DE ROUTE
Het fotoverslag van vandaag begint in Etosha Oost, bij de groene letter i
WARME GROET UIT AFRIKA
Om de lezers van dit journaal aan ons thuisfront een beetje op te fleuren in deze donkere, koude en winderige dagen voor Kerst heb ik gekozen voor de warme uitstraling van deze Afrikaanse schone, die ik fotografeerde in het piepkleine en op het moment van de foto bloedhete dorpje Divava in het noorden van Namibië. Moge dit iedereen een beetje behagen…..
– – we vervolgen het reisverslag, waar we de laatste keer geëindigd zijn, en hebben deze keer veel dieren op het programma – –
Het is heel moeilijk om in dit soort landen en bush lokaties een goede internetverbinding tot stand te brengen, vandaar dat de reisverslagen soms wat langer weg blijven……
Onguma
In ons riante tented camp in Onguma (Etosha Oost) (groene letter i op bovenstaand kaartje) waar we drie nachten sliepen, kregen we voor het eerst te maken met de nadelen van het regenseizoen, dat hier medio december begint. Door de plotselinge stortregen kon de sundowner gamedrive na onze aankomst niet doorgaan. De regen duurt meestal niet lang dus konden we de volgende morgen een 6 uur durende game drive maken in het Etosha Natinola Park Oost.
Een ander nadeel van de regen: de dieren kunnen nu overal hun dorst lessen, en hoeven voor water niet speciaal naar de watervijvers waar de gidsen ze altijd wel weten te vinden. Daardoor is het moeilijker om sommige dieren zoals leeuwen, en luipaarden etc te spotten.
De mannetjes giraffe is donkerder dan het vrouwtje. Ook is het haar op de hoorntjes van de mannetjes korter en dunner door de vechtpartijen met andere mannen
De Orix of zoals wij die noemen de “Gemsbok”, een prachtig getekend dier, kom je hier vaak tegen. Het is qua vlees wat bij ons de koe is. Overal staat Orix beef op de menu lijst
Dan nadert in de verte een hyena. Deze is alleen, maar hyena’s opereren ook in groepen. Het dier, dat een luipaard kan verscheuren, eet ook resten die door andere dieren worden achtergelaten, zoals door leeuwen.
De hyena laat zien dat hij nergens bang voor is; hij loopt heel rustig langs onze auto, waarvan de gids de motor al lang heeft uitgezet. Menig dier heeft deze kop als laatste in zijn/haar leven gezien
Zebra paartjes met pasgeboren zebra jongen vormen een geliefd fotogeniek onderwerp
Eentrots en prachtig familielid van de pauw, wandelde kwiek voor onze auto langs.
Een rotsarend vliegt een tijdje achter ons aan, ik kan hem vanuit de rijdende auto bijna “in flitsen”
Een volwassen steenbokje. Dit diertje is niet makkelijk te spotten, het enthousiasme bij onze gids was dan ook groot toen hij het ontwaarde
Tegen het eind van de middag maakten we met onze gids Athan een sundowner game drive, in het Onguma Wild Reserve, een private property. De meeste game drives maakten we hier tot nu toe in een 4WD Toyota Landcruiser, een krachtpatser met de performance van een tank. Na de regenval is een dergelijke wagen een must. Ook in West Australië reden wij hier 9000 km mee
Het is meteen al raak; een “Dikdik” echtpaartje. Dit is de kleinste uitvoering van de Antilope familie, deze diertjes zijn volwassen maar klein en schichtig. Mooi om te zien
Een gier zit vanuit een boom te wachten op de resten van een animal kill; de dierenwereld is keihard…
Dicht bij de auto begonnen twee giraffen uit een groep met elkaar te stoeien; we hebben er zeker wel 10 minuten naar staan te kijken en er verschillende foto’s en ook een video van gemaakt
Ze zijn in staat om elkaar met hun zwaaiende koppen te doden. Zo ver kwam het nu gelukkig niet
Een prachtig getekend dier dat we ook nog niet veel zagen is deze Kudu. Dit is het vrouwtje, en dan moet er een mannetje in de buurt zijn…
Dat was dan ook het geval; zoals te zien heeft het Kudu mannetje hoorns. De Kudu leent zich uitstekend voor de grill en de BBQ, en het malse vlees smaakt best goed (aldus mijn reisgenoten).
Aan het einde van de safari zoekt onze gids een leuke plek uit om van de sunset te genieten met wat hapjes en drankjes. Daar staan we dan vlnr Jan Mary, Ria en Wim. Onze gids Athan maakte de foto, de zon is hier net onder…
De Afrikaanse sunsets zijn niet voor niets wereldberoemd, zoals je hier goed kan zien.
S’avonds op weg van onze tent naar het restaurant – onder begeleiding van iemand van de lodge – zien we op het paadje deze schorpioen liggen. De gids raakte hem een beetje aan waarop hij gelijk in de aanval ging
We gaan op weg naar Rundu, op het bovenstaande kaartje route nr 11, en stoppen onderweg vaak voor het maken van foto’s zoals voor deze jakhals. Ze zijn vaak met z’n tweeën, een mannetje en een vrouwtje
In het binnenland zie je langs de wegen honderden kleine dorpjes of nederzettinkjes die door een enkele of soms door meerdere families bewoond worden. Er worden hekken omheen gemaakt van takken, om de bewoners en vooral de kinderen tegen de dieren te beschermen.
De grond voor deze dorpjes krijgen de bewoners van de staat. Alleen als er commerciële activiteiten op gepleegd worden moet er voor betaald worden. De huisjes bouwen de bewoners zelf van takken en riet. Er is geen stroom geen stromend water en ook geen telefoonverbinding. En het wemelt van deze dorpjes…..
