Jaarlijks archief: 2010

Der Larchenhof 2010

Der Larchenhof

Het begint een prettige traditie te worden. Met Volendamse vrienden Kees en Aaltje Kwakman, en Jaap en Maartje Plat zijn we weer voor een paar dagen in het ons geliefde Oostenrijkse Ferienhotel ” Der Larchenhof ” neergestreken. En hoewel het weer ons bepaald niet mee zit – het regent al dagenlang onophoudelijk, bij een temperatuur van amper 7 graden Celsius- is de pret er niet minder om. We zijn in uiterst aangenaam en actief gezelschap, en trekken er ondanks het weer elke dag op uit. In het hotel laven we ons op allerlei manieren aan het “goede” leven.

Onder: Een luchtopname van het schitterende “Ferienhotel Der Larchenhof” in het Oostenrijkse Erpfendorf bij St Johan in Tirol waar wij een paar dagen verblijven. De zon die op deze foto volop schijnt, laat het momenteel behoorlijk afweten.

Onder: Hier zijn we bezig aan een bergwandeling door de Hasler Schlucht in de buurt van het hotel; een wat moeilijker begaanbare, maar schitterende bergkloof-   die we vorig jaar wegens sneeuwophopingen niet af konden maken. Het is een onvoorstelbaar genoegen om dit woeste stuk ongerepte natuur te mogen bedwingen, laat staan er in te vertoeven. Aaltje – op de foto helemaal vooraan – heeft altijd een paar kleine hartversterkertjes in haar tas om de moed er in te houden. Ze kwamen deze keer in de relatief koude omstandigheden goed van pas. Vlnr: Jaap, Kees, Mary, Jan Maartje en Aaltje. 

Onder: Om te laten zien dat het hier echt om bedwingen van een woest natuurfenomeen gaat, waar wij ons hier mee bezighouden, maakte ik deze foto van onze halsbrekende toeren in een door de hevige slagregens glibberig geworden bergkloof. Ons gezelschap wordt hier voorafgegaan en begeleid door door teamlid Kees Kwakman bijgenaamd:” de Spiering”.

 Onder: Even een moment van rust tijdens een bergwandeling, genietend van de ongerepte omgeving, de frisse berggeur, en het geluid van wilde vogels en stromend water. Rechtsboven hangt een kruis ter gedachtenis aan de groep alpinisten die hier in de winter een paar jaar geleden tijdens een lawine omkwam. Voor lawines hoefden wij onder deze omstandigheden niet bang te zijn.

Onder: “Na gedane arbeid is het zoete rusten” is een bekend spreekwoord. Dat was van toepassing toen we na bovenstaand “bergwerk” in ons gezellige hotel door deze lieftallige medewerkster Rihanna van drankjes werden voorzien.

Onder: We maakten deze week tal van uitstapjes , o.a naar de berg Kehlstein bij Berchtesgaden in Duitsland, op 50 minuten rijden van ons hotel. Hier staan we op het terras van het Adelaarsnest van Hitler, het sneeuwde  nog behoorlijk zodat we van het prachtige uitzicht niet veel zagen.

Onder: We waren op de Duitse Obersalzberg bij Berchtesgaden, dat van 1934 tot 1945 werd getransformeerd van onschuldig bergdorpje tot het prive domein van de Duitse Fuhrer en een aantal van zijn trawanten. Onder de huizen van Hitler, Borman en Goering werd van 1943 tot 1945 een compleet gangenstelsel aangelegd, dat nog geheel in tact is. Ondanks het fotografeer verbod maakte ik er een aantal kiekjes. Aan het einde van elke gang bevinden zich zoals goed te zien schietgaten voor mitrailleurs die daar overal stonden opgesteld.Een beklemmend gevoel bekruipt je, al wandelend door deze stille getuigen van een gruwelijk macaber tijdperk. 


Onder:Ook bezochten we Salzburg met de beroemde winkelstraat de “Getreidegasse”. Vooral bekend van de sierlijke uithangborden en het geboorte huis van Mozart, waarin we uiteraard ook een kijkje namen.


Onder: Hier hebben in Oostenrijk vaak mee te maken.Kan iemand raden wat dit nou precies is?

