Zo’n 1000 km lang was de rit door het Canadese British Colombia via de twee pleisterplaatsen Smithers en Prince George. Oninteressante steden, maar wel een leuke route, alhoewel lang geen Rocky Mountains natuurlijk, het doel van de rit.
Foto gemaakt door de voorruit van onze huurauto tijdens de rit van Stewart via de plaatsen Smithers en Prince George naar Jasper. Deze foto geeft een representatieve indruk van het heuvel landschap waar we 1000 km in drie dagen doorheen reden.
Onderweg veel trucks & trailers met boomhout. Om de haverklap rijden vanaf zijweggetjes dit soort combinaties de highway op. Uitkijken geblazen. Je wordt er echter d.m.v speciale verkeersbordjes voor gewaarschuwd. Ook zie je veel opslagplaatsen met mega hoeveelheden gezaagd hout, gebonden of ingepakt, langs de wegen.
Zoals ik in de aanhef al zei: het doel van dit deel van onze reis waren de steden Jasper en Banff in de Rocky Mountains . Maar nog beter gezegd: de verbindingsweg daartussen. Voor alle vakantiegangers en reizigers naar het westen van Canada, is de rit van Jasper naar Banff (of andersom) over de beroemde 270 km lange Icefield Parkway de absolute highlight van de trip.
Jasper en vooral Banff zijn hele gezellige wintersportplaatsen, maar vooral de route ertussen is fabelachtig mooi; hoge met gletsjers bedekt bergen, uitdagende wandelroutes, veel wildlife, prachtige azuurblauwe meren en diepe canyons, met wilde watervallen. Kortom er is is op deze route voor natuurliefhebbers van alles te doen en te zien.
Mount Robson met verse sneeuw…
Nog voor we Jasper bereikten, doemde de hoogste berg van de Canadese Rockies, de “Mount Robson” voor ons op. We hadden geluk, want er was twee nachten geleden verse sneeuw op gevallen, en ook was ie deze keer helder; vaak houdt de top zich in wolken verscholen
JASPER
We arriveerden in het gezellige wintersportplaatsje Jasper, waar we 3 nachten sliepen. Door de omringende hoge met sneeuw bedekte bergen en de vele bloemen, maakt het een schilderachtige indruk.
Als wij ons net op een terrasje begeven voor een wijntje zien we voor ons de beroemde Rocky Mounteneer het perron op rijden. Een luxe trein die vele routes in de Rockies aflegt. Je moet daarbij minimaal een keer overnachten in een hotel onderweg. ..
Naar de helikopter
Het was 200 km rijden naar het vliegveldje waar onze geboekte helivlucht vanaf zou vertrekken. Afstanden tellen hier niet…. Het was een geweldige rit, we reden nu midden door de Rocky Mountains en stopten overal om dit soort plaatjes te maken. Maar het wordt nog veel mooier vrienden, let maar op………….
We staan er weer klaar voor, het was kraakhelder; we hadden er zin in, de heli pilot maakte deze foto van ons voor we weer de lucht ingingen…
****** THE CANADIAN ROCKY MOUNTAINS ******
De Rocky Mountains zijn ongeveer 80 miljoen jaar geleden ontstaan toen de de tectonic Pacific Plate over de North American Plate heen schoof. Tektonische platen zijn feitelijk “drijvende delen” waaruit de aardkorst bestaat. Op veel plaatsen bij de toppen is dat heel goed te zien. Ik heb vanuit de helikopter veel gefotografeerd en gefilmd, maar deze keer vergat ik af en toe even alles door het verpletterende uitzicht om ons heen. Hieronder een paar van de foto’s die ik maakte.
We hebben al heel veel helikopter vluchten boven bergmassieven gemaakt, zo vlogen we bv ook een rondje om de Mount Everest in Nepal, dus ons verwachtingspatroon ligt hoog, maar wat ons nu te wachten stond overtrof echt al onze verwachtingen……
We waren nog maar net omhoog toen we deze “Picasso” voor de neus zagen wegdraaien…..
Dit lijkt wel een groot geheimzinnig sprookjeskasteel hoog in de bergen…
Heel opvallend zijn de felle kleuren in de limestone rotsen, die aangeven dat er verschillende metalen in voorkomen..elk metaal heeft een ander kleur..
Op veel plaatsen zoals hier zijn “rots en puin riviertjes” te zien, het resultaat van honderdduizenden jaren inwerking van weer en wind
De Rockies ontstonden zo’n 80 miljoen jaar geleden door dat twee tektonische platen aan het aardoppervlak over elkaar schoven. Op sommige plaatsen zoals hier is dat goed te zien.
