Maandelijks archief: juli 2013

Weekend Dordrecht met Schwarze Gruppe- Schranzen bij broer Arie- Bij Vincent en Brenda op vakantie

Druk met voorbereiding voor onze China reis

Midden in de drukte en voorbereidingen voor onze 4 weken durende China rondreis, waarvoor we deze week naar Bejing zullen vliegen, hebben/hadden we de laatste dagen redelijk wat activiteiten op ons programma, waarvan hieronder wat foto’s. Uiteraard hopen we jullie de komende weken via deze site op de hoogte te houden van onze Chinese reis belevenissen

Reunie met de Schwarze Gruppe in Dordrecht

Een paar jaar geleden voeren wij vanuit Zuid Argentinie met een Duitse cruiseboot vol Duitsers naar Antarctica. De kleine groep Nederlanders aan boord van deze cruiseboot die ons naar Antarctica en South Georgie bracht, werd door de Duitse organisatie als “Die Schwarze Gruppe” ingedeeld. Gewoon, omdat er ook een rode een groene en blauwe etc groep was. Later gingen we met deze groep wereldreizigers naar de Groenlandse IJskap in het Noordpoolgebied. Met de leden van dit reislustige gezelschap hebben we daarna al een paar keer een jaarlijkse reunie gehouden, die door telkens een ander stel van de groep georganiseerd wordt. Deze keer waren Marco en Tanja aan de beurt.    

Onder: Marco en Tanja brachten ons deze keer in Villa Augustus in Dordrecht, een vroegere watertoren, omringd door een uitgebreide tuin, moestuin en zelfs kassen.  

Onder: Vanuit onze kamer hadden we dit prachtige uitzicht op de voortuin van het hotel.

Onder: De eerste avond fietsten we op gehuurde fietsen naar het bekende Dordtse jenever en likeur distilleerderij Rutte, waar we zelf onze eigen likeur konden maken. Zeer interessant, en heel lekker, want er moest continue geproefd worden. Op onderstaande foto lijken we wel scheikundigen. Jawel vrienden, niets gaat deze Schwarze Gruppe te ver !!!



Onder: Na afloop van het likeurmaken – toen we natuurlijk de nodige likeuren en jenevers geproefd hadden – moest er weer naar het hotel terug gefietst worden. Dat was niet voor iedereen even makkelijk. Wim Welman besloot – zoals te zien op de foto – om zijn zojuist gemaakte fles likeur niet voor thuis gebruik te bewaren.



Onder: Het werd een lange maar gezellige tocht door het donkere Dordrecht



Onder: Het hotel vond ik er s’ nachts nog mooier uitzien dan overdag



Onder: Vanuit het hotel keken we naar achteren uit op de uitgebreide moestuin, en op het restaurant, de eigenlijke vroegere Villa Augustus



Onder: Een deel van onze groep tijdens de rondleiding op de trappen van het Hotel. Vlnr: De gidse, Marian, Tanja, Ria, Wim, Rob, en Marco, die de reunie deze keer samen met Tanja organiseerde.



Onder: De volgende ochtend gingen we met de waterbus vanuit Dordrecht naar Rotterdam. De fietsen gingen mee, zodat we daar een mooie route door Rotterdam mee konden rijden.



Onder: We bezochten o.a de beroemde kubuswoningen

Onder:  Er is de mogelijkheid om in het kubuscomplex een modelkubus te bezoeken.



Onder: Lopend door dit complex wordt je af en toe duizelig van de vreemd aandoende vormen en vlakken om je heen.



Onder: Via een normale trap moet de kubus betreden worden.



Onder: In de kubus zijn alle wanden en kasten scheef.



Onder:  Ria en Wim Welman staan hier in de scheve keuken.

Onder: Er zijn naast een woonvloer nog twee verdiepingen. Hier het zolderkamertje



Rondleiding door SS Rotterdam

Onder: Daarna bezochten we het vroegere Stoomschip Rotterdam dat nu als hotel dienst doet. Hieronder een verlicht model.



