Jaarlijks archief: 2010

Afscheid van familie en vrienden

Afscheid van familie en vrienden

Vandaag, donderdag, aten we tbv het afscheid voor onze grote reis – die morgen (vrijdag ) aanvangt – bij ons thuis in de Weinstube pannenkoeken en patatjes met de kleinkinderen, en vanavond hadden we de kinderen uitgenodigd voor een etentje buiten de deur. Uiteraard maakte ik daar een paar kiekjes van voor het familiealbum

Onder: vanmiddag van 4 tot 6 uur  zaten we met onze kleinkinderen pannenkoeken en patatjes te eten in de Weinstube onder ons huis. Alleen de kleine Jip  (3 maanden) was met zijn moeder naar huis gegaan. Het was heel gezellig en vooral de oudste kids begrepen goed dat wij ze zo lang niet meer zouden zien. Ze beloofden ons om steeds bij het skypen aanwezig te zijn.Deze foto werd gemaakt door onze schoondochter Sylvia, haar man Kees, onze zoon zit rechts met Nico.
 

Onder: Na het pannenkoeken eten gingen de kleinkids – voorlopig voor de laatste keer – naar de kleinkinderkamer onder ons huis. Links zitten een aantal van de kids te wiehen en rechts zitten Jan en Kees achter de pc’s. We hebben twee pc’s naast elkaar juist vanwege de tweeling.

Onder: Later op de avond , toen de kleinkids naar bed gebracht waren, hadden we nog een afscheidsetentje met onze boys en hun vrouwen in ons favoriete restaurant in Volendam. Al met al een mooie dag. Nu hoeven de kids morgen ( vrijdag) tijdens hun werk niet op pad naar Schiphol om ons uit te zwaaien, en hebben wij de tijd om alles en nog wat goed te controleren en rustig te vertrekken.




Hoewel ik met BZN wel wat gewend ben, en ook met mijn vrouw Mary over de gehele wereld reisde, staan we  op dit moment letterlijk aan de vooravond van de grootste uitdaging van ons leven. Een 4,5 maand durende rondreis door Australie, met z’n tweetjes in bushcampers, rivierboten, terreinwagens en campervans door een land vol uitdaging, avontuur en fotografische highlights,  maar ook met hindernissen en gevaar. Vooral de door toeristen nog niet massaal bezochte west kust is daarbij voor ons heel bijzonder. Het is heel warm in het tropische noorden van Australie. Om te acclimatiseren stappen we  – voor twee weken Indonesie – uit in Bali, om daar een paar dagen in een mooi resort te verblijven, dan naar Flores te vliegen, en vandaar langs alle Suna eilanden terug te zeilen naar Bali. Morgen in de vooravond, vrijdag dus, vertrekken we vanaf Schiphol via Frankfurt en Singapore naar Bali . De afgelopen dagen stonden voor ons in het teken van het afscheid van onze familieleden en vrienden. Echt heel veel vrienden en bekenden hebben ons kaartjes en berichtjes gestuurd met de beste wensen voor onze reis. Hartverwarmend allemaal. Bedankt daarvoor iedereen.
Om een zo recent mogelijke foto van de kleinkinderen mee te hebben op reis, maakte ik gistermiddag nog even snel een paar foto’ s van ze. Met Photoshop plaatste ik ze bij elkaar.

Onder:
Een foto die ik m.b.v Photoshop samenstelde uit gisteren nog even snel genomen kiekjes van de kleinkinderen . Van boven naar beneden vlnr: Jan, Tim, Thijs, Mary, Kees, Jip, Sophie, Nico. We nemen deze foto geplastificeerd op A4 formaat mee, zodat we die in al onze voertuigen onderweg op kunnen hangen.

Onder: Voor de aardigheid heb ik de volgende compilaties per gezin in sephia bewerkt, Hier Jan, Tim en Kees



Onder: Sophie, en Thijs en hun kleine 3 maanden oude broertje Jip.
 

Onder: Nico en Mary hebben er ook lol in.

Onder: De laatste tijd vindt men in de familie dat onze jongste kleinzoon Jip op zijn Bap (ikke) begint te lijken. Om dit te testen heb ik deze foto van mezelf, toen ik pakweg 6 maanden oud was, naast die van de 3 maanden oude Jip geplaatst plaatsen. Ik weet het nog niet zo. Zit hier nou zoveel overeenkomst in?  Wat vinden jullie?

