Jaarlijks archief: 2010

Sprookjesbos, voorbereidingen 2de wereldreis, kleinkids

VOLENDAMMER LOU STROEK IN DE OUDHEID

Bij het opruimen van mijn laptop voor de komende wereldreis vond ik in mijn Croatie map een foto die aan mijn aandacht ontsnapt is, terwijl het toch een heel bijzondere foto is. Antieke beeltenissen met een moderne kop in het midden. In Strucha midden in een bergdorpje vonden we deze bizarre beeldhouwreeks Het mag toeval zijn of niet, of misschien wel een geintje van onze bootbemanning, maar de middelste persoon op deze foto met beelden uit de oudheid lijkt toch precies op de Volendamse Lou Stroek, een van onze vrienden en de smaakmaker van ons reisgezelschap in Croatie.

Onder: Wij – van ons reisgezelschap,- vonden vooral het gebeeldhouwde haar van Lou heel knap uitgehakt. Daar moeten toch wel heel kleine beiteltjes aan te pas gekomen zijn. Ook de zonnebril doet het goed in dit steen geweld Toen we het plaatsje verlieten heeft Lou nog een vers Croaats bosje bloemetjes bij zijn eigen kop achtergelaten.

 

Nederland Waterland, recreatiegebied “het Twiske” net een lappendeken

Vorige week  maakte ik vanuit de PH-BZN een aantal luchtfoto’s waaronder o.a enkele foto’s t.b.v een fotowedstrijd met als thema Nederland Waterland. De wedstrijdfoto is in de vorige bijdrage van dit journaal te zien. Op deze foto heb ik inmiddels vele positieve commentaren gekregen; over de uitslag van de wedstrijd zal ik de lezers van dit journaal uiteraard t.z.t. uitvoerig informeren.

Onder: Uit de serie die ik daartoe boven Waterland maakte vandaag ter publicatie op dit journaal deze foto van het Twiske bij Landsmeer. De slootjes zijn ontstaan door vroegere veenafgravingen. Wij Waterlanders zijn hier aan gewend , maar wat moeten buitenlanders toch wel niet denken van deze vreemdvormige lappendeken.

NAAR HET SPROOKJESBOS IN ENKHUIZEN

Onder: Vandaag gingen we met kleinkinderen Thijs en Sophie naar het sprookjesbos in Enkhuizen. Wat is dit een leuk attractiepark voor deze kleintjes. Veel heel natuurgetrouw uitgebeelde voorstellingen van bekende sprookjes in de stijl van de Efteling en veel speeltuinen waar deze kleintjes zich thuis in voelen. We hebben een weliswaar vermoeiende, maar echt hele mooie dag gehad. Hier zitten we aan het einde van de dag uit te rusten, met op de achtergrond het paviljoen met de reus die aangespoeld was op Liliputter Eiland..

Onder: Sophie en Thijs in de dobberbootjes, op de paardjes, de glijbanen en de klimwerktuigen. Ondanks de drukte waren nergens lange wachtrijen. Wij zijn de laatste jaren door allerlei exercities met onze kleinkinderen echt pretpark kenners geworden, daarom durven we te stellen dat dit een van de leukste parken tot nu toe was.

VOORBEREIDING 2de WERELDREIS: 35.000 km door de lucht en 13.000 km over land

We zijn hier tussen alle andere beslommeringen door druk bezig met de voorbereidingen op onze komende 4,5 maand durende wereldreis, die begin september zal aanvangen. Met Gisela van het Globe reisburo hier uit Volendam – waar we al jarenlang goede reiszaken mee doen – , hebben we de laatste maanden reeds vele transatlantische en binnenlandse vliegtickets gereserveerd. Ook hebben we ervoor gezorgd dat de bushcamper, terreinwagen, en campervan, waar we alle afstanden op de grond mee af zullen leggen overal op tijd voor ons klaarstaan. Vooral de hotels in de aankomstplaatsen waar we laat op de avond of s’ nachts na een vlucht arriveren hebben we voor de zekerheid ook vastgelegd. De route hebben we grotendeels ruw ingedeeld, zodat we er zeker van zijn de meest belangrijke highlights niet te zullen missen.  Dat is een hele uitzoekerij. Ook bestuderen we de klimaten ( 3 klimaatzones in Australie) en de daarmee samenhangende begaanbaarheid van de routes als wij er doortrekken. Het Noordwesten van Australie bijvoorbeeld, is na november als de zomer er uitbreekt met temperaturen van ver boven de 40 graden, niet meer begaanbaar door de overstromingen. Australie is in tegenstelling tot Nieuw Zeeland een groot avontuur en zeker niet zonder gevaar. Maar ja, dat maakt het nou juist tegelijkertijd zo aantrekkelijk. Ook zijn we bezig met het installeren van onze woning voor de kennissen en familieleden die er zullen wonen als wij weg zijn. In verband met veiligheid zal ons huis zal niet een dag onbewoond zijn !  

