Van Christchurch via Arthurs Pass naar Greymouth

Gisteren – dinsdag – reden we van de oostkust naar de westkust op het Zuidereiland;  van Christchurch naar Greymouth, een prachtige route via de Arthurs Pass, over een afstand van 260 kilometer, maar dat laatste zegt niet zo veel.  Er wordt hier net als in de USA bijna altijd met reisuren gerekend. Bochtige en slingerende wegen vragen meer tijd, vandaar.  En aangezien je hier bijna geen ander verkeer tegenkomt, laat staan dat je met files geconfronteerd wordt, vinden de Tuijpjens dat niet erg. Wij genieten dan enorm van zo’n rit, en deden conform de wegenkaarten 5 uren over dit prachtige traject. Onderweg stopten we vaak om even te genieten van het uitzicht en natuurlijk om even wat plaatjes te schieten.

Onder: Tijdens onze rit van Christchurch naar Greymouth passeerden we deze door de warmte drooggevallen rivier; de brug erover zouden we even later ook zelf oversteken. Het zijn vaak smalle  “One Lane Bridges”, waar maar een voertuig tegelijk door kan. Je moet dan goed in de gaten houden wie er voorrang heeft, maar dat is altijd wel goed aangegeven.

In Greymouth aangekomen besloten we eerst naar het 42 kilometer noordelijker gelegen Punakaiki te rijden om de beroemde Pancake rocks en Blowholes te bezichtigen. Door een zeer bizar – al 35 miljoen jaren durend – samenspel van rotsen, wind , water en getij, kregen de rotsen hier de vorm van opgestapelde pannenkoeken. Er is veel over gepubliceerd en er zijn veel meningen , maar niemand kan echter precies de gekke vorm van deze rotsen verklaren.  

Onder:  Pancake rotsen in de buurt van Punakaiki, waar de temperatuur draaglijke vormen had aangenomen en het zelfs bewolkt was. Aan de westkust van het Zuidereiland schijnt dit heel normaal te zijn; het regent hier ook heel vaak. Wellicht dat dit met het pancake-fenomeen te maken heeft 

Onder: Op sommige plaatsen zijn de rotsen zelfs helemaal uitgesleten, en werden in miljoenen jaren gaten gevormd, waar de wind het water hoog door heen opspuit; een fascinerend schouwspel. Ik zag er fotografen zitten en staan die probeerden een recordspuiter vast te leggen, zoals die op de beroemde ansichtkaart staat. Toen iedereen weg was schoot ik deze plaat; zomaar bijna een record!

 Onder: Ook hier is de inwerking van het water goed te zien; en ook de rare vorm vorm van de rotsen. De plaatselijke middenstand is dolgelukkig met de pancakes; van heinde en verre komen de toeristen en geinteresseerden naar Punakaiki om een glimp van het pannenkoeken spektakel mee te maken .

Onder: Onze  campervan stond in Greymouth op nog geen 20 meter afstand van het strand waar de zon prachtig onderging, dus begaf ik mij rond sunset even op het strand.

  

 

Geef een reactie