HERINNERINGEN VAN EEN VOORMALIG BZN-BANDLID

In mijn voorgaande bijdrage sprak ik over het voornemen om tot slot nog enkele herinneringen op te halen aan de periode na mijn BZN-tijd. We zijn nu beland in 2024, dat is bijna 60 jaar na de oprichting van BZN in 1965. Waar blijft de tijd?

CALELLA-SPANJE

In aug.1969 besloot ik om de groep te verlaten.Ik meen dat rond augustus mijn laatste optreden was bij Oudejans in de Rijp, toevallig de plaats waar mijn grootvader geboren is. Jan, Mary, Liesbeth en ik hadden reeds maanden tevoren een vakantie gepland naar Spanje, in het weekend van de Volendammer kermis, begin september.

Menig Volendammer zou voor een ander weekend hebben gekozen: met kermis blijf je thuis. Maar dit was waarschijnlijk de enige mogelijkheid, we waren tenslotte beroeps.

ONTMOETING MET VOLENDAMMER MUZIKANTEN

Plaatsgenomen in het vliegtuig zie ik achterin bekende Volendammers zitten, ja, zelfs bekende muzikanten. Het waren Theo Klouwer (Schuimpie) van de Cats met Wilma Lautenschütz, en Piet Veerman (v.d.Jozef) met Tiny de Boer (Stap). Schuim was drummer bij de Cats en Piet speelde bij de Fools. Bij het verlaten van het vliegtuig groetten we elkaar vriendelijk en stapten ieder in een andere bus. In het hotel aangekomen werden direct de koffers uitgepakt, douchen en korte broek, om vervolgens heel snel de omgeving van Calella te verkennen.

En jawel,we waren nog niet de hoek om of we liepen genoemde dames en heren tegemoet. En we konden het niet beter treffen: laat het nou precies bij een terrasje zijn waar iets gedronken kon worden. Volendammers onder mekaar, muzikanten onder mekaar, dat kon toch niet mooier. En dus maakten we op dat terras nader kennis met elkaar. Het werd een heel gezellige avond, en zoals dat zo vaak gaat tijdens vakantieontmoetingen, werd bij het afscheid die avond de vraag gesteld:”Wat doen jullie morgen?” En het antwoord is al bekend. Het werd een bijzondere vakantie. Alle dagen hebben we samen doorgebracht, zowel op het strand als in de disco tot diep in de nacht. Ook excursies deden we samen. En uiteraard was Schuim de grote gangmaker en komediant.

Wat hebben we gelachen die week; heerlijk om aan terug te denken. Na de vakantie hebben we elkaar nog enkele keren ontmoet. Cats drummer Theo Klouwer (Schuim)  is enkele jaren terug overleden. Piet Jozef is inmiddels directeur van een groot bouwbedrijf (Klies en Jozefbouw).

BOEKHOUDER

Na mijn vertrek bij BZN kon ik niet direct een geschikte baan vinden en uiteraard viel het ook financieel wel een beetje tegen, vooral in het begin. Na bijna 40 jaar mag ik wel verklappen dat wij als BZN-jongens van 20 jaar ongeveer 3x het salaris van onze vaders verdienden. Onze ouders moesten het in die tijd naast het weekloon voornamelijk hebben van de kinderbijslag en kinderaftrek loonbelasting. En dan nog hadden zij het niet breed. Ik moest weer helemaal opnieuw beginnen en een serieuze baan zoeken, met werktijden van 8.00 tot 17.00 uur. Uiteindelijk kwam ik terecht bij Ahrend- kantoorbenodigdheden op de Singel in Amsterdam,3-hoog. Met de bus, dan met het bootje over ’t IJ, en vervolgens 10 minuten lopen. Tijdens het sollicitatiegesprek gaf ik aan dat ik naast wat boekhouddiploma’s ook nog in “BZN had gespeeld”. De meneer van personeelszaken vond dat maar wat leuk. Hij vroeg mij een volgende keer mijn BZN-fotoalbum mee te willen brengen voor zijn dochter.Een hogere salarisschaal vanwege dit vroegere beroep bleek echter niet tot de mogelijkheden te behoren. En aldus moest ik reeds vroeg constateren dat mijn BZN-verleden geen enkele rol zou kunnen spelen in mijn verdere loopbaan. Maar ach,dat wist ik natuurlijk al.

