Daar zijn we weer waarde vrienden. Even geen tijd voor dit journaal gehad de laatste weken. Wat fotoreportages voor vrienden gemaakt, en samen met nicht Mariska van het reisbureau in Volendam heel veel tijd gestoken in de voorbereiding voor onze komende reis naar Alaska en Canada. Daarnaast veel gewerkt aan een “foto” boek dat binnen,- en buitenlandse toeristen duidelijk moet maken wat er in Amsterdam en omgeving allemaal te zien is. Van de bloembollenvelden in NH, t/m de herenhuizen aan de Vecht.
Ik heb hier de laatste jaren natuurlijk veel luchtfoto’s van gemaakt, die ik dan nu probeer te combineren met foto’s vanaf de grond, waardoor een ongebruikelijke gevarieerde blik op deze uitstap mogelijkheden verkregen wordt. En daar ben ik de laatste weken vaak voor op pad geweest. Alles wat nog verder met het boek gaat gebeuren is business voor onze zoons; daar wil ik me liever niet meer mee bemoeien. Als dit voor mij af is , ga ik me bezig houden met een nieuw foto boek wat ik graag wil gaan publiceren: “Mijn Mooiste Reizen”
Eerst naar Oostenrijk , en vervolgens naar Alaska en Canada
Eerst wacht ons over een paar weken nog een ontspannen wandel, wine & dine en fietsweek in ons favoriete hotel Der Larchenhof in de de Oostenrijkse Alpen met vrienden en mijn broer Arie en z’n vrouw. De elektrische fietsen staan voor ons klaar als we komen. Hopelijk hebben we dan ’t weer mee. We zijn daarna nog een paar dagen thuis, en vliegen dan naar Anchorage in Alaska.
Hieronder een grove indicatie van de 7 weken durende reis die wij met z’n tweeën zullen maken door Alaska en Canada vanaf midden juli deze zomer. We hebben zowel in Alaska als in Canada de beschikking over een goed uitgeruste 4WD huur auto. Rood getekend is de route die we nu gaan maken, te beginnen in Anchorage (Alaska) . Blauw is de route die we eerder al met een cruiseschip maakten vanuit Vancouver naar Anchorage.
Rood is de reis die we nu gaan maken; de blauwe route maakten we al eerder met een cruiseschip. Onze reis vangt aan in Anchorage en zal ons tot ruim boven de Noordpoolcirkel in Prudhoe brengen. Daarbij zullen we ook de Dalton Highway rijden, de beroemde route van de “Ice Road Truckers” van Fairbanks naar Prudhoe. De professionele truckers doen deze route in de barre winters van Alaska, deels over bevroren meren, maar dat gaan wij niet meemaken natuurlijk. Er zijn veel vluchten met watervliegtuigen, gletsjer vliegtuigjes en helikopters in gepland, om beren te spotten, op gletsjers te landen, en om bergmassieven orka’s en afgelegen gebieden te zien. Uiteindelijk vliegen we weer vanaf Anchorage naar Vancouver, om van daaruit met onze huurauto onze route door Vancouver Island, op de ferry door The Inside Passage, en de Rockies van Canada te maken naar Calgary.
Foto’s van onze eerdere cruise naar Canada en Alaska (blauwe route op foto hierboven)
Dit is Ketchikan in Alaska, aan de eilanden-kust tussen de vele eilanden en schiereilanden, dat bijna geheel aan houten vlonders is gelegen
Op diverse plaatsen voeren we in kleine bootjes naar in rivieren uitmondende gletsjers
Deze foto maakte ik in de beroemde Glacier Bay in Alaska
Links en rechts van onze cruise boot startten en landden watervliegtuigen op meren en rivieren in Alaska en in Canada. Ook wij hopen hier vele vluchten mee te maken tijdens onze komende Alaska & Canada trip
Langs de eilanden kust van het oostelijk deel van Alaska varend zagen we de mooiste in sneeuw gehulde bergruggen, vooral s’ morgens als die boven de ochtendnevel op het water uitstaken was dat een feeëriek gezicht
Foto vanaf het cruise schip. De aanlegsteiger in Ketchikan; alles wordt hier van hout gebouwd, er is geen steen te zien. Dit is in de vroege morgen als het nog wat vochtig en nevelig is
We bezochten in Skagway een hele middag lang de Red Onion Saloon. Wat een top bar is dit, wat een pret!
Bij een top bar horen top bedienden zeg ik altijd maar. En dat klopte in de Red Onion Saloon helemaal , met deze dames die zo uit een western filmset ontsnapt zouden kunnen zijn. Het geld werd er door tevreden klanten op (in) bevestigd.
Deze en de volgende luchtfoto’s maakte ik van de gletsjers ten oosten van Anchorage in Alaska. Bij deze foto moet ik denken aan een vlaflip !!!
Dit is werkelijk een schitterend gebied; we verheugen ons er op om hier over een paar weken in onze huurauto doorheen te reizen.
In de uitlopers van het gletsjergebied ten oosten van Anchorage zien we dit typische door ijs rivieren uitgeslepen landschap. De natuur heeft hier vele tienduizenden, zo niet honderd-duizenden jaren werk aan gehad. Dezelfde landschapskenmerken zien we ook duidelijk in het noorden van Schotland en op vele andere plaatsen in Europa waar duizenden jaren geleden gletsjers waren. De gletsjers smolten al meer dan 200.000 jaar geleden toen er nog geen mensen waren op aarde; terwijl op andere plaatsen of in andere tijdperken weer nieuwe ontstonden. Volgens klimaat en milieu fanaten smelten de gletsjers echter omdat wij als mensen teveel CO2 produceren ?????