Onder: Op de globe is de vliegroute te zien die ons naar Singapore leidt. We stappen daar over in een vliegtuig naar Bali, waar we om te acclimatiseren 3 nachten in een beachresort zullen verblijven. We vliegen dan naar het mooie tropeneiland  Flores, vanwaar uit we met een gemotoriseerd zeilschip terug naar Bali varen, en vandaar vliegen naar Darwin in Noord Australie

Onder:Met dit prachtige gemotoriseerde zeilschip varen we van Flores naar Bali terug. Er zijn 12 hutten aan boord.

Onder: De route vanuit Flores via de Sunda eilanden terug naar Bali. We kijken vooral uit naar het eiland Komodo, met de wereld beroemde varanen, en het vulkaaneiland Lombok. In vele baaitjes kan er gesnorkeld en gezommen worden, en zullen vele tropische haventjes worden bezocht. Ook na de terugvaart in Bali verblijven we nog 4 dagen in een passend Balinees resort. Al met al vliegen we na ruim twee weken Indonesie vanuit Bali naar Darwin in noord Australie

 

Onder: Onze geplande route door en over Australie, dat ruim 180 keer zo groot is als Nederland; afstanden zijn hier immens groot. De rode pijlen geven de routes over land aan, en de blauwe pijlen staan voor de vluchten. Zoals te zien starten we in Darwin, om daar vandaan naar het in het zuidwesten gelegen Perth te trekken met een 4 WD bushcamper, een solide gevaarte met weinig luxe, vooral geschikt voor geaccidenteerde, zwaar te berijden “off the road” tracks. Dit traject van ongeveer 5000 km is zonder meer het moeilijkst begaanbare traject van onze gehele trip. Daar vandaan vliegen we zo’n 2000 km naar Alice Springs in het hete Red Centre , de zogenaamde “Outback” van Australie. Hier rijden we in een 8 cilinder 4 WD terreinwagen en verblijven we in hotels, omdat het hier gewoonweg te heet  (40 a 50 graden Celsius )  is om in een camper te wonen. Dan wordt er naar Cairns in het noordoosten gevlogen – 1500 km – om vandaar onze route over 6000 km in een luxe 4 persoons campervan richting zuidoosten naar Sydney, Melbourne en Adelaide etc te vervolgen. De meest gangbare toeristen route in Australie, dat wordt uitrusten geblazen….. Vanuit Melbourne vliegen we 600 km naar het eiland Tasmanie; het is dan al januari 2011. Ook daar beschikken we over een luxe 4 persoons campervan. Na een rondreis door Tasmanie vertrekt de vlucht naar huis; we zijn dan zo’n 4,5 maand verder, en hebben er dan ruim 13.000 km opzitten. (zonder files en stoplichten)  Het mag duidelijk zijn dat we zoveel mogelijk professionele fotoapparatuur meenemen. Dat wordt smullen voor de Tuipjes!! In Australie zullen we bij aankomst in Darwin meteen al een internet modem met prepaid kaart aanschaffen, zodat we vanuit alle uithoeken in “down under”, onze laptop zoveel mogelijk verslag van onze avonturen op dit journaal kunnen doen. 

Onder: Vorige week hadden we Kleinkinderen Mary en Nico bij ons te logeren – linksonder- en ook waren naast Sophie en Thijs daarna de broertjes Jan, Kees en Tim een nachtje en een dag bij ons te gast. Met de laatsten hebben we net als met Sophie en Thijs in een fluisterbootje gevaren en zijn we uiteraard even in de speeltuin geweest. – rechtsonder – 


Onder: Op het Volendamse slobbeland zwommen we nog wat met vlnr: de broertjes Kees, Tim en Jan en maakte ik deze stoere foto van ze.

 

Waterland Reunie Antarctica groep, Bouw Broekgouw Volendam

Nederland Waterland

Vandaag was het weer fantastisch vliegweer; het zonnetje scheen en het was helder. Enkele verspreide lichte buitjes in die heldere diepblauwe lucht maakten het weer super geschikt voor het maken van een inzending voor een fotowedstrijd met het motto Nederland Waterland, waar ik aan meedoe. Immers: zonder wolken geen water en andersom ! Met de PH-BZN vlogen we er op uit.

Onder: Een foto in het kader van de Nat. Geo. Fotocommunity fotowedstrijd “Nederland Waterland”. Het gebied ten noorden van Amsterdam vanmiddag onder een paar lichte buitjes. Het “lintdorp” op de voorgrond is het wonderschone Den Ilp. Wat kan dat vlakke Waterland toch mooi zijn.