Onder: Een foto uit m’n BZN archief. Op deze staat onze good old Dirk van der Horst nog naast Carola in z’n geleende Volendammer pak bij Jan Kiek in de winkel. Carola sprak ik afgelopen dinsdagochtend nog even bij de bakker, van haar kreeg ik een ferme afscheidskus, hmmmm…. Ook Jack nam persoonlijk afscheid vanmorgen. Bij die gelegenheid liet hij me in onze weinstube een paar liedjes van de laatste CD van zijn Mon Amour band horen. Ik moet zeggen dat ik prettig verrast was door wat ik hoorde. Dat moet lukken !! Ik wens ze in elk geval heel veel succes.  
 

Kermis 2010 in Volendam

KERMIS in VOLENDAM

Onder: Deze tijd opname – zonder statief gemaakt – kreeg ik toegestuurd van mijn fotomaatje Jan Kiek; het is wat wij in Volendam al eeuwenlang “De Spin” noemen; een mooie foto die het kermis gevoel goed weergeeft. Ik wil deze foto opdragen aan mijn moeder die gisteren, maandag, 86 jaar geworden is. Ze is geestelijk en lichamelijk nog heel gezond, dus hebben we er goede hoop op dat ze nog vele jaren bij ons mag blijven!

Eindelijk weer Kermis

Het was weer zover, het absolute feest hoogtepunt van het jaar bij ons in Volendam. KERMIS ! Waar iedereen al weken van te voren over praat, ten behoeve waarvan heel veel ouders van jonge gezinnen al maanden lang op zoek zijn naar oppas, waarvan velen zelfs lang van te voren de vlinders in hun buik voelen. Waar je als kleine jongen tijdens het opbouwen doorheen fietste om een glimp van de fel gekleurde kermis- attributen op te vangen, of om te mogen helpen met opbouwen, dat was helemaal de limit. Ja, ik herken al deze verschijnselen maar al te goed van vroeger. Nu beleven we dat allemaal anders natuurlijk. Dit jaar zeker, want we waren er met ons hoofd toch niet echt helemaal bij. Onze aanstaande 4,5 maand durende wereldreis waarvoor we komende vrijdagmiddag vertrekken heeft ons behoorlijk in de greep; en ook speelt natuurlijk het afscheid van de kids  en de kleinkids a.s donderdag middag en avond voortdurend door onze gedachten.

Onder: Vrijdagmiddag waren we met onze kleinkinderen Sophie, Thijs, Jip, Nico en Mary naar de kermis. Vincent en Brenda, de ouders van Sophie, Thijs en Jip waren ook mee. Zaterdagmiddag hadden we Jan, Kees en Tim mee op pad. Wat is dat toch leuk om die kids zo waanzinnig enthousiast te zien. Linksboven zoon Vincent met zijn Sophie en Thijs in de Splash. Thijs was bij het afremmen in het water door zijn vader geplet en had een behoorlijk schaafwond op zijn voorhoofd. Op de foto voelt Thijs de pijn al en weet Vincent nog nergens van. Rechtsboven De met bont gekleurde haardossen getooide Sophie en Thijs in de zweef. Linksonder bemoedert Sophie haar nichtje Mary, en rechtsonder: Mary , Sophie, Nico en Thijs in de draaimolen

Onder: Zaterdagmiddag met kleinzoon Kees in de botsauto’s; uiteraard moest er ook nog gebotst worden met Jan en Tim, die links al ongeduldig staan te wachten. Ik was toch wel een beetje bang om nu kort voor de reis nog geblesseerd te raken, want het gaat er bepaald niet zachtzinnig aan toe in die botswagentjes. De kids die mochten sturen, knallen namelijk het liefst in volle vaart op een tegenligger. Rechts Jan Kees en Tim stoer voor de zweef.

Spetterend optreden van Carola met Get Back Live op de Volendamse Dijk !

