Journaal Jan Tuijp

Het bijzondere verhaal achter onze BZN hit: “DESANYA”

Het reizen zit Mary en mij al van jongs af aan in het bloed. In augustus 1981, nu dus 40 jaar geleden, vlogen Mary en ik naar Singapore, waar we een paar dagen verbleven om deze mooie stad te verkennen. Mary was toen 31 en ik 33 jaar oud. Vanuit Singapore vlogen we naar Medan, de hoofdstad van het Indonesische eiland Sumatra, waar we een rondreis maakten, voordat we naar Java en Bali vertrokken.

IN SINGAPORE

In een becak (fietstaxi) reden we door Singapore, we eindigden bij een restaurant waar we een paar biertjes dronken; de fietser dronk er ook heel wat biertjes weten we nog …

In Singapore zijn beroemde Botanic Gardens, waar we uiteraard ook naar toe gingen.

SUMATRA

In Medan, – onze eerste stop in Indonesië – hadden we een rondreis geboekt. We werden door een Indonesische reisagent voorgesteld aan een groep Nederlanders die daar al was, ook om diezelfde rondreis door Sumatra te maken. Bij deze groep zaten o.a Johan en Daisy Beckker uit het Gelderse Opheusden, allebei van Indonesische afkomst. Op latere leeftijd kwamen ze naar Nederland. Als snel hadden we een heel leuk contact met Johan en Daisy en enkele van hun reisgenoten.

In een restaurant in Medan. Helemaal links zit Daisy, daarnaast Ruud dan Ruud’s vrouw en daarnaast Johan Beckker en helemaal rechts Mary

Zij vertelden en leerden ons tijdens de rondreis door Sumatra van alles over Indonesië; het waren eigenlijk top gidsen voor ons. De passie waarmee ze spraken over hun geboorteland, over de mensen, het leven in de kampongs en de natuur ontroerde ons keer op keer. Johan liet ons ergens in een klein dorpje midden in Sumatra zien hoe hij als jongeman opgroeiend in een kampong bamboe hakte en bewerkte. Een zo indrukwekkende demonstratie dat ik me dat nu na 40 jaar nog exact herinner !

Alleen al hun kennis over het buitengewoon grote assortiment Indonesische fruit was duizelingwekkend maar wel heel handig voor ons. Zo zal ik nooit meer de Durian vergeten…nooit eerder gezien of van gehoord; wel heel lekker maar een vreselijke stinkbom die je niet mocht meenemen je hotel in…je zag Johan er met volle teugen van genieten, vertellend hoe hij er in Nederland al van gedroomd had…

Vanuit het hotel stappen we weer in ons busje voor het vervolg van onze rondreis door Sumatra. Vlnr Daisy – Ruud – Ruud’s vrouw – Mary en Johan Beckker.

Onderweg maakte fotograaf Johan Beckker – rechts op de foto – vele foto’s van ons. Ik kan , kijkend naar deze foto bijna niet geloven dat wij dit zijn, maar ja, 40 jaar geleden …..

OP BEZOEK BIJ DE FAM BECKKER

Johan Beckker was tevens een begenadigd fotograaf en filmer, en dat schiep gezien mijn soortgelijke verslaving natuurlijk ook een extra band. Om elkaars films en foto’s te bekijken zochten we elkaar in Nederland weer op, en daardoor leerden we ook de drie prachtige dochters van Johan en Daisy kennen. Lieneke, Melissa, en Cissy, en we hebben tot op de dag van vandaag na 40 jaar nog steeds een goed contact met de familie Beckker. We leerden ook dat een bezoek aan het sympathieke gezin Beckker in Opheusden altijd in het teken staat van eten, en niet zomaar gewoon eten… Dagen van te voren worden allerlei uitheemse gerechten al ingeslagen en voorbereid, de hele familie is bezig met allerlei langdurige kook of stoofprocessen. Op de dag van de visite gaat het gedoceerd eten de hele dag door… heerlijk !!

VRIENDEN VOOR HET LEVEN …

Ergens onderweg in Sumatra stoppen we om fruit te kopen en te eten, met wat we toen nog niet wisten: onze vrienden voor het leven. Vlnr: Johan Beckker – Daisy Beckker – Mary Tuijp

Mary kijkt nog even naar de fotograaf (ikke) voordat ze achter Daisy het hutje ingaat. We kwamen in de kleinste en meest afgelegen dorpjes, maar omdat Johan en Daisy de lokale taal spraken kwamen we zonder problemen overal binnen..

Toen wij met BZN in 1993 dus 12 jaar na ons Indonesische avontuur, bezig waren met het maken van de songs voor onze nieuwe BZN CD “Sweet Dreams” vonden we het moeilijk een passende tekst te vinden bij de melodie van één van de door m’n collega’s Jack/Jan gecomponeerde melodieën . Mijn ervaring is dat de song sterker wordt naarmate de tekst beter aansluit bij wat de melodie eigenlijk “uitstraalt”. Bij BZN maakten we eerst de melodie en daarop later de tekst. Na dagen van luisteren naar de demo op zoek naar de boodschap in de melodie, vond ik het een oud “Indische” sfeer uitstralen, zoals wij die kenden uit de liedjes van Indische bands van weleer.. en toen kwam ik met goedvinden van Jan en Jack op het idee om onze Indonesische vrienden Johan en Daisy te vragen er een Maleisische tekst op te maken.

OVER HEIMWEE NAAR DE DESA IN HET MALEIS

En die tekst maken, dat hebben ze meer dan perfect gedaan; ik kan me nog goed herinneren dat ze ook in de studio waren tijdens het inzingen, om te zorgen voor de juiste uitspraak van Jan en Carola. De tekst gaat over een oude Indische dame die nu in Nederland woont, maar heimwee heeft naar de desa (dorpje) waar ze ooit woonde in Indonesië.