Volendamse Haven bij nacht, kleinkids en luchtfoto’s Volendam

Zes maanden geen gezagvoerder

Mijn eufororie n.a.v de relatief goede berichten betreffende mijn lichamelijke gezondheid en de geringe schade aan mijn hart waarmee ik het ziekenhuis verliet, is enigszins getemperd. Van de vliegkeuringsarts vernam ik dat ik dat de Europese wetgeving mij ongeacht mijn individuele conditie verbiedt, om de komende 6 maanden als gezagvoerder in een vliegtuig op te treden. Uiteraard zal ik in die 6 maanden wel gaan vliegen maar dan zal er een gebrevetteerde vlieger naast mij in de cockpit als PIC (Pilot in Command) moeten plaatsnemen. Het zij zo. Ik heb gebrevetteerde ex-leerlingen genoeg die voor mij in die tussentijd  “de PIC willen uithangen”. Hoe het met mijn medische keuring zal gaan ten aanzien van  mijn instructiebevoegdheid valt nog af te wachten, maar het lijkt er op dat ik, ongeacht mijn individuele conditie , geen instructie meer zal kunnen geven. Vooral met de vetgedrukte reden heb ik moeite. Gewoon gedotterd zijn is daarvoor volgens de Europese richtlijn al genoeg, terwijl je daardoor beter bent dan daarvoor. Slik..slik..snif.. dat kan ik me bijna  niet voorstellen, en dat zal ik zeker ook niet een twee drie accepteren.

Onder: Vrienden van mij openen binnenkort een nieuw restaurant aan de haven. De naam daarvan wordt: Lotje aan de Haven. Zij vroegen mij om een toepasselijke foto te maken die heel groot op een prominente plaats in het restaurant komt te hangen. Daartoe maakte ik twee HDR ( High Dynamic Range) foto’s. Elke foto bestaat uit twee naast elkaar gemaakte en aan elkaar bevestigede foto’s. Onder elk van deze twee foto’s zitten nog 5 andere opnames die op dezelfde plaats op (statief) met steeds langere belichtingstijden werden gemaakt. De langste belichtingstijd was 45 seconden. De foto hieronder maakte ik juist voor mijn ziekenhuisopname.

 

Onder: Deze foto maakte ik eergisteravond. (hij bestaat dus eigenlijk uit 12 foto’s). Men heeft deze foto uitgekozen voor het restaurant. Je moet dit eigenlijk in het groot zien; spectaculair.

Onder: De oudere kleinkids kijken nu ook naar dit journaal en beginnen prijs te stellen op publicatie van de foto’s die we van ze maken, vandaar met terugwerkende kracht de volgende serie. Een paar weken geleden waren we met Jan Kees en Tim en hun neefje Stijn naar NEMO – de wereld van de wetenschap – boven de IJ-tunnel in Amsterdam. Ze vonden het zeer interessant allemaal.

Onder: Sophie en Thijs links twee weken geleden bij de IJsjesboerderij buiten Volendam en rechts – voor de oppasavond bij ons thuis – waren we  met Jan Kees en Tim bij de Mc Donalds in Purmerend; ook in de speeltuin. 

Onder: Kleindochter Mary op haar 1 ste verjaardag afgelopen 17 mei. Het is toch een pracht hoe er toch al een jong moedertje in haar groeit met die papfles. Dit heb ik onze jongens nooit zien doen

Onder: Kleinzoon Nico en Mary jr bij ons thuis gesnapt

Onder: Met Sophie en Thijs fietsten we af en toe naar de IJsjesboerderij van Honingh. Ik moet dan ook in het kleine huisje plaatsnemen en pannenkoeken bestellen. Na afloop moet er met dame Sophie (rechts) afgerekend worden.

Onder: Kleindochter Sophie in actie

Onder: Voor “Dennis Drum geluid en Licht” maakte ik onderstaande foto’s van zijn showroom in Volendam 

Onder: Dit is weer een recente luchtfoto van Volendam. Het betreft hier de zogenaamde “Golf van Ma” aan het zuideinde in Volendam. Dit is een van de mooiste stekjes van Volendam

Onder: Luchtfoto van de Volendamse Plutostraat waarin wij 25 jaar lang woonden, en de Pegasusstraat.Twee van de garageboxen op het plein achter ons toenmalige huis, zijn nog steeds in ons bezit. Op de ene ligt een ladder zie ik tot mijn verbazing nu ik deze foto plaats. 

Waarde vrienden wij vertrekken vannacht voor een wandel,- en rust vakantie naar het Oostenrijkse Erpendorf naar het schitterende Der Larchenhof hotel . Uiteraard nemen we de laptop mee zodat we jullie van onze avonturen op de hoogte kunnen houden