Onder: Rechts een foto van onze jongste kleinzoon Nico, die me werd toegestuurd door zijn moeder Sylvia, en links een foto die ik recentelijk maakte van onze kleindochter Sophie in de TGV van Parijs naar Brussel; zijn het geen snoepjes? 

Vandaag was ik op vliegveld Lelystad om zelf wat te trainen voor m’n instructeurs – profcheck die voor aanstaande dinsdag gepland staat. Ook als vlieginstructeur is het wel goed om zelf ook weer eens de puntjes op de i te zetten. Het was een grijze dag en er werd bijna niet gevlogen; ik vond dat eigenlijk niet zo erg, want des te meer ruimte was er vanmiddag voor de PH-BZN in het standaardluchtverkeerscircuit. Ik heb het er best wel druk mee gehad de laatste tijd. Binnen een paar weken een profcheck om mijn blindvliegbevoegdheid te behouden en een profcheck t.b.v de klassebevoegdheid van de door single engine zuigermotoren voortgedreven vleugelvliegtuigen. Ook deed ik onlangs mijn halfjaarlijkse verplichte vliegmedische check up, en nu dinsdag dus de profcheck om mijn bevoegdheid als vlieginstructeur geldig te houden. Vooral die laatste is een redelijk “zware” bevoegdheid, want ik mag daar sportvliegers, beroepsvliegers  maar ook vlieginstructeurs mee opleiden.T is echt waar !! 

Ik kreeg afgelopen dagen veel leuke reacties over de TV uitzending van Hart v Nederland met de luchtdoop van de bejaarde dames Riet en Annie. Dolf Molenschot, de organisator van het hele verhaal bracht mij als dank vanmorgen een heerlijke door hem zelf opgemaakte visschotel, waar wij , maar ook onze kinderen als ze morgen op visite komen, van gaan smullen. Dolf vertelde dat de beide dames er niet over uitgesproken raken, en dat hun TV debuut bij het Hart v Nederland in het bejaardencentrum de Bogt het gesprek van de dag was. Dat zijn de krenten in de levenspap zeg ik dan maar!

In de tussentijd zijn wij hier thuis koortsachtig bezig om onze wereldreis tot in de puntjes voor te bereiden. Met name het deel door Nieuw Zeeland vraagt veel vóórstudie. Het is een onvoorstelbaar mooi land en we willen niet het risico lopen iets bijzonders te missen. Google Earth is daarbij van onschatbare waarde. Vooral m.b.v de 3D weergave kan je het gehele reis traject al vast op lage hoogte even óver vliegen; en kijken of er wellicht mooiere routes of overnachtingsplaatsen te vinden zijn. Wat een onvoorstelbare techniek, die 3D weergave; een mens kan er toch met zijn pet niet meer bij. Google Earth ís voor mij nu al het 8ste wereldwonder. Het is op zeker een van de grootste  “spin offs” van de moderne ICT wereld van vandaag. De mogelijkheden lijken onbegrensd; en dan te bedenken dat we nu pas aan het begin staan van deze waanzinnige ontwikkeling, en dat de grote massa het nog niet eens ontdekt heeft. Wat zijn wij, – en daarmee bedoel ik mijn generatie-genoten,- toch gelukkig dat we niet te vroeg geboren zijn; dat we dit allemaal mee kunnen maken.

In de zomer van 1981, veel BZN ers stonden al op Camping de Reebok in Oisterwijk, maakten we een TV opname van Rockin’ The Trolls, op het circuit van Zandvoort. Op de Chromakey achtergrond kon Jan Keizer die in een racewagen zat, geprojecteerd worden. Het was een hele warme dag. De hardcorefans van BZN zullen zich deze opname wel herinneren.  

Onder: Al eerder plaatste ik een foto van BZN in het Schotse Plockton tijdens de shoot van de clip voor “The Red Balloon”. in aug/sept 1980. Vandaag zie je ons er schaften tijdens een pauze; op de achtergrond het tijdens laagtij drooggevallen haventje van Plockton.Links op de rug gezien Jack Veerman en rechts daarvan met zijn rug vóór Thomas Tol. Helemaal rechts Cees Tol 

Onder: Op bijna dezelfde lokatie als toen, maar nu zo’n kleine 26 jaar later, maakte ik onlangs deze foto van het droogevallen haventje van Plockton ; ook dáár heeft de tijd stilgestaan, wat een mooi land: Schotland!

Oh ja, ik zou het nog hebben over Gairloch, sorry, was het vergeten, komt volgende keer.

