We maakten nog verschillende mooie wandelingen in de omgeving van Erpfendorf, zoals deze op de Steinplatte. En ook al werkte het weer hier niet elke dag mee, genoten we met volle teugen genoten van de prachtige en ruige natuur hier…..

Nog een keer terug naar de Obersalzberg, en het Adelaarsnest van Adolf Hitler. Hier een schets van de omgeving van het Kehlsteinhaus, zoals het Adelaarsnest officieel heet, en van de weg er naar toe…De aanleg van deze weg is een onvoorstelbaar staaltje van organisatie en perfectie in techniek geweest. Maar net zo geniaal als dit was, was het tegelijkertijd een volkomen waanzinnige en nutteloze onderneming

Hitler kwam al jarenlang op vakantie naar de Obersalzberg en kocht er in 1928 een huis. Toen hij in 1933 aan de macht kwam werden de oorspronkelijke boerenbewoners weggejaagd en een compleet NSDAP partij bolwerk opgericht. Zo werden er huizen voor Hitler, Bormann en Goering gebouwd. Onderaards werd tussen deze huizen vanaf 1943 een groot tunnelnetwerk aangelegd. De zwarte strepen op deze foto. Op de bovenstaande  foto is bij het rode bolletje te zien waar wij dit tunnelnetwerk naar binnen gingen, en bij de rode pijlen de voornoemde huizen

Het bewijs dat wij er waren. We gaan hier de trappen af vanuit Hotel Turken naar beneden het gangenstelsel in van de toenmalige Reichs Sicherheits Dienst op weg naar de huizen van Hitler,Bormann en Goering. Aan het einde van elke gang zie je drie gaten; een kijkgat en twee gaten waaruit grote machine geweren staken. Zoals de tekst al zegt was het onmogelijk om hier binnen te dringen. Het is werkelijk een heel vreemd gevoel letterlijk oog in oog te staan met een origineel nog intact zijnd overblijfsel van een van de de meest gruwelijke moordmachines die ooit op aarde hebben bestaan…

Hitler en zijn trawanten waren bang voor een Engelse luchtlanding op de Obersalzberg. Vandaar de extreem zware  bewaking Op deze foto zijn de drie gaten heel goed te zien; de bovenste twee voor de machine geweren en het benedenste gat is het kijkgat.

Hier de ingangen voor de schuilbunkers van de lijfwachten van Hitler, en rechts voor de honden van deze massa moordenaar

Na het bombardement van de Obersalzberg op 25 april 1945 en de bevrijding door Amerikaanse troepen trachtten deze laatsten met een pantservuist door een muur van de bunkers heen te dringen , hetgeen gedeeltelijk lukte…

Er waren ook twee hele lange bunkergangen in aanbouw die op 160 meter onder de grond waren aangelegd. Hier zouden zelfs atoombommen geen schade aan kunnen richten. Er zouden o.a belangrijke Nazi documenten in worden opgeslagen. Deze schacht in aanbouw op de foto zou 120 mtr naar beneden toegang naar deze lange diepe tunnelgangen verschaffen vanuit de Hitler bunkers

Op een van de landelijke routes die we fietsten maakte ik in de buurt van Maishofen deze foto van het prachtige Oostenrijkse landschap

Omdat Cristl geblesseerd was, maakten we verschillende fietstochten op de moderne fiets met Max, helemaal rechts op de foto; hij weet als natuurmens alles van het landschap en van de fietsroutes

De fietsroute van Saalbach naar Saalfelden voert langs de rivier omlaag; genieten geblazen

Met onze vrienden Cristl en Max op de foto in de hoofdstraat van Saalbach bij Hotel Eva. Voor deze gelegenheid liepen zij in de originele Oostenrijkse klederdracht

Onze reisgenoten en vrienden Dick en Wil Toles op het terras van hotel Eva Village in Saalbach

Een foto die ik maakte al rijdend op de fiets door de kleine Oostenrijkse boerendorpjes; voor mij rijdt Mary en daarvoor Max

Op onze laatste dag in Saalbach maakten we nog net een Gassen Fest mee, met overal gezellige live muziek

In een van de Oostenrijkse orkestjes op straat ontdekte ik deze vrouwelijke “Anton aus Tirol”. Zij speelde vol overgave op haar fluit.

Het orkestje waarin de vrouwelijke “Anton” speelt, het klonk echt heel gezellig allemaal

Dat is wel even wat anders als met z’n tweeën de wereld rondreizen; vakantie vieren samen met onze Nederlandse en Oostenrijkse vrienden in Saalbach, heeeeel gezellig

Samen met vrienden Dick en Wil Toles fietsten we er op los. Elke dag zo’n 40 a 50 km. We rijden op moderne fietsen (met accu etc ) die we in het hotel konden huren.

Ons favoriete hotel in de Kitzbuhler Alpen bij Erpfendorf is eigenlijk meer een uitgebreid hotelcomplex zoals op deze foto goed te zien is. Het is prive eigendom van een persoon die er elk jaar weer een gebouw of voorziening bij bouwde en bouwt. Zo is het oorspronkelijke hotel dat ooit uit 1 gebouw bestond in vele jaren tot dit mega complex uitgegroeid, waarbij de persoonlijke sfeer behouden is gebleven

Vooral de eerste dagen toen het warm was, vonden we na de fietstochten en wandelingen verfrissing in en rond het buitenzwembad van het hotel.

Ook in de zonneweide rond de pool worden we goed verzorgd door de hotelbedienden

In de bar met live muziek ontdekten we de Volendamse slager/levensgenieter Herman Runderkamp (geheel rechts) en zijn vrouw Annie (naast mij), het werd heel gezellig zo met elkaar

Tijdens het diner wordt er op gepaste wijze Oostenrijkse muziek gespeeld.