Na 2 jaren verhuisde ik naar het GAK- hoofdkantoor aan het Bos-en Lommerplantsoen in Amsterdam, alwaar ik de administratie ging verzorgen van enkele toenmalige bedrijfsverenigingen. Het zal in augustus van het jaar 1975 of 1976 geweest zijn dat Liesbeth en ik op visite waren bij Jan en Mary om Jan te feliciteren met zijn verjaardag. Aanwezig was de gehele familie Tuijp, en op zeker moment werd ik aangesproken door Jan’s broer Jaap.

JAAP TUIJP WORDT COLLEGA BIJ GAK

Uiteraard kende ik Jaap nog van vroeger, toen ik bij zijn ouders thuis kwam. Jaap was van beroep tegelzetter, doch had in de avonduren toch maar even de diploma’s PD-boekhouden en MBA-boekhouden gehaald. Dit was geen geringe prestatie, en Jaap vroeg mij of ik geen baantje voor hem had.

Nou was het GAK een semi-overheidsinstelling en voor een enthousiaste boekhouder was altijd wel plaats. In mijn eigen groep kon ik hem best wel gebruiken en na een kort gesprek met mijn afdelingschef was e.e.a. zo geregeld. Wel moest Jaap nog formeel een sollicitatiebrief schrijven en Jaap vroeg mij vriendelijk of ik dat niet voor hem wilde verzorgen. Aldus schreef ik a.h.w. een brief aan mezelf en Jaap werd aangenomen. T.o.v. zijn tegelzetters-loon moest hij wel wat terug, doch de afspraak was dat bij gebleken geschiktheid binnen 2 maanden promotie zou volgen, hetgeen ook geschiedde. En binnen 1 jaar volgde voor zowel Jaap als voor mijzelf wederom een promotie.

Samen gaven Jaap en ik leiding aan een groep boekhouders en onze samenwerking was uitstekend. Al die jaren reed Jaap ook met mij mee in de auto. En in die auto zullen we wat gekletst hebben over vanalles, doch vooral over onze toekomst. Want beiden voelden we aan dat we tot meer in staat waren. En om een lang verhaal kort te maken, op 1 juli 1979 vertrokken Jaap en ik allebei tegelijk bij het GAK. Jaap kreeg een flinke positieverbetering bij een andere werkgever en ikzelf begon voor mezelf een Administratiekantoor. Nadien hadden Jaap en ik nog regelmatig contact en kwamen bij elkaar op visite. En met bewondering mocht ik dan aanhoren tot welk niveau Jaap inmiddels was opgeklommen. Hij was bijzonder tevreden met zijn loopbaan en ikzelf was trots dat ik deze man had mogen begeleiden tijdens de eerste jaren van die loopbaan.

In de bloei van zijn leven, een vrouw en 2 kinderen, een fantastische job,…en toen werd Jaap ziek. Jaap werd ernstig ziek en overleed op zeer jonge leeftijd, op kerstavond 1996. Zeker voor de familie van Jan Tuijp was dit een zeer dramatisch gebeuren…Ik denk nog vaak terug aan die jaren 70, toen  ik met Jaap heel prettig mocht samenwerken.

REÜNIE BZN OPRICHTERS NA 50 JAAR IN 2015

Dán een herinnering uit de periode ná mijn actieve BZN periode, die mij zeer dierbaar is. In 2015 kwamen de oorspronkelijke BZN oprichters – Jan, Cees, Gerrit en mijn persoon – weer eens bij elkaar; het was in 2015 namelijk precies een halve eeuw geleden dat we als 16 en 17 jarige dansschoolleerlingen een bandje begonnen.

 

 

We konden toen niet beseffen dat dit groepje buurjongens zou uitgroeien tot een recordbrekende iconische band, die na 55 top 40 hits, 88 gouden en platina platen wereldwijd, en de verkoop van 14,5 miljoen geluidsdragers, in 2023 , -notabene 16 jaar na het afscheid,- nog steeds wereldwijd 65 miljoen streams zou scoren.