Als ik overdag op mijn kantoor bezig ben met mijn foto’s of administratie, heb ik op de achtergrond vaak RTL 7 aan staan om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen in de financiële wereld. Deze gekke gewoonte heb ik nog overgehouden aan de tijd dat ik veel in aandelen deed. Vaak worden op deze TV zender ook door bedrijven gesponserde programma’s uitgezonden; daar is natuurlijk helemaal niets mis mee. Dat wordt anders als deze programma’s gaan over spin offs van politiek geladen onderwerpen als CO2 verbruik en alternatieve energievormen als windmolens zonnepanelen etc. en sommige van deze “uitgebreide sterspots” zo gemaakt worden dat het lijkt of het hier om redactionele programma’s gaat die door onafhankelijke presentatoren of zelfs wetenschappers worden gepresenteerd. De kijker wordt zodoende gemanipuleerd en een rad voor de ogen gedraaid; het zijn n.l de sponserende bedrijven die de inhoud van het programma bepalen. Daar mogen we dus per definitie geen objectieve oordelen van verwachten.

Zo werd gistermorgen in een door Aldi Supermarkt gesponserd programma door de waarschijnlijk voor véél geld ingehuurde weervrouw Helga van Leur gesteld dat de mens als hij een kilometer loopt 40 mg CO2 produceert. Wat erg allemaal! Kunnen we dan niet beter stoppen met ademen, gehoor gevend aan de oproep van Al Gore. Neen zei Helga; dan kunnen we bijvoorbeeld beter met 3 personen gezamenlijk in 1 Hybride auto de boodschappen doen, die stoot minder 120 mg CO2 per kilometer uit. Het gaat heel ver allemaal. Maar Helga, dacht ik nog: “je vergeet die mensen in die auto, die ademen toch óók door ” ? Helga hoorde mij niet; ze vervolgde: “in de praktijk geeft dit echter geen voordeel, want het is gebleken dat die Hybride auto na het starten zo veel CO2 produceert, dat het voordeel verloren gaat”.  Wat nu Helga? Toen kwam de aap uit de CO2 mouw of liever gezegd, uit de Aldi koker. Aldi heeft namelijk sinds kort een internet boodschappen dienst, waarbij je naast prijsbewust ook “duurzaambewust” kunt shoppen. Op een website met speciale software, kan je namelijk zien of er bij jou in de straat al iets besteld is, er wordt dan een vakje groen, je bestelling wordt millieuvriendelijker naarmate méér boodschappen in één bestelling worden afgeleverd. Soms kan je om het broeikaseffect tegen te gaan een product dus beter wat eerder of later bestellen, in elk geval gezamenlijk met je buren.

Het ergste van dit flauwekul verhaal vind ik eigenlijk nog dat velen er kritiekloos aan mee werken, en dat veel TV kijkers het eigenlijk al niet eens meer gek, laat staan idioot vinden. 

Ex-president Clinton, – huisvriend van Al Gore, de aanstichter van dit soort moderne zwendel, – zei het al toen hij vorig jaar in Nederland was om zijn nieuwe Clinton- stichting te verkopen: “Climatchange will be the engine of the new economy”; het bewijs hiervan werd gistermorgen o.a door Aldi geleverd.

Oude BZN foto’s

Onder: In aug/sept 1980 waren we in Schotland op verschillende lokaties, waaronder in Kyle of Lochals in het Lochals hotel. We logeerden daar toen we o.a “Yellow Rose” en “Rocking the Trolls” in de buurt opnamen. Rechts staan we in een groepje bij elkaar met links in het groepje Dick de Boer en rechts Jacques Hetsen. In het midden Rob Huyskens die een foto maakt, en links maakt cameraman Jan Huyskens opnames van een in Schotse Kilt geklede man. Staand naast Jan Huyskens de regisseur Laurens van Leeuwenberg 

Onder: Hier zitten we met de band en de regisseur in hotel Lochals  aan de borrel na een dag heel hard werken, vlnr Cees Tol, Thomas Tol, Jan Keizer, Jacques Hetsen; Annie Schilder;Laurens v Leeuwenberg; Jack Veerman: Dick de Boer; op mijn plaatsje mijn lege cameratas, want ik ben de foto aan het maken.  

Onder: In het Gairloch Hotel aan het strand, waar we ook een paar dagen logeerden hadden we – nu 28 jaar geleden – met het hele team een afscheidsfeestje. In de kilt tussen Thomas Tol en Jan Huyskens staat onze Schotse chauffeur Andy, die de gehele tijd dat ie ons reed antieke spookverhalen in Schots dialect vertelde. Wij verstonden er geen bal van, maar door zijn unieke voordracht klonk het vreselijk spannend, dus gaven we hem steeds een applaus, hetgeen weer een nieuw verhaal uitlokte. In Gairloch was het óók dat wijlen de Telegraaf journalist Jip Goldstein bij ons op bezoek kwam, met een doordringende vraag. Hij wilde weten wie Lady Mc Corey – uit een van onze hits – was. Maar daarover morgen méér.