Een voorgerecht met garnalen etc etc…

Een heerlijk stukje vlees als hoofdgerecht

Maar ook het dessert is hier voortreffelijk, en alles in de eigen keuken bereid

Je weet gewoonweg niet waar je moet beginnen, liever gezegd: waar je moet stoppen

Je kan niet door blijven eten natuurlijk, er moeten ook weer calorieën gebruikt worden; na het ontbijt stappen we daarom meteen weer op de fiets, en rijden we de mooiste landelijke routes door de Kitzbuhler Alpen.

Onderweg in de kleine dorpjes lokken veel terrasjes je voor een versnapering

Op de fiets komt men langs en door plekken waar je met de auto nooit komt; het landelijke boeren leven bestaat hier nog volop

Door het slechte weer zijn op veel plaatsen bomen omgewaaid en over de weg terecht gekomen. Je moet dan, zeker met de auto, gewoon omdraaien, en een andere weg zoeken

Op een van de dagen reden we naar Werfen, waar een Erlebnis Schloss is (op de foto) en ook de Eis Riesen Welt

In Werfen bezochten we de Eis Riesen Welt; met de grootste IJs Grotten ter wereld. Er moest veel en langdurig omhoog gelopen worden. Sommige delen van de route waren overdekt tegen vallend gesteente zoals op deze foto.

In de IJsgrotten aangekomen moeten 700 trappen omhoog en 700 weer omlaag genomen worden; het is er nul graden en vrij donker. De foto’s die ik maakte in de grot zijn met ISO 10.000 gemaakt…

Een bizar gezicht, al dat ijs in een grot. Het is ten strengste verboden om de fotograferen in de IJsgrotten, maar onze reisgezel Dick Toles heeft een neef die er als gids werkt; hij verschafte ons de permissie om te fotograferen waar we maar wilden.

Deze ijs formatie is meer als 100 jaar oud; hij wordt “de ijsbeer: genoemd, het mag duidelijk zijn waarom….

Je weet gewoonweg niet waar je moet kijken, het is een bizar schouwspel.

Dit vond ik persoonlijk de mooiste formatie; het licht wordt door de gids gemaakt met een klein fakkeltje

Na de activiteiten leggen we ons aan het eind van de middag te ruste in een van de 3 binnenbaden van het hotel

Dit is het stilte bad, waar rust geboden is. De watertemperatuur is hier 30 graden. Het is een genoegen om op een van de verwarmde waterbedden links op de foto in slaap te vallen

Vanuit de onderaardse sauna afdeling van het hotel loopt deze indrukwekkende roltrap naar de buitensauna op het dak van het hotel, de langste roltrap installatie die door het beroemde bedrijf Schindler ooit gebouwd is

Op het dak staan de verschillende sauna huisjes, met in het midden een jakouzie

Het hele sauna buitengebeuren op het dak van het hotel gaat geheel ongemerkt over in de vrije natuur

Achter de jakouzi zien we de daken van het hotel

We bezochten de Obersalzberg net over de grens in Duitsland; hier zijn we bij de achteringang van Hotel Turken dat de tweede wereldoorlog overleefde. Adolf Hitler bezocht het boerendorp Obersalzberg vanaf 1923 als toerist; in 1928 ging hij er wonen en liet er zijn beroemde Berghof haus bouwen. Ook Goering en Bormann kwamen er wonen. De bewoners werden weggestuurd en de Obersalzberg werd het centrum van de Nazi Partij. In 1943 werd een een onderaards bunkercomplex met verbindingsgangen tussen de woningen van Hitler Goering en Bormann aangelegd. Deze bubkers en gangen zijn nog in takt

We volgen nu de gang naar de woning van Hitler. Aan het einde van elke gang zijn drie gaten van waaruit met drie machinegeweren de gang bewaakt wordt.

Achter dit muurtje is de bunker onder het “Berghof” huis van Hitler

Dan rijden we in een bus de Alpenstrasse op naar het Adelaarsnest dat Bormann in 1938 voor Hitler liet bouwen voor zijn 50ste verjaardag. Deze weg werd in 18 maanden door 3800 arbeiders aangelegd. Een ongehoorde technische prestatie. De kosten voor de weg en het Adelaarsnest (Kehlsteinhaus) bedroegen 150 miljoen euro

We staan hier voor het Adelaarsnest, waar Hitler en zijn bizarre maten de plannen hebben gesmeed voor de 2de wereldoorlog en de Holocaust. Door de regen en de wolken is de geweldige ligging aan de top van de Kehlstein berg niet goed te zien.

In het Adelaarsnest staat nog onaangeroerd de door Mussolini aan Hitler geschonken open haard. Overigens werd het Adelaarsnest meestal bewoond door Eva Braun, de maîtresse van Hitler

Dit gebied leent zich uitstekend voor het maken van wandelingen; over de bergen, door klammen en schluchten….

Tijdens een van die wandelingen waaide het hoedje van reisgezel Wil weg. Haar man Dick moest enkele halsbrekende toeren verrichten om het terug te halen. Hoewel Dick door zijn werk veel met ladders en klimpartijen te maken had raakte hij hier, hangend aan een steile wand van de Kitzbuhler Horn , toch redelijk in de problemen. Het is gelukkig goed afgelopen. Het hoedje is echter niet meer gevonden….

Na dit bange avontuur op de Steinplatte konden we bij deze houtstapel even op verhaal komen.