Onder: Met een van de vroegere machinisten liepen we door het hele schip. Meest interessante deel was voor mij de machinekamer, die wel 100 meter lang is.



Onder:
Het is onvoorstelbaar wat voor een machines en werktuigen er allemaal in de machinekamer van zo’n schip staan. Naast de stoommachines en stoomturbines voor de aandrijving moet hier o.a ook stroom voor het gebruik op het schip worden opgewekt, maar ook elke dag zo’n 300 kubieke meter drinkwater geproduceerd worden etc etc etc. 

Onder: Het beroemde binnenzwembad van het schip, – nu zonder plafond -,  waar de groten der aarde zoals Frank Sinatra, en Pat Boone zich in lieten zakken; bedenk dat de SS Rotterdam in de 60, 70 en 80 er jaren een van de meest luxueuze passagierschepen ter wereld was.



Onder: Vanuit de waterbus  waarmee we weer naar Dordrecht terugvoeren maakte ik een paar mooie plaatjes van Rotterdam



Onder: Geveltjes met veel glas, heeeel veeeel glas



Onder: Het verleden en de toekomst op èèn kiek !! Mijn favoriete plaatje van dit weekend.



Onder: Voor de industrie moet alles wijken.



Onder: S’avonds hadden we een copieus diner in Restaurant Bellevue in Dordrecht



Onder: We genoten dit diner in een apart zaaltje, dat ik vergeten had te fotograferen met de groep, dus dan maar even zonder, na afloop.



Onder: De volgende ochtend reden we naar de boot die ons naar een prachtig natuurgebied in de Biesbosch bracht.



Onder: Hierin maakten we een wandeling van zo’n twee uur lang, waarbij ik 18 behoorlijke muggenbeten opliep. Als dat maar goed gaat.



Onder: Iedereen komt hier om de bever te zien, maar omdat dit een nachtdier is lukt dit bijna nooit iemand. Toch maakte ik er ter plekke deze foto van een bever.



Onder: Met de groep in de boot door de prachtige Biesbosch. Het zat er op. We kunnen terugzien op een zeer geslaagde uitvoering van de reunie editie 2013. Marco en Tanja, bedankt !!

Een ouderwetse schranspartij bij broer Arie

Onder: Wij moesten alle zeilen bijzetten om vanuit Dordrecht nog op tijd bij mijn broer Arie te zijn, die ons samen met andere broers en zussen had uitgenodigd op een schranserij. Vooral veel, lekker en geoorloofd ongezond eten. Van het ene feest linea recta naar het andere. Een schranserij is geen gewoon etentje. Het is bij broer Arie een op oud Volendamse nostalgische gerechten gebaseerde Romeins aandoende (vr)eet orgie. Hier bij de speciaal voor dit doel gemaakte roestvrijstalen vis bakpan van Arie vlnr: Broer Cor, broer Nico, broer Kees, Ikke, broer Arie



Onder: Arie had voor elk van zijn gasten met drie van deze joekels van zeetongen gerekend, anderhalf ponders die door Arie zelf een voor een gebakken werden



Onder: Hier liggen er al een paar klaar. Broer Arie en zijn vrouw Yvette zijn perfectionisten. De vele gerechten worden een dag van te voren en s’morgens voor het schranzen al geprepareerd. Elke speciaal door zwager Klaas uitgezochte verse zeetong wordt door Arie separaat behandeld qua bakduur en ook wordt elk bakbeest na het bakken een voor een, aan beide zijden door Arie gezouten en gepeperd. Suuuuuperkwaliteit !!!