Nieuwe situatie Noordpier Volendamse haven

Onder: Een paar weken geleden, wij waren toen in Kroatie, was er groot brandalarm aan de Noordpier van de Volendamse haven. Een showarma zaak en een souvenirwinkel gingen hierbij geheel verloren. Op deze foto die ik vanmiddag maakte vanuit de PH-BZN, is goed de lege plek te zien die nu ontstaan is. Wat er gaat komen weet ik niet; het zal mij benieuwen. Misschien wel mooie flats met uitzicht op de haven. Een geschikt plekje daarvoor.



Reunie met de Antarctica groep.

Afgelopen weekend was het dan eindelijk zover; de reunie met het reisgezelschap waarmee we in februari van dit jaar in Antarctica waren. Sjaak en Annemiek, Marco en Tanja, Han en Arno, Rob en Marian, Jan en Mary en Wim en Ria.  Annemiek uit Venlo had de zaak georganiseerd. Plaats van samenkomst werd het centraal gelegen Den Bosch, waar we om half twaalf afspraken in een restaurant op de markt. Eerst gebruikten we een lunch. Samen met Tanja bestelde ik een Bossche bol. Ja als je dan toch in Den Bosch bent ! Het gaat niet om de slagroom van binnen, maar om de chocolade van buiten, hebben we ons laten wijsmaken. Heel lekker. Vele herinneringen aan Antarctica haalden we op, maar ook werden de vele nieuwe reiservaringen met elkaar gedeeld en werd het heeeeel gezellig!!.

Onder: Om nog even het Antarctica sfeertje te proeven deze foto van onze groep in een zodiac, op weg naar een aanlanding.

Onder: Ook deze foto van een van de weinig passerende schepen geeft het werkelijk unieke decor weer van Antarctica , waar we in februari van dit jaar met de onze groep van 12 Nederlanders aan deelnamen. Een “once in a lifetime experience” om nooit meer te vergeten; dat waren we in elk geval wel met elkaar eens.

Onder: Hier nog eens de groep op het achterdek van onze cruiseboot. Alleen Marco en Tanja zijn niet bij dit feestje aanwezig.

Welke stad is dit hieronder? Is dit Venetie, Giethoorn of Den Bosch ?
 
Onder: Dit is Den Bosch tijdens een rondvaart die wij maakten onder het centrum van de oude stad door. Uniek, dat hadden we nooit gedacht aan te treffen in Brabant !

Onder: We voeren voornamelijk onder de binnenstad door; en waren verbijsterd dit allemaal te zien in “Oeteldonk”. Het was de culturele highlight van deze trip. Na 10 minuten viel mijn flitser van het fototoestel af in het water. We hebben nog even aan duiken gedacht, maar het was een verloren zaak. De flitser is naar de eeuwige jachtvelden vertrokken; het zij zo ! Dank je wel flitser, voor al die mooie belichtingen de laatste 5 jaren. Alle reunie foto’s heb ik dus zonder flits moeten maken, zoals ook de foto’s hieronder.

Onder: Na de lunch en de boottocht was het tijd om te borrelen op het grote marktplein, de sfeer kwam er al goed in. Daarna bij restaurant tante Pietje dineren – linksonder en rechtsboven- en s’ avonds traden diverse artiesten van het levenslied, live op het plein op, en was er bier, veel bier. Annemiek rechtsboven lette steeds goed op de organisatie en Wim – naast Annemiek ook rechtsboven – , hield de geldzaken perfect onder controle, al zou je dat op deze foto nou niet meteen zeggen. Het feestje duurde tot in de kleine uurtjes; we spraken voordat we het hotel ingingen af om het volgend jaar in Maastricht over te doen. Er wacht Annemiek, de regelaar, weer een hele klus.

HALO EFFECT OP ANTARCTICA

Onder: Deze foto van ijskristallen in de zon, die ik maakte in Paradise Bay op Antarctica wil ik jullie niet onthouden. Het is een van de mooiste opnames uit mijn Antarctica serie.

Iedereen was sprakeloos van dit wonderlijke natuurverschijnsel, maar ook van het paradijselijke landschap er onder.

Antarctica op z’n mooist.

MONTEVIDEO

We blijven nog even op onze Antarctica cruise.

Onder: Op de terugweg naar Buenos Aires meerden we met onze Antarctica cruise boot aan in de haven van Montevideo, waar ik deze aparte opname van een flatgebouw maakte ik in het centrum van deze hoofdstad van Uruquay. Het lijkt een vrolijke mozaiek, maar als je de foto vergroot en van dichtbij bekijkt zie je achter elk raam grijze dagelijkse sleur en soms doffe ellende.

Bouw Broekgouw in Volendam schiet al op

Onder: Speciaal voor de Volendamse lezers van dit journaal een update foto van de bouw van de Broekgouw wijk aan de oostkant van Volendam. De situatie van vandaag 29 juli 2010. Vele jongelui hebben hier hun hoop voor de toekomst op gevestigd. Marco en Tiny, onze sympathieke buren, zullen ook naar een van deze (voorste) vrijstaande woningen verhuizen.