakt wordt het licht om te fotograferen al mooier…
We zijn hier op een klein plateau op Jebel Shams, waar op 3000 mtr hoogte veel in kleine tentjes overnacht wordt, en waar s’nachts de temperatuur tot zo’n 5 graden zakt.
Hoog boven op de rotsen van Jebel Shams zagen we eerst deze adelaar in de Canyon benden ons zweven, en wat later vloog hij naar boven en kon ik er deze prachtige plaat van maken…..
We maakten er een heel vroege ochtend wandeling “Cliff Walk”op een kronkelpad langs de Canyon, sprookjesachtig mooi en muisstil zonder een zuchtje wind; hoe mooi wil je het hebben. Het stel dat we hier links zien lopen loopt op het kronkelpad waar wij ook naar toe lopen.
Tijdens onze vroege ochtend hike – Cliff Walk – door de Canyon konden we een passant vragen even deze foto te maken, bij een van de weinige boompjes die we er tegen kwamen
je kan er gewoon een kwartier naar blijven kijken… plotseling valt ons de auto met tent op rechtsboven… De er bij horende toeristen werden net wakker – ze zijn kennelijk niet bevroren – en zitten op een stoeltje voor de tent van hun fenomenale uitzicht te genieten.
We stoppen nog een laatste keer voor een laatste foto, en rijden in 5 uur tijd terug naar Muscat. Onze ronde door Oman zit er op !
Het galgenmaal; de laatste avond in Muscat, waar we vanaf dit tafeltje op het terras van ons hotel gezeten bij een heerlijk drankje een paar sunset foto’s maakten – zie hieronder –
Vanaf het terras in ons hotel in Muscat in Oman, dat geweldig gelegen is hoog in een baai aan de Golf van Oman, dit maakte ik er tijdens sunset, vanaf onze eettafel
Vanaf diezelfde locatie maakte ik deze foto van het uitzicht op de baai in Muscat tijdens sunset
De volgende ochtend zijn we met onze huurauto naar het vliegveld gereden, hebben deze ingeleverd en zijn in het vliegtuig van Muscat naar Dubai gestapt. Vandaar zijn we een paar uur later naar het koude Amsterdam gevlogen.
Weer thuis, bij de “KLIMAAT SPIJBELAARS………
Het eerste wat we op TV zagen, thuis in ons eigen moderne Nederland, was een bericht over zogenaamde “Klimaatspijbelaars” ik wist niet wat ik hoorde en zag; het moet toch niet gekker worden mensen. Hoe ver zijn we gezakt? Kinderen die opgefokt door de staatsomroep NPO en de andere aanjagers/belanghebbenden van klimaatangst ongestraft illegaal spijbelend mogen demonstreren en – het kan niet lulliger- gezamenlijk scanderen: “CO2 WEG ER MEE, CO2 WEG ER MEE” Wat een kneuterige lachwekkende tranen trekkerij. Triest! En dat in die kou hier… Je zou toch zo weer vertrekken voor een nieuwe reis…naar een ver land met een heerlijk warm klimaat…
Wat zou er gebeuren als die kinderen – opgefokt door een andere politieke groepering- morgen gaan demonstreren tegen het onzinnige en ondemocratische “van het gas af” decreet van onze regering? Ik weet het al !
