Nieuwe Tamara, foto kleinkids en het BZN archief

Nieuwe single voor schoondochter Tamara

“Als de zon weer schijnt” is de titel van de nieuwe single van Tamara onze schoondochter; het is een vrolijk zomers lied dat geschreven. gearrangeerd en geproduceerd werd door Piet Souer, die bij ook veel van onze BZN hits als arrangeur optrad. Piet was destijds ook verantwoordelijk voor alle mega hits van Luv. Opmerkelijk bij deze release is, dat bij het maken van de You Tube clip voor het lied, Tamara’s echtgenoot onze zoon Sander optrad als cameraman en regisseur. De opnames werden gemaakt tijdens een gezamenlijke vakantie van Tamara’s familie Tol in Turkije een paar weken geleden. In de clip treden ook de ouders van Tamara op. Ze wandelen als een verliefd stelletje langs het strand. Een leuke clip, een leuk lied, en een verrassend regie debuut van onze zoon Sander.

Men kan de clip bekijken door op de zoekpagina van Google in te typen: ” Tamara  Als de zon weer schijnt”, en dan op de zo gevonden You Tube link te klikken

 
Onder: Een foto die ik maakte van het gezin van Sander en Tamara in Turkije toen wij er afgelopen oktober met de gehele familie Tuijp op vakantie waren i.v.m ons 40 jarig huwelijk. Naar deze foto kijkend zou men verwachten alle gezinsleden vaak in de sportschool te kunnen aantreffen. Niets is echter minder waar, daar hebben ze het allemaal veel te druk voor.



Onder: Deze prachtige foto van onze kleinkids Sophie en Thijs met hoedjes  werd me toegestuurd door onze schoondochter Brenda. Ook de kleinste zoon Jip
heeft een hoedje gekregen, maar hij wil het niet op. “Maar dan ook niet op de foto” zei moeder Brenda toen resoluut.

BZN afscheid bijna 5 jaar geleden

Over een paar dagen is het alweer 5 jaar geleden dat we als BZN op 16 juni 2007 voor de laatste keer op de bühne van Ahoy Rotterdam stonden voor ons afscheidsconcert. Ik denk er nog vaak aan terug, aan die hele bizarre avond barstensvol mixed emotions, waar miljoenen Nederlanders via een urenlang durende rechtstreekse TV uitzending live bij waren. Toen daar staand op die bühne dat prachtige BZN leven in mijn gedachten voorbij flitste, en aan die indringende laatste twee jaren, die het einde inluidden van een intensieve maar uiterst succesvolle 42 jaar lang durende carrière. De warmte en de tranen van de fans; de wijze  waarop we door heel Nederland gefêteerd werden, en aan de vele onderscheidingen die ons ten deel vielen.

Onder: Het eerste artikel ooit over BZN geschreven, in de Volendamse Nivo. Het was in de zomer van 1965, toen we als vriendenploeg in het Volendamse St Jozef gebouw een dansavond bezochten en onverwachts voor het eerst de buhne opgeduwd werden om in de pauze van een aldaar optredende band wat Shadows liedjes te spelen. Omdat we geen naam hadden werden we toen in de Nivo “Band Zonder Naam” genoemd, dat hebben we maar zo gelaten.

Onder: Niemand; ook wij niet, had toen natuurlijk OOIT kunnen bevroeden dat deze Band Zonder Naam 42 jaar lang zou bestaan, en in die bijna halve eeuw uit zou groeien tot de succesvolste act in de Nederlandse top 40 geschiedenis. Hier een Telegraaf artikel uit 2004; ook in 2005 waren wij nog steeds de record houders, en toen we stopten had BZN 56 top 40 hits gescoord; volgens de Stichting Top 40 heeft nog steeds geen binnen,- of buitenlandse act dit record in ons land dit geëvenaard.

Het Einde

16 Juni 2007; ons levenswerk wordt plotseling beëindigd; en juist dat aspect riep bij mij zoveel emoties op. Een leven lang ben je bezig om je uitgekomen jongensdroom – wat BZN toch was –  te continueren, die kostbare verworvenheid leven in te pompen, en dan plotseling, maak je er een eind aan, breek je hem af. Alsof je een vriend de nek omdraait. Dàt doet pijn. Het afscheid nemen van. En niet de angst voor een leven zonder BZN. Daar heb ik nooit tegenop gezien, en ook was ik nooit bang voor een zwart gat of allerlei andere zieligheden en frustraties die in de volksmond vaak aan pas gepensioneerden toebedacht worden.

Ondanks “Die Mooie BZN Tijd”, zijn de 5 voorbije jaren zonder BZN misschien wel de mooiste jaren van mijn leven geweest; samen met onze kids en de kleinkinderen, en niet in het minst door de vele fantastische lange wereldreizen en kortere tripjes die we in die tijd gemaakt hebben. We hebben ongelofelijk van ons leven genoten! Een onbezorgd maar boeiend leven, zonder verplichtingen, files, en presteer stress. Niet in geld uit te drukken, die pret. Dat het nog lang zo mag blijven is onze ultieme wens!!

Met plezier kijk ik uit naar de fandag op 17 juni a.s in het Volendamse St Jozef gebouw, waar ik weer veel fans hoop te zien en te spreken over die mooie BZN tijd die we samen beleefden Op zulke momenten kijk ik weer met plezier naar de vele BZN foto’s en andere herinneringen in mijn archief, waaruit ik vandaag kort zal putten; ik werk nu aan een volgende aflevering van dit journaal met veel meer oud BZN materiaal.    

Onder: BZN als KISS in de 80-er jaren in een Nationale TV show t.b.v van de Hartstichting. VLnr: Jan Tuijp; Thomas Tol; Carola Smit; Jack Veerman; Jan Keizer; Cees Tol. Ik weet nog dat ik net als de echte Kiss voor deze act een plastic zakje met rode vloeistof in mijn mond nam. Op een bepaald – met de cameramensen afgesproken- moment in de uitzending, – als ik in close up was,- beet ik dat zakje stuk en liet het “bloed” smartelijk uit mijn mond lopen. Na de tweede repetitie – ik had nog twee zakjes over -, kwam de voorzitter van de Hartstichting ontdaan naar mij toe, en vroeg mij om dit niet meer te doen, men vond dit onpasselijk; ik begreep er niets van.

Onder: Uit de oude doos; een piepjonge Carola aan de Volendamse haven. Ik denk dat deze foto van 1984 of 1985 is, toen Carola net bij BZN zat. (Van Twan Laanen uit Best vernam ik dat deze foto van Carola gemaakt is in 1987 na haar ziekenhuisopname voor haar herseninfarct. Bedankt Twan)

Onder: Tijdens de jaarlijkse Wereld Natuur Fonds gala’s op TV waarin we vaak optraden, werden ook wel eens voorgesteld aan WNF beschermheer Prins Bernhard, zoals hier. Bij een van die ontmoetingen bleek de Prins te weten dat ik vliegenier ben. Hij vroeg mij plotseling hoeveel types ik vloog, waarop ik hem bescheiden antwoord gaf. Ik vroeg hem daarop natuurlijk waarop hij allemaal vloog. Hij antwoordde toen: meer dan honderd types.

Onder: Tijdens elke tour, bedachten we wel een fun act voor Jan Keizer en Carola. Vaak kwamen we in de auto op de terugweg naar huis met een bvo’tje (biertje voor onderweg, met dank aan Hazes) erbij op de beste ideeën. Hier is Jan links Tina Turner en rechts een slangen bezweerster uit de Sahara.

Geef een reactie