Ik vind dat Jan Keizer en Carola Smit dit lied werkelijk zeer empathisch hebben ingezongen, en er een topprestatie mee hebben geleverd. Voor mij misschien wel een van hun beste zangperformances ooit ! De aanwezigheid van de “geëmotioneerde ervaringsdeskundigen” Johan en Daisy in de studio, zal hier zeker toe hebben bijgedragen. Er heerste dan ook een melancholieke en af en toe zelfs emotionele sfeer in de studio bij het inzingen. En dat hoor ik nog steeds terug als ik het nu hoor…

DE MOOISTE TV OPNAME VAN DESANYA

We zijn vaak op TV verschenen met Desanya, maar bij één van de TV opnames in de 5 uur Show bij Viola Holt traden de bloedmooie dochters van Johan en Daisy op als achtergrondkoortje en dansact. Misschien vind ik dit daarom wel de mooiste Desanya TV! Onder aan dit bericht een link naar deze opname… Mary en ik kijken er nog vaak naar, en vooral in, – en wellicht dóór – deze barre lockdown tijden verbeeld ik me af en toe dat het over ons “vroeger” gaat…

NAAR JAVA

Op een tamelijk hooggelegen gebied bij Bandung in Java wordt thee verbouwd, Mary heeft er zo te zien niet zo’n trek in

Hier ben ik bezig met een speciaal project met tuinaarde of zoiets, ook in de buurt van Bandung

NAAR YOGYAKARTA op JAVA

Mary en ik in een kampong de in de buurt van Yogyakarta op Java

We wachten op de fietstaxi bij het paleis van de Sultan in Yogyakarta, de wachters achter ons spreken Nederlands, een vreemde gewaarwording

Tja, daar zit ik dan op een van de Stupa’s van de beroemde Borobudur tempel in Yogyakarta. Deze tempel is voor velen de reden voor een bezoek aan Yogya…

NAAR BALI

Vanuit Java vlogen we naar Bali, waar Mary hier in Sanur heerlijk uitrust van onze wekenlange reizen door Sumatra en Java

Mary (31) en ik (33) in Sanur. Daar huurden we een motor waarmee we naar Kuta , aan de andere kant van Bali reden, om daar de beroemde sunset te zien. Kuta was het heiligdom voor de hippies destijds. We zijn later nog wel eens in Bali geweest; Kuta was toen het domein van het massatoerisme geworden…

Mijn toen 31 jarige vrouw Mary op het strand van Kuta wachtend op de beroemde Kuta sunset… (Bali)

Waarde vrienden,

Mary en ik op onze trouwdag 25 mrt 1971 in Hotel Spaander in Volendam

Mary en ik waren vorige week op 25 maart precies 50 jaar getrouwd, een zeer bijzonder moment in het leven van een getrouwd stel. We zijn er zeer trots op, en heel blij mee dat we nog in gezondheid leven met onze kinderen en kleinkinderen samen. Vanaf deze plaats willen we iedereen bedanken voor de vele felicitaties, bloemen en andere kado’s die we toegestuurd kregen. Vooral het videootje waarop onze kleinkinderen ons feliciteerden greep ons aan… Helaas mochten we het door de lockdowns niet vieren…

FOTO’S VAN DE BESNEEUWDE MARKERWADDEN 11 feb 2021

Tijdens de memorabele winterdagen van 6 t/m 14 feb j.l van dit jaar 2021 heb ik vele foto’s gemaakt in Volendam, van bekende maar ook wat minder bekende besneeuwde plekjes en ben ik er met de PH-BZN op 11 en 13 feb overheen gevlogen om er beelden vanuit de lucht van te maken. De foto’s van Waterland en Volendam heb ik al in een vorige editie van dit journaal geplaatst.

Toen ontdekte ik dat zeker het omringende Gouwzee oppervlak – het water in het IJsselmeer tussen Volendam – Monnickendam – Uitdam en Marken maakte dat onze omgeving – Waterland – er wel heel bijzonder uit zag dit jaar.

Door de samenloop van harde wind sneeuwval en vorst leek het wel of de Gouwzee beschilderd was. Nooit eerder zag ik het zo mooi, en daarom bleef ik er langer fotograferen dan ik verwacht had.

Op 11 feb vloog ik er met vriend Leo Tholens in de PH-BZN en op 13 feb met m’n zwager Gerard Springer overheen. Bij het Hemmeland in Monnickendam maakte ik daarna op de begane grond in een ijzige koude foto’s en video’s van het ijszeilen daar, en we reden ook nog even naar Zuiderwoude om op het “boze meertje” schaatsers te fotograferen en te filmen

Op zondag 14 feb waren we aan het fotograferen op de Volendamse haven waar heel veel Volendammers aan het schaatsen waren, toen ik inzag dat ik even terug moest naar huis om mijn drone op te halen. Blij dat ik dat gedaan heb, het zijn opnames geworden met eeuwigheidswaarde. Dit soort taferelen zie je niet elke winterdag, ook niet in strenge winters.

Ook maakte ik op de 11de feb op de terugweg naar Lelystad Airport nog luchtbeelden van de Markerwadden, die er ook heel “decoratief beschilderd” bij lagen.

Ik heb van al deze opnames 3 video’s gemaakt in 4K ULTRA HD kwaliteit en op mijn Youtube kanaal gezet. Het mooiste kan je deze bekijken op je grote TV scherm; even jan tuijp intypen in de zoekfunctie en klikken op de ronde foto met mijn kop, dan ben je op het jan tuijp YT kanaal; daar staan al mijn video’s op, ook van een groot aantal van onze reizen.