De kou in, sneeuwfoto’s en nog wat Australie foto’s

De kou in !!

De 5 weken eerder dan geplande terugreis verliep voorspoedig; na twee vliegdagen en een tussenlanding in Bangkok landden we in Amsterdam. Vandaar reden we meteen naar het ziekenhuis in Purmerend, om Mary’s moeder te bezoeken. Ze was niet geheel bij, en kan door alle aangebrachte slangen niet met ons praten, maar aan haar gelaatsuitdrukking zagen we dat ze begreep dat wij voor haar terug waren gekomen. Als je dan je 86 jaar oude zieke moeder zo ziet vechten voor haar leven, ben je echt heel blij dat je terug bent gekomen, ook al was het wel een enorme tegenstelling die we beleefden. Van extreme warmte, azuurblauwe hemel, in het “paradijs”, naar de donkere kou met gladde wegen en ijsblubber. Maar…. zoals gezegd, daar denk je dan niet meer aan. Moeder/schoonmoeder ligt nog steeds in kritieke conditie in het ziekenhuis, waar we haar nu elke dag bezoeken. Hopelijk mogen we haar nog een tijdje bij ons hebben; ze komt uit een taai en sterk geslacht en lijkt gelukkig niet van plan het al op te geven.

Onder: Door de ” opwarming van de aarde ??? “, hoef je voor mooie winterfoto’s tegenwoordig niet meer naar de Alpen; deze maakte ik eergisteren tijdens een kleine fotosafari met fotomaatje Jan Kiek op de Koggenroute tussen Hoorn en Edam
 

Kleinkinderen knuffelen, herrinneringen ophalen en Australie opnieuw geboekt !

Uiteraard hebben we na onze vervroegde thuiskomst uitgebreid met onze kleinkinderen geknuffeld; ze stonden te juichen toen ze hoorden dat we eerder dan gepland thuis kwamen. Uiteindelijk waren we wel bijna 3,5 maand van huis. De kleine Jip begon even te huilen toen ie die “vreemdelingen” zag , maar hij lacht inmiddels weer als ie ons  ziet.  
Tussen alle ziekenhuis bezoekjes door, komen we intussen niet uitgepraat over onze Australie reis, wat hebben we veel meegemaakt en genoten, het is bijna niet uit te leggen. Het ongekende uitgestrekte land, het extreme weer, de vele niet van gevaar ontblote uitdagingen, die van reizen door Australie een boeiend avontuur maken, de fascinerende landschappelijke en natuurkundige bezienswaardigheden, de buitengewoon interessante dierenwereld, alle leuke mensen die we onderweg ontmoetten, zoals de Zeeuwen Kees en Addy en Sandy Klouwer die ons zo gastvrij ontvingen, alsmede de vriendelijke Australische bevolking en ga zo maar even door. Het was fantastisch. We hebben alweer geboekt voor volgend jaar. Op dezelfde dag – de 14 de december – dat we nu de campervan in Sydney inleverden, halen we hem volgend jaar 14 december in Sydney weer op, om dan 2 maanden lang het laatste stuk van onze reis o.a door Zuid Australie en Tasmanie, zoals we dat gepland hadden, af te maken. Aan het einde van deze editie van dit Journaal, nog een paar reisfoto’s van onze laatste dagen in “Down Under”.

Ouwe leventje !!
 
Los van alle zorgen over moeder/schoonmoeder begint ons oude leventje langzamerhand weer op gang te komen. We waren helemaal niet op een Nederlandse Kerst of jaarwisseling ingesteld, das even wennen nu. Er liggen natuurlijk ook stapels post, die opgeruimd moeten worden; ook al heeft onze zoon Kees daar tijdens onze afwezigheid wel enig orde in aangebracht. Er blijken dan toch wel zaken te zijn die urgente aandacht vereisen; daar ben je dan de hele dag mee bezig. En dan al het nieuws ! Omdat we ons – behalve met onze kinderen – in Australie helemaal niet met Nederland hebben bezig gehouden wisten we bv niet eens dat Rutte de nieuwe premier was geworden. Geloof het of niet. We hebben snel de headlines van wat kranten van de laatste maanden doorgebladerd om op de hoogte te komen van de belangrijkste ontwikkelingen op politiek en financieel/economisch gebied. Dan moet mijn Mac computer nu vervangen worden; een hele klus! Ook moet mijn vliegkeuring weer geregeld worden, want ik wil echt zo snel mogelijk weer de lucht in !! Werk aan de winkel dus.

