We hebben mazzel met het weer; de kapitein vertelde ons dat het hier aan de Kroatische kust vorige week nog redelijk koel was, met regen. Het is deze week continue net boven de 30 graden geweest onder een zo goed als blauwe lucht. Tijdens onze vorige Kroatie cruises bezochten we ook bezienswaardigheden landinwaarts, in een busje. Dat is er deze keer, nu we in het noordelijk deel van de kust varen niet bij.
Het cruisen langs de Kroatische kust wordt steeds populairder; niet verwonderlijk, want het is afwisselend en niet duur. De laatste tijd zien we veel nieuwere en decadentere schepen, en steeds meer cruiseschepen met fietsen aan boord; de gasten worden dan ergens onderweg afgezet en kunnen dan nog 20 tot 40 km aan de bak om verderop weer opgepikt te worden, of naar de aanleghaven te rijden. Een heerlijk klusje voor de liefhebber lijkt ons, in deze tropische omstandigheden.
Voor het slapen gaan gekiekt vanuit het raam van onze hut. De kade van het haventje van Sali
Overal zijn kleine, en hele kleine (prive)haventjes aangelegd, een pracht om te zien.
Uitzicht bij een heerlijk biertje vanaf het voordek. Om een vaarwindje te pakken voor enige verkoeling, vluchtten we af en toe naar het voordek; maar daar zat je dan wel in de zon.
Overal kleine onbewoonde eilandjes
We worden ingehaald; op de achtergrond een van de vele vuurtorentjes die her en der op verhogingen geplaatst zijn.
Dan draaien we een paradijselijk mooi baaitje in; het is toch niet gek dat mensen zich hier, en onder deze extreem idyllische omstandigheden wensen voort te bewegen in hun verkoelende geboorte pak.
En ja hoor, dichterbij gekomen zien we inderdaad mensen in hun oervorm aan het werk
Uitzicht naar de andere kant van het baaitje waar we nu liggen; ook niet slecht hoor….
Een van de Duitse passagiers duikt steeds vanaf het bovendek in het water, er zijn altijd wel leuke plaatjes aan boord van zo’n cruiseschip te maken
Er komen nu nog twee boten langszij voor een zwem stop. De achterste boot is ons zusterschip.
Ook wij zochten verkoeling in het azuurblauwe water langs de Kroatische kust. Hier en daar was water echter kouder dan we verwacht hadden.
De Kroatische kust is qua landschappelijkheid zeer veelzijdig
Mali Losinj, de hoofdstad van het eiland Losinj, is schilderachtig in een baai tegen een bergrug aan gelegen; als we er arriveren is de zon net bezig aan zijn laatste uurtje; het licht is dan op z’n mooist.
Het is een waar genoegen om op dit zwoele uur in Mali Losinj te vertoeven. Het is vandaag zeer warm geweest, in het achterland heeft dit tot vorming van onweer geleid, zoals achter op de foto goed te zien is. Wij hebben er geen last van gehad.
Omdat het licht hier zo warm van kleur is maken we op deze idyllische locatie een foto; voor deze foto gaf ik m’n camera aan Wil Koning, die er een goede kijk op lijkt te hebben
Dick en Wil in het romantische licht van de sunset op Mali Losinj
Na een ferme wandeling over de boulevard van het stadje Mali Losinj ging de zon uiteindelijk helemaal onder; toen begon de fotopret weer helemaal opnieuw……
De nacht bedekt de haven van Mali. Net voor het slapen gaan gezien vanuit onze hut
Vanuit Losinj zetten we koers naar het eiland Cres. Hier varen we lans een vuurtoren eilandje, waar net een schip aangemeerd ligt, waarschijnlijk met bevoorrading aldus een van onze obers.
We komen weer langs vele FKK baaitjes, waar mensen tijdens het recreëren graag gefotografeerd willen worden. Ze knikken en poseren daarna heel vriendelijk naar de fotograaf
Overal om je heen wordt hier ge-FKK’t (Freie Korper Kultur)
Deze Duitse FKK leden liepen het water in en kwamen regelrecht naar onze boot gezwommen
Na de gebruikelijke zwemstop arriveerden we in het zeer gemoedelijke haventje van het eiland Cres
Het haventje van Cres loopt door tot midden in het stadje
Voorafgaand aan het Captains Dinner, waar bij de kapitein zelf als ober serveerde maakte hij een dansje met de vrouwelijk gasten; het ging flink tekeer…
Tijdens het Captains Dinner kwamen er vele lekkere gerechten op tafel.
Zoals deze risotto met door gebakken speklap karbonaadjes
Kleindochter Sophie had me een glazen bol met daarin een Kroatisch voetbalshirt meegegeven; ik moest hem aan een leuke Kroatische voetbalsupporter geven. Onze ober Sven (wij noemden hem Sven Kramer) die aan die kwalificatie voldeed, zou het glazen balletje tijdens de WK bij zich blijven dragen.
Onze gehele groep inclusief obers en kapitein op het voordek.
s’ Avonds laat in Crest zongen we op de achterplecht nog laat Kroatische liederen, waarbij Sven niet onverdienstelijk op de gitaar speelde en zong
De volgende ochtend verlieten we onder stralende omstandigheden de haven van Cres, om koers te zetten naar de laatste bestemming Rijeka
Er zijn opvallende veel katholieke kerkjes langs de kust te zien, logisch , want ruim 85 % van de Kroaten is katholiek
Wat een prachtige natuur
Wil Koning maakte dit plaatje van Mary en mij vanaf het achterdek van de boot
Deze Duitse mede passagiere ligt tijdens een zwem stop te zonnebakken met “Die Hande Zum Himmel”. Ze vertelde later dat dit een gewoonte van haar is…
Het zou geschilderd kunnen zijn, maar het is echt !!
Twee Duitse medepassagiers op het strand, een zomers plaatje. (Ja …. die ene lag met haar handen omhoog )
Door de aanwezigheid van de vrouw die hier het water in loopt wordt deze strand/rots foto als het ware gedimensioneerd, en wat warmer.
We arriveren in Rijeka onze laatste bestemming. Dit is een grote stad op het vasteland van Kroatie.
We zien hier in de haven van Rijeka de nu al historische voetbalwedstrijd Spanje tegen Nederland 5-1. Wil heeft de eetzaal helemaal oranje versierd en ook oranje bitter meegenomen.
Onze laatste maaltijd: Drakenkop vis; heel lekker…..
We maken nog een wandeling door Rijeka, waar overal een festival-achtige sfeer heerste. Dit schijnt echter elk weekend in Rijka aan de hand te zijn. Ook s’ nachts ging het feest met veel harde muziek continue door. Dat er nog 1 mens slaapt hier is bijna niet voor te stellen
De volgende ochtend vlogen we naar huis, waar we ons opmaken voor onze volgende wereldreis naar Oceanië