Vandaag beleefden we een nieuwe attractie op het Griekse eiland Kreta. We legden grote afstanden af met onze gehuurde jeep over de belangrijkste en drukste mainroads van het eiland ZONDER FILES tegen te komen. Overal doorrijden, geen wachtstress! Het is voor ons een vreemde gewaarwording dat je een reis per auto weer eens kan plannen. dat als je met je auto 150 km/u rijdt over snelwegen, dat je dan een uur later ook werkelijk 150 km bent opgeschoten. Wat een sensatie, dit gevoel dat wij als Nederlanders nog van vroeger kennen maar onze kinderen waarschijnlijk nooit meer zullen beleven. En dan heb ik het niet over smalle bergpaadjes, maar echte 4, 6, en 8 baans wegen van het uiterste westen naar het uiterste oosten van het eiland, 275 km lang. Van Chania, via Rethymno, dwars door de hoofstad Heraklion heen, boven Hersonnisos langs naar Agios Nicolaos.  Invoegen en suizen maar, dwars door afgegraven bergruggen en uitgehouwen rotspartijen. Die Grieken hebben wat voor hun mobiliteit over. Waar het voor ons slechts een kwestie is van een dun asfaltmatje op een laag slappe en vlakke veengrond, moeten de Kretenzers met dynamiet en ander zwaar geschut in de weer, en letterlijk bergen verzetten, om hun wegen,- de slagaderen van hun economie,- aan te leggen. Of het nou is om dat er weinig auto’s zijn of veel asfalt, een ding staat vast. Er is zoveel asfalt dat er geen files zijn. Wat een genoegen om dit nog eens mee te maken. Alleen al daarom zou ik weer naar Kreta op vakantie willen gaan.

We waren op deze warme dag – 35 graden- ook nog in Elounda, waar we 10 jaar geleden eens doorreden en onze aandacht werd gevangen door een restaurant met het opschrift ” Het Gat van Nederland”.Een bar met die naam hebben wij in Volendam ook, dus besloten we eens poolshoogte te nemen. Een jong gezin uit Marken hoopte daar hun toekomst in te vinden. We hebben nog een tijdje met ze gesproken en alle enthousiaste verhalen aangehoord. Daarom waren we vanmiddag heel nieuwsgierig of we Het Gat van Nederland nog zagen. Helaas, deze droom uit Marken was dus kennelijk niet uitgekomen.

Vandaag stonden we op en zagen meteen aan de gladde zeespiegel dat er geen wind meer was. De temperatuur liep al snel op naar 32 graden. Wat een wereld! En dan te bedenken dat je er met een airliner even lang over doet om hier te komen als in de avondfile met de BZN auto van Amsterdam naar Eindhoven. In amper drie uur tijd ben je hier, in een andere wereld , een ander klimaat, een compleet andere cultuur.  We maakten vandaag prachtige landschapsfoto’s onderweg van Vrysses naar Hora Sfaklion. Langs een nieuwe weg die aangelegd is mbv subsidies van de EEG. Zo zie je maar weer eens waar je belastingcentjes naar toe gaan. Daarna reden we langs een prachtige kustroute met adembenemende uitzichten naar Sellia. In het hotelzwembad zochten we aan het einde van de middag wat verkoeling. Het kan beroerder. De baaitjes die we onderweg tegenkwamen lonkten wel, maar waren tot nu toe niet idyllisch genoeg om ons er in te krijgen. Dat gaat zeker nog gebeuren!

In de krant lazen we over de crisis bij de VVD. Een kind had het aan kunnen zien komen. De grootste fout was natuurlijk al gemaakt door de partijbobo’s toen i.p.v Rutte de ironlady Verdonk gekozen had moeten worden als lijsttrekker. Niet om de persoon Verdonk, maar om de “ruggenrecht” houding die zij voorstond.

Harry v Bommel ,tweede kamerlid SP is niet van mijn partij, zijn maatschappijvisie deel ik zeker niet, erger nog hij kan wat mij betreft rechtsaf. Maar niet op de manier waarop dat nu gebeurt. Door een storm in het glas water van deze bekende nederlander krijgt nu zijn ex-vriendin de kans om hem publiekelijk af te serveren.  (“Harry was gek op vers vrouwenvlees”, in de Telegraaf) Ik heb niets met mensen die op deze makkelijke manier van de zwakte van bekende Nederlanders misbruik maken om hun frustratie af te reageren. Het is een schande dat media als de Telegraaf zich ervoor lenen om deze vuilspuiterij te publiceren.