Onder: Hier vult Arie een van de vier schalen broeder – een zwaar maar heerlijk meelgerecht –  op tafel. Hier hoort dan ook nog es eens 5 liter jus bij van louter gesmolten stroop en roomboter. Dan staat er nog een aantal pannen aardappels met rode kool en een grote pan “butter en eek” bij. Allemaal met roomboter. En van een echte schranserij mag je pas spreken van Arie, als er dan ook nog een een paar pannen harde witte gekookte rijst als voorgerecht mee gemoeid zijn, met veel gesmolten roomboter, suiker en kaneel. Daarbij wordt elke gast geacht 3 stuks anderhalf ponders tongen naar binnen te werken. Dat laatste lukte overigens bijna iedereen, wat ik aanvankelijk niet verwacht had. Na afloop was alles op. Het was echt een sensatie, zo lekker…………. Arie en Yvette, bedankt !! 



Onder: Hier zitten we in de woning van broer Arie en Yvette te schranzen, wat een heerlijke bezigheid. Voor de gezondheid is het aan te raden om na het schranzen even twee of drie dagen niet te eten.



Onder: Vandaag reden we samen met de vader en moeder van onze schoondochter Brenda naar een recreatiepark in Groenlo, waar het gezin van Vincent en Brenda op vakantie is. Vanmorgen lagen we allemaal op de weide van het buitenzwembad, waar ik deze mooie foto maakte van het gezin van onze zoon Vincent en Brenda. Vlnr: Sophie, Brenda, Jip, Vincent en Thijs

Onder: Ik had alle tijd om een paar mooie inflits tegenlicht foto’s van de kleinkids Sophie, Thijs en Jip te maken.



Onder: Op de zwembadweide in Groenlo met kleinzoon Jip, die ons heel erg lief vindt, zo fluisterde hij mij in m’n oor



Onder: Oma Agie met Sophie samen



Onder: Opa Hans Kitte tilde Jip ondersteboven; hij – Jip – kreeg er geen genoeg van.

Onder: We waren vanmiddag ook nog even in het binnenbad, waar ik deze foto maakte van een salto van Thijs vanaf de schouder van zijn Pa. Links kijkt Sophie toe opgetild door haar Opa Hans.



Hartoperatie Jack Veerman – Luchtfoto’s Waddenzee – Volendam en omgeving

Jack Veerman’s hartoperatie geslaagd !

Een dezer dagen was ik even op bezoek bij ex- BZN collega Jack Veerman die net ontslagen is uit het ziekenhuis na zijn open hart operatie. Ik vond Jack er goed uitzien; hij vertelde ons dan ook dat het heel goed met hem gaat. Over een paar weken zal Jack starten met het revalidatieprogramma in het Waterlandziekenhuis in Purmerend. De operatie, waarbij 3 omleidingen werden aangebracht, geschiedde bij een kloppend hart; een vrij nieuwe techniek, die als voordeel heeft dat het herstel na de operatie sneller verloopt. Naast de vele bloemstukken her en der, zag ik op een van de kasten in Jack’s woning een postzak vol met gelukswensen uit het gehele land uitgestald staan. Daar is ie natuurlijk heel blij mee. Ik hoop en denk dat Jack weer snel op de buhne achter zijn “Mon Amour” ketels zal zitten.   

Onder: Jack Veerman zoals ik hem 8 jaar geleden fotografeerde. Jack is weer helemaal “back in town” na zijn geslaagde hartoperatie.




Met kleinzoons Jan, Kees en Tim naar ” Ik de verschrikkelijke nr 2″

Vanmiddag gingen Mary en ik met kleinzoons Jan, Kees en Tim naar de Metro bioscoop in Purmerend, morgen gaan we dan met Sophie en Thijs. We hadden zelf een paar andere attracties in Bergen aan Zee of in Schoorl met de boys uitgezocht, maar woordvoerder Jan liet mij vanmorgen telefonisch weten die opties niet te zien zitten, en de bioscoop in Purmerend te verkiezen. Dat was dus bijna een thuiswedstrijd. Jan en Kees zijn nu 10 , en Tim 7 jaar ; de bioscoop bezoekjes verlopen lang niet meer zo turbulent als een paar jaar geleden, toen de gehele zaal wist dat wij er waren. In die tijd gingen de boys ook misselijk van het snoepen naar huis; in verband met de komende vakantie naar Turkije hebben ze nu anti snoep orders mee van moeder Tamara; ze mogen er op de Turkse stranden natuurlijk niet als Holle Bolle Gijsjes bij lopen.

