Vandaag vliegles gegeven in Lelystad. Prachtig weer, vooral door het hier en daar hangende “omvliegbare” buitje. Vanuit de lucht ervaar je een geïsoleerde bui heel anders dan vanaf de grond. Een bui vanaf de grond bedekt bijna je gehele periferie (gezichtsveld) als je er onder zit. Vanuit een vliegtuig is het veel meer een wolk waar je ook even omheen kan. Je kan hem echt aan de zijkant bekijken en je ziet het watergordijn er als het ware onder hangen. Het is een fascinerend gezicht. Soms is de begrenzing zo scherp dat je het gevoel hebt dat je er met één vleugel in kan vliegen en met de andere er buiten.
Soms kunnen vele geïsoleerde buien gaan clusteren (samenklonteren). Als dit gebeurt terwijl je er net tussendoor aan het laveren bent kan je wel eens voor onverwachte problemen komen te staan. Je hebt dan eigenlijk een buienrader nodig om nog een veilige uitweg te zoeken. Mijn vliegtuigen zijn hiermee niet uitgerust. Wel heeft de PH-BNK een stormscope, waarmee ik in geval van onweer de ontlading kan zien, en daarmee de kern met de heftigste turbulentie kan omzeilen.
Vliegtuigen, ook verkeersvliegtuigen, doorkruisen over het algemeen geen buien, vanwege de hevige turbulentie en de grote hagelstenen die er in voor kunnen komen.
Over vliegen en vliegles gesproken. Afgelopen week werd ik nog gebeld door een ex-leerling Jack T. die door mij als beroepsvlieger werd opgeleid. Hij vliegt nu bij een grote buitenlandse luchtvaartmaatschappij in een Airbus A319.
Van tijd tot tijd belt hij mij met een vliegverhaal dat hij toch even met zijn “oude” instructeur wil delen. Uiteraard vind ik dat heel leuk en sympathiek. Niet alleen omdat het dan vaak gaat over voor mij bijzonder interessante ervaringen die hij als Captain in de grote luchtvaart meemaakte, maar ook omdat hij mij, zijn ex-instructeur er nog steeds bij betrekt, terwijl hij mij in alle opzichten in de vliegerij gepasseerd heeft.
Zo vertelde hij mij een keer van een motorstoring in beide motoren van een F27 vrachtvliegtuig boven de Pyreneeën, tijdens een nachtvlucht waarop hij toen co-pilot was. Een bloedstollend verhaal dat net aan goed afliep. Dat was ook afgelopen week het geval. In Malaga op de taxibaan taxiënd voor vertrek naar Londen kreeg Jack in zijn Airbus A319 een “Cleared For Take Off “ van de Spaanse verkeersleider. Hij mocht dus opstijgen.
Omdat het cabinepersoneel nog bezig was met de passagiers, meldde Jack terug “Not ready yet, we’re waiting for the cabin”. “We zijn er nog niet klaar voor, we wachten op het cabinepersoneel”. Daarop antwoordde de controller:” In that case: when ready, cleared for take off” Dit betekende dat Jack nu zelf kon bepalen wanneer hij de baan op zou rijden, om vervolgens meteen op te stijgen. Een luttel aantal seconden later, voortrazend met hoge snelheid op de startbaan, hoorde Jack een radioboodschap die voor hem bedoeld was, en als een mokerslag op hem af kwam: “How long before ready easyjet ? De verkeersleider ging er kennelijk vanuit dat Jack’s Airbus nog op de taxibaan stond te wachten. Dat kan van alles betekenen, weten we nog van de ramp op Tenerife. Binnen een fractie van een seconde initieerde Jack een Aborted Take Off. Bij een snelheid van +
Een werkelijk zeer ingrijpende procedure, ook voor Jack en zijn co-pilot, die dit tot nu toe alleen maar op de simulator hadden meegemaakt. Soms worden de remmen hierbij zo heet dat de wielen verbranden. Dit bleek na een controle bij Jack’s Airbus gelukkig niet het geval. De passagiers beleefden daarentegen een ware nachtmerrie, en schreeuwden echt van de schrik.
De Spaanse verkeersleider begreep al snel dat het zijn schuld was en bood Jack zijn excuses aan. De bevrachting werd nog gecontroleerd, waarna Jack zijn reis naar Londen weer kon hervatten. Al met al een niet veel voorkomend incident. Zo hoor je nog eens wat!
Afijn , morgen wacht mij weer een leuke vliegdag. Instrumentvliegen naar Groningen en Bremen, maar ook een rondvlucht en een fotovlucht vanaf Lelystad. Het moet allemaal strak gepland worden, maar ik weet nu al dat het toch wel uit zal lopen.
Voor vanavond staat nog mijn jogronde van