Sneeuw

Onder: Ondanks de enorme tegenstelling van de warmte naar de kou, toen we thuiskwamen, is en blijft een besneeuwd landschap natuurlijk koren op de molen van elke fotograaf. Deze tijdopname maakte ik afgelopen dagen mbv een statief s’ avonds laat op de Volendamse besneeuwde Calkoengracht 

Onder: Ook dit is op de befaamde Volendamse Calkoengracht; het prachtige huis van Ton Tol bij het winterse “Fritze” bruggetje. Zo mooi kan Volendam in de winter zijn vrienden. Dit is toch wel een van mijn favoriete sneeuwplaatjes van ons dorp.

Onder: Met fotomaatje Jan Kiek reed ik naar het i Centre in Hoorn voor mijn nieuwe Mac, op de terugweg reden we langs de IJsselmeerdijk van Hoorn  naar Edam, en genoten van het besneeuwde landschap, We deden er wel twee uur over. Toegegeven, we maakten onderweg ook diverse mooie sneeuwplaatjes, zoals onderstaande.

Onder: Het kerkje bij Etersheim in het warme licht van een winterse sunset

Onder: Deze foto ergens halverwege Hoorn – Edam spreekt voor zich.

Onder: Ik stond net even buiten, toen deze KLM zwanen “langs” kwamen.

Onder: We zijn hier niet in Oostenrijk of Scandinavie, dit is echt heel dicht bij Edam – Volendam, aan de IJsselmeerdijk.

Onder: Het beroemde Satanskerkje in het bizarre licht van de bijna achter de horizon verdwijnende rode zon. En dat in die bleke sneeuw ! Unieke fotogenieke omstandigheden.

Onder: Ook mooi !

Onder; Noordholland, er zijn weliswaar geen heuvels of bergen, maar missen we die nou echt hier, als je dit tafereeltje ziet ?

Onze laatste dagen in Down Under

Onder: Van Burleigh Heads reden we via Coffs Harbour en Port Macquarie naar Yamba, waar we overnachtten. De volgende dag kozen we domicilie in Cessnock in de oude wijnstreek Hunter Valley, noord van Sydney. Daags erna ruilden we in Sydney onze campervan om, in verband met wat technische onvolkomenheden, en reden vervolgens naar het bergdorpje Katoomba in de Blue Mountains. Hier besloten we terug naar huis te gaan ! We reden weer terug naar Sydney om de campervan nu definitief in te leveren. De mensen van het verhuurbedrijf dachten echt dat ze water zagen branden toen wij na een dag het voertuig definitief tergbrachten.

Onder: Om de tegenstelling met bovenstaande sneeuwfoto’s te demonstreren; dit is vorige week tijdens een van onze laatste dagen in Australie; in de branding !

Onder: Australie is een echt “korte broeken zomerland” en associeert onmiskenbaar met zon, zee, strand, surfen en alles wat daarmee te maken heeft.

Onder: We beleefden een fantastische dag in Hunter Valley; het oudste en misschien wel mooiste wijngebied van Australie. De Engelse James Cook en zijn maten namen de eerste wijnstokken in 1780 mee naar dit gebied.

Onder: Met onze campervan tussen de wijnranken om even een fotootje te maken.

Onder: Deze foto’s van een Lace Monitor, familie van de Dragoons die wij op Komodo Island zagen, nam ik tijdens een wandelingetje op The Hill in Burleigh Heads. Deze makker van ongeveer 60 centimeter groot, zou enige seconden later een grote gifspin soldaat maken. Hij ging er knisperend in ! Let eens op de fabelachtige schutskleuren van dit bijna historische dier.

Onder: Hij kijkt nog even naar links en naar rechts, en dan…….. hap…..

Onder: De grote gifspin is binnen !! Let op de schutskleur tegen de steen waarop hij zit; ook de spin zag hem daardoor niet !!!

Onder: De spinnepootjes vallen uit z’n bek, later zagen we hem deze restjes ook nog oplikken. Let eens op de tandjes van dit fraaie dier. dat stelt toch eigenlijk niet veel voor. Nou ja, zo’n spin is dan ook maar een zacht eitje voor hem.

Onder: Op weg naar Sydney zagen we een van de vele “Over The Top” reclame uitingen die overal in Australie langs de weg voorkomen. Hier een 30 meter grote garnaal. Als de Volendamse vishandelaar Lou Kok dit ziet gaan we dit ook in Nederland krijgen. 

Onder: Een van de laatste bruggen die we in Sydney door de voorruit van de campervan zagen, net voordat we die inleverden om naar huis te gaan.

Geef een reactie