Het was – zoals reeds gememoreerd in deel 2 van deze serie – heel bijzonder, om op die dag in 2015 dezelfde foto te maken als die we in 1965 maakten bij mijn ouders onder de steg. ’s Avonds zaten we bij Jan Tuijp thuis in de Weinstube bij elkaar om herinneringen op te halen, en af en toe ontstond er best wel een emotionele sfeer, vooral ook omdat Cees Tol worstelde met ernstige gezondheidsproblemen, waardoor hij ook niet meer op zijn gitaren kon spelen.

ZINGEN IN SCHOONFAMILIE TOL

Na mijn vertrek uit BZN heb ik mijn gitaar aan de wilgen gehangen en 28 jaren nauwelijks meer gespeeld. Een enkele keer speelde ik dan nog wel met een geleende gitaar op een familiefeestje. Zo was het in mijn schoonfamilie een goed gebruik om bij feestelijke gelegenheden te zingen met zwagers. Vooral met zwagers Wim Visscher (de vroegere voorzitter van onze BZN-fanclub) en Jan van den Hogen (saxofonist bij de fanfare en bij meerdere bandjes),zongen we dan vaak Tiroler liederen. Onderstaand een foto van Evert en Jan,samen met hun nichtjes Liesbeth en Nelly Zwarthoed (bekend van o.a. de vroegere band Kirries).Wij repeteren hier voor een bruiloft in de familie.

BZN REÜNIE BAND

In het voorjaar van 1997 kwam er muzikaal toch wel iets heel bijzonders op mijn pad. Na bijna 30 jaren uit de muziek te zijn geweest,werd ik op een avond tot mijn grote verrassing gebeld door onze vroegere BZN-zanger Jan Veerman (Kies). Of ik zin had om eenmalig mee te spelen met een Reünie-band van oud BZN-leden. Het zou gaan om een Goud van Oud Festival in Monnickendam. Hij had alle overige  jongens reeds benaderd en zij hadden allemaal ingestemd. Jan Tuijp speelde nog steeds in BZN en zou dit met veel succes nog 10 jaren blijven volhouden. In eerste instantie antwoordde ik Kies dat hij dat wel kon vergeten: dat achtte ik onmogelijk. Hij bleef echter aandringen en had zelfs al een elektrische gitaar met versterker voor mij klaarstaan. Die mocht ik wel een tijdje lenen. Kortom,ik capituleerde en zegde toe om bij de eerste repetitie een keertje langs te komen. Dat werd voor mij een wel heel spannende avond en het resultaat was dat ik werd aangenomen,niet alleen als gitarist doch ook (zo nu en dan) als zanger.

BZN ’66 – REUNIE BAND  MET OUD-BZN LEDEN in 1998

En het bleef dus niet bij dat eenmalige optreden want ook de Jozef in Volendam had belangstelling. En aldus zat ik opnieuw in een bandje van 1997 tot 2002. Tussentijds voegde ook Anny Schilder zich zo nu en dan bij de groep en mocht ik met haar meerdere BZN-hits zingen.

WEDEROM SHADOWS

Als gepensioneerde boekhouder maak ik de laatste jaren thuis toch weer wat muziek. Op 74-jarige leeftijd wachtte mij op een zondagmiddag wederom een grote verrassing: stond zowaar Jan Tuijp voor m’n deur. Hij vertelde mij dat hij weer in een  hobbybandje speelde met vrienden buiten Volendam,en of ik zin had om een keertje met hem mee te gaan. Zij speelden uitsluitend onze Shadows-muziek van vroeger; de instrumentale muziek die de inspiratie vormde voor het ontstaan van BZN in 1965. Er waren gitaren in overvloed. Ik vond het wel een leuk voorstel om eens een keertje te kijken. Zij hadden uiteraard ook al een slaggitarist en ik zag niet wat ik nog zou kunnen toevoegen. Vrij snel kwam echter de aap uit de mauw: de heren wilden ook gaan zingen. Inmiddels mag ik,naast gitaarspelen, voornamelijk nummers van Cliff Richard zingen. Bijna elke vrijdagochtend komt Jan mij ophalen om samen met de jongens te genieten van onze hobby.