Nabij Rundu logeren we in de Hakusemba lodge aan de Okovanga rivier. het is een mooie lodge met een zwoele pool
S’ middags maken we er vanuit de lodge meteen een 2,5 uur durende rivier cruise op deze Okovango River die hier de grens vormt tussen Namibie en Angola. Aan de overkant zien we Angola.We hebben de lange broeken en hemden met mouwen aangetrokken omdat het hier, vooral op het water wemelt van de bijtgrage insecten waaronder mogelijk de malariamug en de mosquitto
Vrijwel meteen maakt onze gids ons attent op een krokodil die zich op de oever in het zonnetje ligt op te warmen. Het is broedseizoen, de krokodillen zijn dan extra agressief. We moesten toch even aan onze lodge denken, die op heel kleine afstand ook aan deze rivier ligt.
Aan de Angolese rivier oever zien we deze visserman die met een soort van zelfgemaakte speren de vissen tussen het riet vandaan spiest. In zijn linkerhand heeft hij de buit tot nu toe.
Overal zijn de mooiste vogels in de struiken en bomen te zien. Onze gids weet ze allemaal bij naam te noemen. Het is voor ons niet mogelijk al die namen te onthouden
Dit nijlpaard oefent zijn bek spieren. Volgens onze gids moet je nooit tussen een nijlpaard en het water in gaan staan, dat geldt overigens ook voor een olifant. Als je deze tanden van dichtbij gezien hebt blijf je helemaal uit de buurt van nijlpaarden op het land.
Dan zien we weer een kleine krokodil, op de plaats aan de rivieroever tegenover onze lodge op Angolees grondgebied waar een jaar geleden een meisje van 14 jaar door een krokodil het water in is getrokken, en waar niets meer van is teruggevonden. Ook vorige week nog, werd een vrouw die zich in de rivier stond te wassen door een dergelijke krokodil op deze plaats aangevallen. Zij kon ontkomen, maar ligt nog steeds in het ziekenhuis, aldus onze gids.
Deze prachtige Kingfisher zagen we al in vele tropische landen…
Een vogelsoort die vooral in deze streek in Namibie veel voorkomt
Je zou toch bijna vogelliefhebber worden als je dit prachtige gekleurde familielid van de Sperwer Trapado ziet.
Rijdend door het Namibische landschap op weg naar Divava op bovenstaand kaartje route deel nr 12 zien we aan de rand van een van de talloze kleine armoedige huttendorpjes langs de weg deze “moderne” Bushbar met fresh food, ice cold beer en take away hapjes. We zijn er maar niet in gegaan…….
Van Rundu rijden bereiken we eindelijk Divava in het Noorden van Namibie. Het woestijnzand heeft inmiddels plaats gemaakt voor de “bush” en veel groen. We arriveren in de Divava Lodge van de Nederlander Paul Zijlsman, die ook de lodge Le Mirage in de Sossusvlei bezit, waar wij eerder waren.
Het is een sfeervol ingerichte lodge met mooie kamers, een mooie lounge en een geweldig uitzicht op de rivier vanaf terrassen rondom de lodge
Vanuit de lodge maken we een verkennings- safari over de Okovanga rivier met een speciaal safari vaartuig. Onze gids/kapitein weet verbluffend veel over de dieren die we onderweg zien
Het is gezellig met z’n vieren op onze kleine River Safari Boat op de Okovanga rivier, er is naast een portie Namibische snacks ook wijn aan boord, maar de rode wijn bleek warm te zijn en uit karton te komen, dan maar een koud biertje uit de coolbox
Plotselingzien we een grote groep van wel 11 nijlpaarden in het water liggen. Ze eten gras en komen daarvoor s’ nachts aan land. De gids durft niet al te dichtbij te komen, “ze kunnen de boot omduwen”, zegt hij.
Dit ziet er heel wat vrediger uit, deze drie prachtige watervogels….
De werknemers van de Divava Lodge waar wij verbleven, komen allen uit het 1 km verder gelegen dorpje Divava. Na hun werk lopen ze hier weer naar toe, en slapen er gewoon thuis. Wij liepen met een van die werknemers naar het dorpje toe.
In dit hutje in het dorpje Divava slapen 3 volwassenen. De vierkante hutjes zijn de woon en slaapverblijven en de ronde zijn voor sanitaire doeleinden.
Deze jongeman laat hier zijn huisje zien dat hij met twee andere boys moet delen. Ze liggen naast elkaar in bed, in een bloedhitte zonder airco…..
De bewoners laten ons zien wat ze eten en hoe ze dit bereiden. Veel gerstepap, werd ons duidelijk. Ook dansten en trommelden ze wat voor ons, heel amateuristisch opgezet, er is nog niet echt een toeristische aanpak. Overigens zijn wij overal tot nu toe de enige toeristen. Maar des te leuker. De oma van 92 jaar in het midden is blind, maar heel enthousiast.
Ondanks de primitieve wijze waarop deze mensen moeten leven zonder elektriciteit, stromend water, telefoon etc etc maken ze toch altijd een positieve indruk. Ze lachen, zingen en dansen heel vrolijk, en zijn altijd heel vriendelijk
Black and White Unite. Onze reisgenoot Wim heeft een extra halve koffer vol T shirts en overhemden van thuis meegenomen om weg te geven aan o.a de dorpelingen hier, die er heel blij mee zijn.
De Divava lodge waar wij verbleven schonk het gelijknamige dorpje Divava deze waterput met kraan. Er wordt zeer druk gebruik van gemaakt zagen wij toen we er voorbij liepen, net even buiten het dorpje
