Onder: Ook ff met de fiets op de kiek !

Voor het eerst na lange tijd weer gezagvoerder

Eindelijk was het dan zover. Ruim 9 maanden na mijn hart problemen kon ik afgelopen maandag, volkomen fit en medisch goedgekeurd, weer als gezagvoerder mijn vliegtuigen besturen. Samen met zwager Gerrit Springer vlogen we in de PH-BNK over de Flevo polder, en daarna in de PH BZN tijdens een fotovluchtje over Volendam en omstreken. Het voelde weer geweldig aan als een topfitte vrije vogel door het zwerk te suizen. Wat ben ik toch blij dat ik zo’n 24 jaar geleden met vliegen begonnen ben. Het heeft m’n leven een enorme boost gegeven
  
Onder: Net buiten Volendam vlogen we ook even over de ijsjes boerderij van Honingh, onze vaste pleisterplaats tijdens de fietstochtjes met de kleinkinderen. Op de foto is te zien dat het prachtige lente weer de eerste fietsers al naar het altijd gezellige terras met speeltuin heeft gelokt. Mary fietste er gisteren met kleinzoon Nico naartoe. Uiteraard was ik daar ook graag bij geweest, maar ik was in Lelystad om wederom te vliegen 

Unieke foto’s van een uniek gebied

Zo af en toe blader ik door mijn 42 duizend foto’s tellende fotoarchief, en blijf dan vaak steken in een of andere reportage van een tijdje geleden. Het komt regelmatig voor dat dan foto’s opduiken van situaties die al niet meer bestaan. Door de foto’s is de tijd als het ware even stil blijven staan. Het mag duidelijk zijn dat deze foto’s daardoor van buitengewone waarde kunnen zijn. Zo kwam ik een dezer dagen terecht in een reis die we in 2006 met vrienden maakten maakten naar Canada en Alaska. Een buitengewone belevenis, vanwege de bloedstollend mooie natuur en uitstekende fotogenieke omstandigheden. Mijn oog viel op een aantal foto’s die ik gemaakt heb vanuit het vliegtuig waarin we zaten tijdens de terugreis van Anchorage in Alaska naar het oosten van de USA. Laatst zag ik op TV een foto van een van de – ten gevolge van de door het immer veranderende klimaat ,- wegsmeltende gletsjers, en realiseerde me dat ik boven datzelfde gletsjergebied – zie onderstaande foto – ook een serie foto’s gemaakt heb.En dat die foto’s eigenlijk nu al uniek zijn. Deze situatie bestaat al niet meer. Het is de moeite waard om deze foto’s eens rustig te bekijken. Een gebied dat niet is aangeraakt door mensen; puur natuur !     

Onder: Het gebied in Alaska waarboven ik de hieronder volgende foto’s heb gemaakt vanuit een vliegtuig vliegend op ongeveer 6 km hoogte. Bij de witte pijlpunt ligt Anchorage waar we opstegen. De rode route is die waarover we vlogen terwijl ik de fotoserie maakte.

Onder: Gletsjers ten oosten van Anchorage. Let op de door vroegere gletsjers uitgesleten bergen op de achtergrond; het proces van wegsmelten duurt hier waarschijnlijk al duizenden jaren.

Onder: Gletsjers ten oosten van Anchorage

Onder: Kolossale ijsmassa’s stromen als het ware door de ingesleten rotsen naar de gletsjer meren. Aan het eind van deze gletsjers breken deze af, en storten als ijsbergen in het water. Dit gaat continue door. Om de paar minuten, jaar in jaar uit en dat duizenden jaren lang, breken onder donderend geraas steeds grote stukken ijs af. De indianen die hier woonden noemden de gletsjers daarom “white thunder” 

Onder: Gletsjers scheuren door het ruige rotsmassief ten oosten van Anchorage.

Onder: Meerder gletsjers komen bij elkaar. We zagen dit ook boven het Mount Cook Massief in Nieuw Zeeland

Onder: Gletsjers in Alaska

Onder: Door de ijsmassa die al brekend en scheurend naar beneden komt met een snelheid van wel meer dan 1 meter per dag  worden ook grote stukken rots en puin mee gesleurd. Op onderstaande foto is dit goed te zien aan de onderkant van de in het water uitmondende gletsjer.

Onder: Gletsjers ten oosten van Anchorage

Onder; Op deze foto is goed te zien hoe smerig dit noordelijke gletsjerijs is. Op de zuidpool kleuren de gletsjers daarentegen parelwit, en goudschoon.

Onder: Hierbij moet ik denken aan een vlaflip van gletsjerijs

Onder: We naderen het einde van het gletsjergebied

Onder: Gletsjers ten oosten van Anchorage in Alaska

Onder: De laatste bergrug; het gletsjerijs lijkt nu wel een bruine vla stroom

Onder: We genoten ademloos van het prachtige uitzicht door het vliegtuig raam boven west Alaska

Onder: Hier zijn de gletsjers geheel en al weggesmolten. Het landschap heeft een typische structuur, kenmerkend voor er doorheen scheurend en schurend gletsjerijs. Weest niet bevreesd vrienden; durf gerust van deze aanblik te genieten, op de aarde ontstaan ook weer op meerdere plaatsen nieuwe gletsjers, zo gaat dat al miljoenen jaren.

KERNENERGIE WEL OF NIET

In de vorige bijdrage van dit journaal schreef ik al over de noodzaak van kerncentrales, en het misbruik van de Japanse kernramp door politici, om de eigen politieke stokpaardjes te berijden. Zo worden ook door deze lieden allerlei indianen verhalen over het levensgevaar van radioactieve straling de wereld ingejaagd. Afgelopen week werden er echter ook door verschillende kranten waaronder de Volkskrant, artikelen van wetenschappers gepubliceerd waarin deze indianen verhalen gerelativeerd worden.