Zaterdagmiddag genoten we van een wervelend echt live optreden van de “feel good music” makende Volendamse band Get Back Live waarin naast Aletta Carola als zangeres optreedt. Een band die door alle leden ervan als hobby band beschouwd wordt. Het gaat louter om de lol, en dat straalt alles ook uit. We hadden de band al eerder aan het werk gezien, en net als toen spatten ook nu op de overdekte beun tegen de dijk, de plezier vonken er weer vanaf, wat zichtbaar aanstekelijk werkt op het enthousiaste publiek. Door technische voorzieningen klonk het concert binnen in de horecagelegenheden ook als een klok, zodat je geen noot hoefde te missen als je even voor een biertje op pad moest.
Na het optreden van Carola volgde een live optreden van de band van haar zoon Cornel, de eerste noten hiervan hoorde ik in de kroeg; ik dacht even dat The Stones zelf naar de Volendamse Kermis waren gekomen. Pas buiten aangekomen zag ik Cornel op zijn eigen rustige wijze achter het keyboard swingen. Leuk allemaal.

Vandaag in dit journaal kermis foto’s vanuit de lucht. Das weer eens wat anders . Met Sander Schokker vloog ik afgelopen week over Noordholland en uiteraard deden we ook Volendam even aan.
    
Onder: Een panorama van Volendam, waar vanuit de verte alleen de beunen op de dijk, en het reuzenrad de aanwezigheid van de Kermis 2010 verraden. Onder de van wit zeildoek gemaakte overkappingen naast de Visafslag aan de haven trad Get Back Live met Carola afgelopen zaterdagmiddag op.



Onder: De Kermis op het Amvo terrein, in de Zeestraat en in de Conijnstraat. Is dat nou alles? Ja dat is het helemaal. Valt eigenlijk wel een beetje tegen. Misschien komt dat omdat in de Jozefstraat geen kermiskramen meer mogen staan in verband met de openbare veiligheid.

Onder: De Kermis op het Amvoterrein en in de Zeestraat, heel dichtbij onze woning.

Onder: Sophie , Thijs en rechts Nico op de echte levende paardjes; vooral Nico die de vorige week nog weinig durfde was heel trots op zijn eerste rit te paard. Hij had zichzelf hiermee overwonnen

Onder: Jan, Kees en Tim in de Splash boot; rechtsboven in de ballengooi-kraam met hun neus op de kleurige prijzen en daaronder in de draaimolen en in de zweef.

Onder: Hier vlnr: Nico en Thijs met hun op de kermis gewonnen prijzen; ze lijken nogal oorlogszuchtig ingesteld te zijn , maar ik kan jullie verzekeren dat ze echt heel vredelievend zijn. Heel lief zelfs !!

Onder: ” De Tent ” op het Volendamse Slobbeland is inmiddels een begrip in ons dorp. Deze aanvankelijk door de plaatselijke horeca bekritiseerde feestbestemming voorziet kennelijk in een grote behoefte. Vele honderden zo niet duizenden Volendammers vieren hier in groepen aan lange tafels hun kermis. Sommigen zijn hier zelfs de volle vier kermis dagen onderdak. Het is tijdens de kermis onvoorstelbaar druk op de dijk, je moet er toch niet aan denken dat al die feestgangers uit de tent daar ook nog eens bij zouden komen.

Onder: Een close up van de feesttent op het Slobbeland, gemaakt vanaf de andere kant.

Onder: Het kermisterrein op de Parkeerplaats achter Restaurant Amvo afgelopen donderdag

Onder: De kermis-attracties achter de Edammer weg; ook zien we rechtsonder een aantal kramen in de Conijnstraat. Het “draaimolentje” op de voorgrond is niet zo onschuldig als het lijkt waarde vrienden. Vorig jaar hebben Mary en ik het na een dodemansrit in dit martelwerktuig met kleinzoons Jan en Kees zwaar moeten bekopen. Dit jaar hebben we ons er niet meer aan gewaagd.  Let wel: ik zie niet op tegen een kwartiertje Aerobatics vliegen in de PH-BZN en dan gebeurt er toch wel wat met je. Maar dit ding draait zo hard in het rond dat als het ware je darmen zich een uitweg naar buiten proberen te verschaffen. Daarbij beweegt het geheel zich ook nog eens razend snel op en neer. En het ergst van alles is nog dat er geen einde aan de rit lijkt te komen, zo lang duurt het. Nou ja de kids vonden het fantastisch, en wilden dit absoluut jaar weer. We hebben ze heel meelijwekkend en bezorgd aangekeken, na lang praten wilden ze het dan dit jaar wel overslaan.