Vanmorgen toog ik naar Lelystad voor het geven van een vliegles; de leerling uit Heemskerk had geluk, het was “kastelenweer”, zoals we het weer van vandaag – blauwe lucht met enkele felle buien – in de vliegerij noemen. Op de terugweg van het Noordzeestrand naar Lelystad maakte ik ter hoogte van Zaanstad een tegenlicht foto richting Amsterdam.
Onder: ter hoogte van Zaanstad maakte ik deze tegenlicht foto richting Amsterdam; met dit soort bizarre lichtomstandigheden heeft een camera niets meer te vertellen; het licht gaat dan zijn eigen gang
Vanmiddag stond in het teken van het diploma zwemmen van onze kleinkinderen Jan en Kees in zwembad de Waterdam in Volendam. Ze hebben een tijd lang over het A- diploma gedaan, maar het B,- en vandaag dus C diploma,- haalden ze in relatief korte tijd.
Onder: Tijdens het wedstrijdzwemmen vanmiddag wonnen zoals te zien is op de foto Jan en Kees met grote overmacht.
Onder: Tussen de vele toeschouwers de beide opa’s en oma’s van Jan en Kees vlnr: Mijn lege stoel, Kees Tol, de vader van Tamara, moeder Tamara zelf, Mary, broertje Tim die even bijtankt, en Griet, de moeder van onze schoondochter Tamara. Griet is in Volendam bekend van haar wolwinkel.
Onder: Trots laten onze tweeling-kleinkinderen Jan en Kees hun nieuwe diploma zien. Ze hebben nu dus zwemdiploma’s A, B en C en hun “Veter diploma”. Ze zijn nog maar net 6 jaar. Toen ik zo oud was had ik nog geen enkel diploma !
Onder: Nadat Jan en Kees geslaagd waren dronken we bij Tamara thuis nog even een kopje koffie. Prettig verrast waren we toen ineens onze kleinzoon Tim, – groot liefhebber van chocolade letters, – uitgedost als Jimmy Hendrix een heuse gitaarsolo weggaf. Dat is toch knap want hij had de gitaar pas de avond ervoor van Sinterklaas gekregen. Mary en ik zijn heel blij dat er nu toch een nazaat in mijn voetsporen lijkt te treden. Er bleek bij nader inzien een computer met speakers in het plastic object te zitten; en Tim weet hoe het werkt, en er geluid uit te krijgen! Het was vooral verassend omdat we Tim nog nooit hadden horen zingen.Hij maakt tot nu toe, – als hij er zin in heeft, – alleen maar bizarre Dino geluiden. Dino’s zijn z’n favoriete speelkameraden. Tim heeft de muzikaliteit van twee kanten, want zijn moeder heeft hem de muziek met de paplepel letterlijk en figuurlijk ingegoten natuurlijk.
Over drie weken vertrekken we met álle kinderen en álle kleinkinderen naar het Oostenrijkse Maria Alm, waar we 9 dagen in de sneeuw zullen verblijven en als gehele familie deze keer oud en nieuw zullen vieren. Mooier kan het niet natuurlijk. Op oudejaarsavond zal een Oostenrijkse Kapel in ons hotel de “Oberkrainer Musik” verzorgen en op nieuwjaarsdag hebben we vanaf s’ middags 4 uur onze eigen Oostenrijkse Musiker in een aparte daartoe bestemde Weinstuberl van het hotel ingehuurd. Dat wordt knallen, dat wordt feesten !! En dat is hoognodig waarde vrienden, met al die barre tijden door de credietcrisis voor de boeg. Voorlopig zal de credietcrisis het nog even zonder ons moeten doen, want ná thuiskomst van de skipret op 4 januari gaan we ons opmaken voor onze wereldreis van enkele maanden, die de 11de januari zal starten. Er moeten in die korte tijd nog een aantal voorbereidingen getroffen worden met onze kennissen die in de tijd dat wij weg zijn continue ons huis zullen bewonen.
De wintervakantie zelf vraagt niet zo veel voorbereiding, we weten inmidels wel hoe dat allemaal gaat;met de wereldreis echter, zijn we inmiddels bijna elke dag een paar uur bezig; maar zulke klusjes doen de Tuijpjens met plezier, natuurlijk.