Reünie Schwarze Gruppe
Tja, ik vraag me, net als andere pensionado’s, ook wel eens af: “hoe heb ik vroeger toch ooit mijn werk er nog bij kunnen doen”. We komen echt tijd tekort door alle hobby’s en andere leuke dingen die ons bezig houden. Er zijn echter ook van die geneugten waar we alles voor opzij zetten. Zo hadden we dit weekend de 6de jaarlijkse reünie van de Schwarze Gruppe, onze globetrotters club, die ontstond na de gezamenlijke Antarctica reis een paar jaar geleden.
De reünie werd deze keer georganiseerd door onze vrienden Wim en Ria Welman uit Aerdenhout nr 6 en 5 van links. We logeerden in Bloemendaal en maakten eerst een prachtige rit met solex brommers door het gebied ten westen van Haarlem.
Met onze Schwarze Gruppe op de solex brommer door de duinen rond Haarlem, wat een schitterende ervaring ! Vooraan rijden onze gastheer en dame, Wim en Ria Welman
Op de door onze gasteer Wim uitgestippelde route bezochten we het stoomgemaal De Cruquius en de ruïne van Brederode. Op beide locaties werden we door een professionele gids rondgeleid; zeer interessant. Er was s’ avonds een voortreffelijk diner geregeld, waarna tot in de kleine uurtjes bij diverse drankjes nog veel reis,- en andere verhalen de ronde deden. De volgende morgen maakten we een prachtige duinwandeling. Een zeer geslaagde reünie; na loting werd bekend dat de editie van volgend jaar georganiseerd zal worden door Rob en Marian in Appeltern.
We hadden een rondleiding in gemaal De Cruquius uit 1849 is een van de drie gemalen waarmee de Haarlemmermeer tussen 1849 en 1852 is droog gepompt. Bovendien is het de grootste stoommachine ter wereld. Het gemaal is daarna nooit gemoderniseerd en in 1933 buiten werking gesteld. Het behoort tot de Top 100 der Nederlandse rijksmonumenten. De imposante combinatie van techniek en architectuur maken dat De Cruquius een industrieel monument van wereldformaat is. Met 3 van deze installaties die elk 300 kubieke meter water per minuut kunnen verpompen werd de Haarlemmermeer in 3 jaar drooggelegd en later droog gehouden
Onderweg bij een eeuwenoud kerkje namen we even de tijd om te poseren met onze groep
De ruïne van Brederode. Wie heeft er niet van gehoord. Het kasteel is in de tweede helft van de 13de eeuw gesticht door Willem I van Brederode (1215?–1285). De naam Brederode verwijst naar een stuk bosgrond (Brede Roede) dat gerooid werd, waarop het kasteel is gebouwd. Eerst bestond het kasteel slechts uit een woontoren. Rond 1300 werd de toren afgebroken waarna Dirk II van Brederode een vierkant kasteel liet optrekken.
Al vanaf de Hoekse en Kabeljauwse twisten in 1350 werd het kasteel in verschillende oorlogen verwoest en weer opgebouwd. In de 19e eeuw was de ruïne een van de eerste bouwwerken die in opdracht van de staat werden gerestaureerd. De overblijfselen van het kasteel van de Brederode’s staan geregistreerd als het eerste rijksmonument.
Vanaf het Jachtduin bij Santpoort Zuid maakten we een duinwandeling om het grote vlak en de Brederode berg. Onderweg kwamen we wilde paardjes, en opvallend veel joggers tegen.
Er zijn prachtige wandelroutes uitgezet in dit duingebied
Een hele rustige en inspirerende omgeving. Wat kan Nederland dan toch ook mooi zijn; hiervoor hoef je echt niet naar het buitenland.
Kees Kwakman alias “De Spiering” 65 jaar; naar rest. “De vijf Vliegen” in Amsterdam
We hadden zondag na thuiskomst van onze reünie net even tijd om een ander pak aan te trekken, want een van onze Volendamse vrienden Kees Kwakman, in Volendam bekend als “De Spiering” die onlangs 65 jaar was geworden, had ons uitgenodigd om in gezelschap van nog enkele andere vrienden te genieten van een heerlijk diner in het befaamde Amsterdamse Restaurant “De 5 Vliegen”. Met een taxi werden we opgehaald; en zo’n 20 minuten later zaten we aan tafel. In de 5 Vliegen is Albert Veerman, – een Volendammer – ( van Albert vd Slinger voor de Volendamse lezers ) de manager. Hij leidde ons rond en vertelde ons – tussen de exotische gerechten door-, aan de hand van gastenboeken prachtige verhalen over de geschiedenis van dit werkelijk schitterende restaurant in de binnenstad van Amsterdam. Dat was wederom genieten geblazen…
Samen met onze vrienden waarmee we afgelopen zondagavond dineerden in restaurant De Vijf Vliegen in de Amsterdamse binnenstad. Hier op de Gross Glockner tijdens een van onze jaarlijkse uitstapjes naar Hotel Der Larchenhof vlnr Maartje en Jaap de Ruiter, Kees Kwakman alias “De Spiering” Mary Tuijp, Aaltje van De Spiering en Jan T
Het zelfde gezelschap, maar hier in de tuin van ons favoriete Oostenrijkse Hotel Der Larchenhof, waar we jaren achtereen in het voorjaar samen met dit gezelschap waren. “De Spiering” licht snurkend helemaal links op de foto naast zijn vrouw Aaltje. Daarnaast vlnr Maartje en Japie de Ruiter, mijn persoon en Mary T
Dit is Rianne, met twee heerlijke Pilsen, op het terras van hotel Der Larchenhof. Rianne is van oorsprong Iraans. Bij een top hotel horen top bedienden, zeg ik maar weer, en dat klopt ook hier, zoals toch wel heel duidelijk te zien op deze foto