ONZE NIEUWE SHADOWS- BAND TUSSEN KOEIEN EN SCHAPEN IN BOBELDIJK

KLEDERDRACHT

Over het beroep van administrateur zijn nauwelijks boeiende dingen te vertellen. Over een liefhebberij van mijn vrouw en ik is daarentegen wel iets leuks te vertellen, te weten: “Onze Volendammer klederdracht”. En omdat ik weet dat ook Jan Tuijp zeer geïnteresseerd is in onze prachtige dracht, heeft hij er zelfs een website voor gemaakt:

http://www.volendammerklederdracht.info ,

Ook ikzelf verricht van tijd tot tijd werkzaamheden voor,- en aan deze website. Graag wil ik ook enkele foto’s laten zien.

Liesbeth heeft tot haar tienerjaren “in ’t Volledams gelopen” (zoals ze dat bij ons zeggen). Ze droeg dus dagelijks deze dracht. Later ging zij, zoals zovelen, over in “burger”. De belangstelling voor onze klederdracht heeft zij altijd gehouden. Naast jarenlang vrijwilligerswerk voor het Volendams museum, neemt zij ook deel aan een handwerkgroep welke ten doel heeft onze klederdracht te behouden en onderdelen daarvan te herstellen of te vervaardigen. Zij doet dit o.a.met Aaf Sombroek, jawel,de zus van onze vroegere drummer.

PRESENTATIES KLEDERDRACHT

Zo heeft de groep enkele jaren terug zowel voor de man als de vrouw een kostuum uit de periode rond 1860 vervaardigd, en enkele keren per jaar mag ik met de dames mee het land in om deze kostuums, maar ook alle andere Volendammer kostuums, te showen.We geven dan op podia een presentatie van diverse soorten Volendammer klederdrachten, tezamen met andere klederdrachten uit den lande. Zo worden wij jaarlijks uitgenodigd voor o.a. de zomermarkten van Schagen,Nunspeet en Spakenburg. Enkele weken terug (dus in 2007) waren we zelfs in Berlijn. Daarnaast dansen Liesbeth en ik regelmatig mee in de Volendammer Folkloristische dansgroep,in klederdracht en op klompen.

VOLENDAM

Ons dorp Volendam is tot ver over onze landsgrenzen bekend vanwege de prestaties op muzikaal en sportief gebied. Ik ga hier niet alles opnoemen: dat zou nog wel eens een indrukwekkende opsomming kunnen worden. Wel durf ik hier te stellen dat de gehele muziekscene uit ons dorp, maar zeker BZN, The Cats ,Jan Smit en het Volendams Opera Koor, een groot aandeel hebben gehad in “het op de kaart zetten van Volendam”. Echter, datgene dat Volendam sinds jaar en dag mondiaal bekend heeft gemaakt, is toch wel onze klederdracht. En het leuke van onze klederdracht is, dat zij veel gevarieerder is dan je mogelijk zou kunnen veronderstellen. De vrouwen,mannen en kinderen op bijgaande groepsfoto zijn allen in ’t Volledams gekleed.

TENSLOTTE

Ik ga afsluiten.We zijn nu weer in het heden,in het jaar 2024. Gaandeweg, bij het opmaken van de verhalen, realiseerde ik mij dat er zo nu en dan bij de lezer wat verwarring zou kunnen ontstaan omtrent de periode welke werd beschreven. De verhalen zijn door mij geschreven in 2007,zij hebben voornamelijk betrekking op de jaren rond 1966,en zij worden nader uitgewerkt in het jaar 2024. We zijn dus inmiddels 17 jaar verder, en ik besprak reeds mijn nieuwe muzikale samenwerking met Jan Tuijp.

Op deze plek wil ik ook de BZN’ers gedenken die ons inmiddels zijn ontvallen te weten:

BZN-ers die niet meer onder ons zijn

Dit was het dan.

Onder het genot van een glas bier deed ik een toezegging aan Jan om wat herinneringen op te halen aan vroeger tijden. De volgende dag begon ik een voorzichtige start te maken, en gaandeweg kwamen steeds meer herinneringen naar boven. Ik heb getracht om informatief te zijn,met hier en daar wat komische anekdote’s. Ik hoop dat de lezer wat plezier mocht beleven aan mijn verhaaltjes.

Dat het u allen goed moge gaan !

Met vriendelijke groet,

 

Evert Woestenburg

In aanvulling op het verhaal in deel 4 over de Plower Power Hemden van BZN in 1967:

In de eerste seconden van de volgende YT video zijn deze BZN- hemden te zien.

BZN met Flower Power Hemd