Afgelopen weekend bereikte ons het droeve bericht dat een van onze goede vrienden, Frank IJsselmuiden, op 75 jarige leeftijd aan kanker was overleden. Al 4,5 jaar geleden werd de ziekte van Kahler bij hem vastgesteld. Hij kreeg toen van zijn behandelende artsen nog een jaar te gaan. Vanuit een ander ziekenhuis en met hulp van andere artsen startte hij zijn strijd tegen magere Hein. Via allerlei experimentele behandelwijzen en medicijnen wist hij er toch nog 4,5 jaar uit te persen. Zijn intimi zagen hem de laatste tijd snel achteruit gaan en wisten dat hij de strijd spoedig zou gaan verliezen.
Frank IJsselmuiden was burgemeester in de gemeenten Haarlemmerliede/Spaarnwoude van 1973 tot 1995; van 1995 tot 2001 burgemeester van Edam-Volendam en van 2001 tot 2007 burgervader van Noorder-Koggenland. In 2001 trad hij af als burgemeester in onze gemeente als gevolg van de nasleep van de nieuwjaarsbrand.
Wij hebben Frank en zijn vrouw Germieke door toevallige omstandigheden voor het eerst ontmoet kort nadat hij burgemeester in onze gemeente werd. Samen met nog 2 anderen zaten we o.a in een vriendenclubje de “Islandhoppers”, waarmee we elk jaar in mijn vliegtuigje een eiland bezochten in Europa.
“Never a dull moment” stond groot op zijn overlijdensbericht. Dat is in de roos. Frank had bijzondere humor en altijd aan het grappen en grollen. Ik weet nog dat we met de Island Hoppers tijdens ons verblijf op het eiland Texel, toen we in het statige Silence Hotel Opduin logeerden s’ avonds laat na het diner terugkeerden bij het hotel. Drie leden van onze club hadden de huurscooters netjes en heel rustig op het parkeerterrein buiten het hotel geparkeerd. Toen we vandaar het hotel inliepen schrokken we ons rot; Frank was op z’n scooter met draaiende motor het hotel ingereden, en werd daar belerend door de manager toegesproken. De man schrok zich een hoedje toen ie gewaar werd dat het hier om de burgemeester van Edam Volendam ging.
Ik heb Frank leren kennen als een zeer erudiet, en intelligent persoon met een scherpe en rechtvaardige blik op de samenleving. Hij was echter ook een chaotisch mens; zo haalde hij op de meest cruciale momenten allerlei zaken door elkaar en versprak zich in het openbaar vaak. Soms was dat wel grappig maar soms ook niet. Zo trouwde hij bijvoorbeeld onze zoon Sander met Tamara en noemde Sander dan tijdens de plechtigheid herhaaldelijk Sandra.
Wat ik in Frank het meest bewonderde was zijn rechte rug. Hij was eerlijk en echt recht door zee. Een eigenschap die in het politieke landschap waarin burgemeesters verkeren vaak ver te zoeken is. Het was een man zonder dubbele agenda’s die door het vuur ging voor zijn mening, Hij was slechts bereid die bij te stellen als pure argumenten hem overtuigd hadden.
Frank IJsselmuiden, je was een bijzonder mens, vaarwel.
In juli 2001 vlogen we in de PH-BNK met onze vrienden club “Islandhoppers” naar het kanaaleiland Jersey. Hier staan we na de landing op het vliegveld van Jersey met vlnr: Eric Huber, Jan T en Frank IJsselmuiden
Ook deze foto is gemaakt op Jersey. We hebben net de scooters opgehaald; Frank wil natuurlijk nog even met de dame van de verhuurmaatschappij op de foto
Een foto van 15 jaar geleden. In de helikopter van Henny v.d Most (2de v links) vlogen we vanuit Edam met Eric Huber en Frank IJsselmuiden naar de het nieuwe vd Most project de “Koperen Hoogte” waar Eric Hubers bedrijf “Boon Edam” nieuwe draaideuren moest leveren, en vandaar naar de Bonte Wever, waar we hier zitten te smikkelen.