Wat een kolossaal uitzicht heb je vanuit de helikopter die heel rustig door dit fenomenale landschap glijdt; op deze foto is een bergmeer te zien.
Het ontstaansmechanisme, het over elkaar heen schuiven van tektonische platen is ook hier goed te zien…
Wat een stilleven is dit. De rode kleuren duiden op de aanwezigheid van ijzer..
Vlak voor de landing keken we uit op dit door gletsjer puin blauw gekleurde meer…. het toetje ! Het lijkt onecht, maar het is de pure werkelijkheid…
Op weg naar het hotel in Jasper terug zien we dit Elk koppel. De vrouwelijk Elk vertoont hier een wrang menselijk trekje; ze steekt haar tong uit tegen haar mannetje. Er wordt gewaarschuwd om tijdens wandelingen niet dichtbij zo’n stelletje te komen; gevaarlijk !!
Op weg naar het Columbia Icefield
We zijn nog maar net bekomen van de helikopter vlucht wanneer we voor ons volgende avontuur alweer op weg zijn naar het Columbia Icefield. Dit ligt aan de beroemde Icefield Parkway, waar overal aan de kant vd weg “Pull Outs” zijn gemaakt om te rusten, te kijken en te fotograferen. Dit is een van de vele foto’s die ik er maakte. Realiseer je, een foto vanaf een parkeerplekje…
Ook dit is een van de foto’s gemaakt van een rustplaats langs de Icefiled Parkway. De 270 km lange weg van Banff naar Jasper
Dan komen we bij de parkeerplaats voor Columbia Icefield tour. Het is er heel druk. Iedereen wil dit zien… Op de foto is de weg te zien waarover we met een speciaal voertuig naar de gletsjer gaan. Het Columbia Icefield is een groot met sneeuw en ijs bedekt gebied in de Rockies, waaruit tientallen gletsjers naar beneden komen. We gaan met een Snocoach naar een van die gletsjers, de Athabasca Gletsjer.
De snocoach rijdt in 20 minuten naar het gebied boven de voet van de gletsjer, waar men in het ijs pas weer een nieuw plateau heeft aangebracht, waar deze snocoaches naar toe kunnen rijden.
We staan geparkeerd, en mogen een klein half uur op een afgezet gebied op de gletsjer rondhuppelen, maar maken eerst een foto bij dit monsterlijke voertuig dat echt hele steile hellingen op de gletsjer bedwong. De chauffeur bleek een Nederlandse moeder te hebben; hij vertelde ons veel over de omgeving.
Tja , en daar staan we dan weer op een gletsjer. Het was weliswaar niet zo’n bloedstollend avontuur als de gletsjer hike die we met een gids maakten op de Root Glacier in Kennicott (Alaska) maar wel een hele leuke belevenis.
Van de Athabasca Glacier werden we in een bus naar de 6,5 km verderop gelegen Glacier Walk gebracht. Een constructie boven een diepe canyon Het laatste stuk op het einde heeft een glasbodem, waardoor je er op lopend het gevoel ervaart echt boven de canyon “in de ruimte” te zweven…
Op deze foto is te zien hoe het spul in elkaar steekt, voor mensen die er niet op durven is een een by-pass gemaakt. Ik zag hier vele Japanners gebruik van maken.
Iedereen die er wel op durft, maakt een foto zittend op de glasbodem boven de canyon
Het bewijs dat wij er ook op stonden….
Malinge Lake
Na de Glacierwalk bezochten we het Malinge Lake en de Malinge Canyon. Hierboven een foto van de Canyon, die in vele honderdduizenden jaren door stromend gletsjer water is ingesleten, kijk eens naar de ingesleten vormen in de rotsen. Het voor ons moeilijke begrip tijd wordt hier zichtbaar…ergens beneden stroomt nu het water.
Net voor we bij de vertrekplaats voor een mini cruise op het “Malinge” meer aankwamen, stopte ik even bij een bocht , gewoon een adembenemend mooi plekje,. zomaar langs de weg
Met de boot voeren we op het Malinge lake in 20 minuten naar Spirit Island, het op een na meest gefotografeerde plekje van de Rockies (aldus de bootkapitein) alleen bereikbaar met zijn boot ! We konden vanaf een boardwalk op het eilandje ernaast foto’s maken. Het was een dure boat ride maar geef toe: Spirit Island is wel heel erg mooi……een schilderij…