Stones en het familiealbum

BACK HOME

It’s good to be back home. Eerst genoten we van de heerlijke stoofaal die we van mijn broer Arie kregen, en zaterdagavond zaten we zelfs een uur lang voor de buis, en dan moet er dus iets bijzonders op TV te zien zijn. De nieuwste concertfilm van The Rolling Stones gemaakt door cineast Martin Scorsese van de concerten in het New Yorkse Beacon Theather begin nov 2006 werd op Ned 3 uitgezonden. Die had ik nog niet gezien. Ik heb altijd bij mezelf bespeurd “music from the heart” te prefereren boven “music from the brains”, en echt van muziek te kunnen genieten als deze a.h.w de drager is van pure emoties, zoals bij Griekse rembetica muziek en Portugese fado’s. Daarom had ik altijd al een zwak voor de muziek van de Stones, veel meer als van de Beatles bijvoorbeeld.  Echt en rauw tegenover in elkaar gevlochten en gepolijst. Maar wat worden die mannen oud zeg. Of ze zojuist van hun sarcofaag en mummieverpakking ontdaan zijn. Ik vond de beeldregistratie toch wat gladjes, en had graag nog wat meer achtergrond beelden gezien. De muziek loog er echter nog steeds niet om. Leuk was het interviewtje met Keith, waarin hem werd gezegd dat Ron Wood had gegrapt een betere  gitarist te zijn als de maestro zelf. “I know the truth”, zei Keith daarop lachend, ” apart van elkaar zijn we allebei beroerd, maar samen kunnen we wel wat” 

Verder vandaag even eens een pagina uit ons dikke familiealbum.

Onder: Mary’s moeder (85) – links met de kleine Mary- , zei bij het vernemen van de naam van haar jongste achterkleindochter Mary heel trots :”Die naam heb ik toch maar mooi bedacht he “,  en gelijk had ze. Mijn moeder (85)  – rechts – heeft haar achterkleinkinderen Nico en Mary op schoot. Moeder, die nog steeds zelfstandig woont heeft inmiddels 89 kids, kleinkids en achterkleinkids. De foto’s werden door mijn zoon Kees gemaakt  

Thuisgekomen van onze laatste trip besloten we, om – indien de kinderen thuis en vrij waren – dinsdag met kleinkids Thijs en Sophie, en a.s donderdag met Jan, Kees en Tim op pad te gaan. A.s vrijdag staat er een vrij uitgebreid vlieglesprogramma in Lelystad op het programma. Een druk weekje dus. Gisteren togen we met Thijs en Sophie naar de attractiepark “De Goudvis” in St Maartenszee, tussen Alkmaar en Den Helder, waar we een paar weken terug met Jan Kees en Tim waren. We zijn inmiddels in de meeste attractieparken in Noordholland geweest en deze was ons heel goed bevallen. Ook Sophie en Thijs vonden het fantastisch, en wilden eigenlijk niet helemaal niet meer weg vanmiddag.

Onder: Op de onderstaande foto maakt Sophie een heel gracieuze sprong op de buitentrampoline 

Onder: Links heb ik de “schommeldienst”. De kids kunnen zelf ook wel in beweging komen maar hebben liever dat wij duwen. Ze willen dan zgn “Ultra Super Megaatjes” beleven. Hierbij gaan ze bijna door het bovenste punt heen; een uitvinding van neefjes Jan en Kees. Rechts is Mary bezig met de schoenen die continue uit en dan weer aan moeten. Een dagje uit is voor Sophie  pas een dagje uit als er poffertjes of pannenkoeken aan te pas komen. Zo ook gister dus- linksonder- . 

Onder: Mooie foto van Sophie vind ik zelf. Voor de fotofreaks: Ingeflitst en met Sophie  – die hier redelijk snel beweegt- ,meebewogen. Thijs, die thuis elke middag nog een uiltje knapt, kon zijn dutje nog niet missen. Hier ligt ie compleet uitgeteld met z’n onafscheidelijke Flip en zijn flesje in zijn karretje tegen de slaap te vechten.

 Onder: Een leuk plaatje dat ik van ze maakte in de plastic olifant glijbaan. Sophie regisseert dit soort tafereeltjes meer en meer, ze zet eerst haar broertje Thijs dan even goed neer, en neemt daarna zelf een bijna professionele houding aan. Ook vraagt ze me steeds om de gemaakte foto’s te mogen zien!! Waar moet dat heen?

 Zojuist zie een mailtje dat ik gisteren kreeg van Jan Keizer, met de uitgenodigind om a.s vrijdag om half 1 aanwezig te zijn bij de release van de nieuwste solo CD van Jan, genaamd Chords of Life. Daar kan ik dus helaas niet bij zijn, want vrijdag is een drukke vlieglesdag. Uiteraard zal ik Jan van me laten horen en hem er geluk en succes mee wensen.

Geef een reactie