Maandelijks archief: mei 2008

Connemara

We hebben er met BZN jaren lang over gezongen. Het lied dat er over ging heeft menige zaal op zijn kop gezet. Je krijgt er dan een gevoel bij, en bepaalde verwachtingen als je er naar toe gaat. Vandaag waren we er dan eindelijk met onze vrienden, de familie Huisenga en Groot uit Volendam. The Connemara!  En het was meer dan de moeite waard. Het ruimtelijke en landelijke gevoel dat mij altijd bekroop als Jan Keizer de eerste noten zong, klopte met hoe ik het vandaag beleefde. 

We bezochten er o.a Kylemore Abbey, en dat is echt een fotografische highlight. Het is een buitengewoon fraai optrekje in een werkelijk adembenemd mooie omgeving midden in de Connenmara. Je wordt er gewoon stil van. Behalve toen ik plotseling hard bij mijn naam geroepen werd. Het waren Hollandse toeristen die mij vroegen hoe het nu ging na het afscheid van BZN. Zoals ze konden zien vermaak ik me opperbest. Dat vonden ze mooi om te horen, maar waar het hier toch vooral bij iedereen om ging was de Kylemore Abbey. Vooral bij de eerste aanblik ervan hoorde je iedereen van verbazing oh en ah roepen. Het werd van 1862 tot 1867 gebouwd als woning voor een rijke Engelse famiie en is nu als klooster in gebruik. Ik maakte er een paar prachtige kiekjes van waaronder de onderstaande twee.

Let eens op de spiegeling van het gebouw en de bomen in het water waardoor de foto een surrealistische indruk wekt

Idyllischer als op onderstaande foto kan het bijna niet, dit is toch wel de limit op dit gebied, je zou toch zo in dat bootje weg willen varen!

Hieronder  mijn reisgenoten voor onze prive-bus gistermiddag ergens onderweg  in De Burren; zoals duidelijk te zien is bestuderen ze het Ierse landschap. 

 

The Burren

Vandaag maakten we een rondrit door het gebied dat zuidwestelijk ligt van Galway, genaamd “De Burren” Het is een soort van maanlandschap, grotendeels bedekt met blauwkleurige kalkrotsen, waardoor het qua aanblik sterk afwijkt van bv Kerry of Dingle. Hier zagen we aan het einde van de rit langs een grillige maar adembenemende mooie kustlijn de indrukwekkende “Cliffs of Moher” Deze Cliffs die 214 mtr hoog zijn rijzen loodrecht op uit de Atlantische kust over een lengte van 8 kilometer.

Het is een hele klauterpartij om bovenop te Cliffs te komen, en bovendien is het ook niet helemaal ongevaarlijk. Het voor het publiek opengestelde deel is weliswaar geplaveid en met hekken beschemd, maar het mooiste maar onbeschermde en dus gevaarlijkste stuk ligt achter hekken waar je niet door mag, omdat het privegebied is, maar ook omdat er kans is – te lezen op grote waarschuwingsborden – op afbrokkeling van het smalle en kronkelende padje dat bovenop de Cliffs ligt. Maar zo’n waarschuwing werkt averechts. Alle toeristen klommen met ware doodsverachting over de hekken om op de randen van de afgrond even een plaatje te schieten of gewoon om er even te gaan liggen zonnebaden.

Uiteraard klom ik ook over de hekken en maakte de volgende prachtige foto’s van de Cliffs of Moher. Bovenop zijn duidelijk de mensen te zien die daar dus eigenlijk niet mochten zijn

De onderstaande foto  foto maakte ik vanaf de plek waar de mensen staan op de boven staande foto. Let op het in werkelijkheid tamelijk grote, maar op onderstaande foto nietig lijkende parkeerterrein en realiseer je hoe onwijs groot dit natuurfenomeen is 

Hieronder een foto van bovenop de Cliffs met de zonnebaders die een klein duwtje van een gruwelijke dood verwijderd zijn

Wat gebeurt er op onderstaande foto? Krijg ik dit pak slaag van deze politieman nadat ik vanmiddag op ongeoorloofde wijze over de  hekken op de Cliffs of Moher klom?

 

Natuurlijk niet, deze politieman is niet echt, en de foto is gisteren genomen naast de winkel van de fotograaf waar we met BZN waren.