Onder: Hier staan Jan Kees en Tim tussen 6 van onze 9 kleinkinderen tijdens ons bezoek van een paar weken geleden aan de Toetanchamon tentoonstelling in Amsterdam met vlnr: Kees, Thijs, Tim, Sophie, Nico en Jan .

  

Naar Groningen en Texel met de PH-BZN

Onder: Gisteren – dinsdag – vlogen we met onderstaand ploegje vanuit Lelystad naar Groningen en via een koffiestop in Texel weer terug naar Lelytown. Vlnr: mijn broer Cor, zwager Gerard, vliegenier Jan Hartog en ondergetekende. Jan Hartog was de pilot in Command op deze vluchten; ik zat naast hem.

Onder: Jan Hartog had een route naar Groningen uitgestippeld die ons over het TT terrein in Assen leidde. Hier waren een paar dagen geleden nog vele tienduizenden motorfans aanwezig.

Onder: Op de internationale luchthaven van Groningen maakte ik deze foto van vlnr: Jan Hartog, broer Cor, en zwager Gerard.

Treinen horen door mooie landschappelijke gebieden te rijden !!

Onder: Een trein tuft door het Friese land. Ik vind het altijd een ludiek gezicht om een trein dwars door een mooi landschap te zien trekken; de rails zijn meestal bijna niet te zien, waardoor het lijkt of de trein “land over zand” door het landschap zweeft. Treinen lijken bij het landschap te horen. Er zijn zelfs TV programma’s – Railway – over gemaakt, die goed scoren met die mooie plaatjes. Het is voor mij dan ook onvoorstelbaar dat vaak – meestal linkse – politieke partijen en milieu organisaties zo moeilijk doen over de aanleg van treintrajecten door groengebieden.

Onder: Terwijl die zelfde linkse politieke partijen en milieu clubs de onderstaande nutteloze landschapsvervuiling hebben uitgevonden, stimuleren en schaamteloos subsidiëren. Hier wordt nota bene met behulp van ons zuur verdiende belastinggeld het prachtige Friese landschap om zeep geholpen. 

Onder: Later op de middag maakte ik nog deze foto boven Flevoland, dat landschappelijk zoals te zien helaas als reddeloos verloren moet worden beschouwd. Hoe gek kunnen politici mensen krijgen ? Ik zal jullie hier niet meer vermoeien met wetenschappelijke publicaties van Delftse professoren die worst maken van deze flauwekul.

Onder: Gelukkig zijn er ook nog plekjes in mooi Friesland waar die op gemeenschapsgeld draaiende politieke instrumenten niet staan

Onder: De sluizen op de afsluitdijk aan de Friese kant, let eens op de bewolking boven de Wadden eilanden op dezelfde hoogte als waarop wij vliegen.

Onder: “Waar moet dat henen” vraagt mijn gepensioneerde broer Cor zich enthousiast af na de landing in Texel.

Onder: We genieten mateloos een uurtje van een hapje en een drankje op het terras van het luchthaven restaurant. Het is heel gezellig en er gebeurt van alles om je heen op vliegveld Texel.

Onder: Mijn broer Cor nam al snel de leiding over tijdens de vlucht; hier staat hij de PH-BZN op vliegveld Texel te tanken, net voor de terugvlucht naar Lelystad.

Onder: De vlucht over de Wadden is vooral bij laag water een highlight. In het tegenlicht zie de dan de mooiste licht schitteringen op de zandbanken.

Onder: Onze kinderen vroegen we toen ze klein waren en met ze naar Texel vlogen, om op de zeehondjes te letten. Ze zagen er altijd heel veel, maar Mary en ik keken elkaar dan aan, want wij konden ze nooit ontdekken. Nu zag ik echter deze hele school zeehondjes op een Wad. Zouden die kinderen toen dan toch echt…..??

Onder: Op het moment dat ik onderstaande foto maakte had ik de wadlopers nog niet eens gezien. Dat zal toch mooi zijn, daar staande in het lage water op die vreemde plek.

Onder: Ook hier de wadlopers in mooie licht schitteringen

Onder:  Bij Schardam aan de IJsselmeerdijk staat dit veelbesproken huis. Er is veel publiciteit rond het aanvragen vd bouwvergunning voor dit huis op deze locatie geweest.

Onder: Boven Volendam aangekomen vlogen we een paar rondjes en zagen de bouw vorderingen in de Broeckgouw wijk. Achter op de foto de camping in Edam met de Jachthaven.

Onder: De laatste optrekjes in de Volendamse “Broeckgouw””, waar mijn neef Peter Petje z’n woning komt. Ik heb hem beloofd deze foto te plaatsen. Helemaal rechts de nieuwe school waar onze kleindochter Mary jr binnenkort naar toe zal gaan.

Onder: Op het net gerenoveerde Volendamse zwembad De Waterdam kwamen met dit mooie weer voor het eerst weer vele honderden badgasten, die zich konden laven aan de nieuwe grasmat en alle vernieuwde voorzieningen

Onder: Maar ook op het Volendamse recreatiegebied Slobbeland aan het IJsselmeer, waar eveneens de nodige vernieuwing heeft plaatsgevonden, was het druk met dit mooie weer.

Onder: Voor de liefhebbers deze close up van het :”Slobbeland” Dit zijn foto’s met grote resolutie; thuis kan ik zo ver inzoomen dat ik de personen die liggen te zonnen kan herkennen. 

Onder: De volkstuintjes in Volendam.

Onder: Ook het FC Volendam Stadion is grotendeels vernieuwd. Zo zijn er op twee hoeken nieuwe gebouwen tussen de tribunes gebouwd, en ligt er een nieuwe grasmat in.



Onder: Het FC Volendam Stadion van de andere kant



Onder: De nieuwe vleugels aan de St Nicolaashof aan de noordzijde zijn al tientallen meters hoog.



Onder: Vanaf het IJsselmeer gezien: de andere zijde…



Onder: Het prachtige Europaplein in het centrum van ons dorp. Afgelopen week liep ik over de Koemarkt in Purmerend waar het krioelde van de gezelligheid op de terrassen; het leek wel Maastricht of Sevilla. Ik dacht toen aan dat mooie helaas nu nog lege plein hieronder. Ineens droomde ik toen van een geweldig initiatief van onze Volendamse gezamenlijke plaatselijke horeca bedrijven samen met de omliggende MKB ondernemers. Ze hadden met medewerking van ons gemeente bestuur ons lege Europaplein m.b.v terrasjes, fleurige parasolletjes, mobiele bierpompen en tapplekken omgetoverd tot net zo’n gezellig plein als die vele duizenden beroemde pleintjes en squares in toeristenplaatsen over de gehele wereld. De exploitatie was in gezamenlijke handen zodat er niet een 80 jarige oorlog was uitgebroken. Wat zou dat mooi zijn, zo’n warm kloppend hart midden in ons centrum en tevens een geweldige boost voor de lokale economie. Maar ook ik weet: “de meeste dromen zijn bedrog”, dus…… ik droom nog maar even door….

Onder: Het prachtige centrum van Volendam gezien vanaf de andere kant.

Onder: Onze dijk is al heel populair, maar vooral met de combinatie van dat prachtig gelegen dorpscentrum met de schitterende haven en die dijk is natuurlijk iets geweldigs te creëren. Daar zou menig gerenommeerde toeristenplek van watertanden.  

Onder: Tja, en toen vlogen we over Almere, en daar zagen we deze woonwijk, dan praat je wel even ergens anders over….