Alleen al het uitspreken van de naam “Bora Bora” – het Frans Polynesische eiland in de Stille Oceaan – roept de meest zwoele paradijselijke associaties op bij veel mensen. En niet alleen bij ons, maar zoals wij de afgelopen weken merkten, bij toeristen uit alle werelddelen. In hoeverre is dit nu een opgeklopt toeristisch verhaal, of berust ’t op werkelijkheid?
Wat wij meteen al vanuit het vliegtuig zagen, is de unieke ligging van Bora Bora midden in het veelkleurige diepblauwe en turquoise lagoon . Het is de combinatie van het eiland in het midden en het schitterende lagoon er omheen “die het ‘m doet”. – zie luchtfoto hieronder – Vooral het lagoon met zijn vele blauwtinten, en inlets, – verbindingen met de Oceaan – is werkelijk oogverblindend mooi.
Deze unieke ligging bracht alle grote top hotel ketens zoals Four Seasons, Hilton, Intercontinental, Sheraton etc er toe om voor een vestiging in Bora Bora te kiezen. Deze extreem luxe en decadente resorts met Overwater Bungalows die vooral aan de binnenzijde van het ringvormige rif zijn aangelegd maken een verblijf op Bora Bora tot een zeer genoeglijke welhaast paradijselijke exercitie.
Het foto reisverslag dat nu volgt heeft veel weg van een vakantiealbum….tja dat heb je met Bora Bora…
Het is vooral de combinatie van het eiland in het midden met daarom heen het verbluffend mooie lagoon waardoor de ligging van Bora Bora zo bijzonder is, zoals wij uit het vliegtuig waarin we kwamen al zagen. Vanaf de grond, vanaf het resort of vanaf een boot in het lagoon is deze “schoonheid” en kleurenpracht echter minder makkelijk waar te nemen.
Na een relatief korte vlucht uit het eiland Huahine landen we op het kleine vliegveld van Bora Bora. Het ligt op linksboven op deze foto op een van de vele Motu’s (eilandjes) die samen de buitenkant van het lagoon vormen. In de kleine vliegveld terminal hebben alle grote hotelketens als Hilton, Interconti, Sheraton, Four Season etc een eigen ontvangst bali met staff. Alles is hier zeer professioneel geregeld vrienden….
Met een transfer shuttle van het hotel worden we van het vliegveld over het lagoon naar het resort gevaren. Meteen zijn we op deze boot al gefascineerd van de diep blauwe en helle turquoise kleuren in het water van het lagoon
Na een korte vaart met de hotel ferry, komen we aan bij het resort, waar een Borinees op zijn schelphoorn vanaf de aanleg pier een welkomst toon blaast, daarna begint hij op z’n ukelele “Bora Bora” te spelen en krijgen we de gebruikelijke bloemenkrans om gehangen. Net als de ketting bij het vertrek. Toeristisch, maar het hoort er hier nou eenmaal bij.
Op deze luchtfoto van Bora Bora, die ik later tijdens een helikoptervlucht maakte, is bij de blauwe pijl de bungalow te zien waarin wij 5 dagen zouden verblijven
The woonkamer van onze Overwater Bungalow. Met een golfkarretje werden we naar de receptie gebracht, ingecheckt en vervolgens naar onze woning op het water gereden , waar de koffers al klaar staan. Alles is perfect geregeld
De kamer bestaat o.a uit een ruime slaapkamer, mooie badkamer, een tussen kamer en een luxe woonkamer, waarin we door de vloer onder de tafel naar de verlichte bodem van het lagoon kunnen kijken. Als de schuifdeuren opengaan komen we op het balkon.
In de tussenkamer, met apart bureau, staan onze koffers nog onuitgepakt, maar we kijken eerst even naar waar we in beland zijn.
De slaapkamer, tussen de badkamer en de living, heeft z’n eigen klimaatregeling, met een heel groot raam dat uitzicht geeft op het blauwe lagoon
De slaapkamer met aparte TV vanuit een andere hoek
Achter de slaapkamer bevindt zich een riante badkamer met twee wasbakken. heel makkelijk…. alle apparatuur is van een modern design en vrij nieuw
Nu we toch even bezig zijn, de doucheruimte in de badkamer…
Mary staat op het duurzame teakhouten balkon van ons verblijf, terwijl ik deze foto maak vanaf het onderste plateau, waar vanaf men het lagoon of de kano of boot in kan stappen
Het happy hour brengen we door in de Beach Lounge, op het strand, een van de vele horeca gelegenheden van het resort. We worden er compleet in de watten gelegd. Een flesje Heineken bier wordt in een speciale koeler met ijs geserveerd.
Vele hotelgasten kiezen net als wij voor een sunset happy hour on the beach
Vanaf ons rieten bankje in de Beach Lounge kijken we naar onze waterwoning rechts aan de pier; tja, wat moet ik hier nou nog voor commentaar bij geven ?
We praten op ons balkon nog even na over deze bewogen dag in Bora Bora….
Het mag duidelijk zijn dat het bij het ontbijt in dit soort gelegenheden aan helemaal niets ontbreekt
De bediening is uiterst vriendelijk en de dames zijn traditioneel getooid in een verse struik
Dan zoeken we eens even wat plekken op om een verfrissende kennismaking met het water in de lagoon te maken
Wij zitten in slurf nr1 Er zijn twee slurven met huisjes, dit is de tweede.
Tja en dan dat heldere water en die kleuren; je blijft maar kijken en kieken.
Aan de overkant van het watertje de trouwkapel van het resort. Hij was tijdens ons verblijf vaak in gebruik. Veel van de (jonge) gasten zijn Amerikaanse (60%) Japanse (20%) en Australische (10%) honeymooners
In een van de ocean inlets van het resorts krioelde het van de tropische vissen. Let wel, dit is de vrije natuur !!
Het was heel warm, we zochten vaak verkoeling in de infinity pool
Op het zwembad terras waren diverse demonstraties en cursussen, zoals deze waar een jongeman het maken van hoeden van plantenbladeren voordeed; hij is aan z’n 6de bezig
Deze foto maakte ik door de tafel & vloer van onze woonkamer van Mary terwijl ze onder onze bungalow door zwemt
Na een lange zwempartij is het heerlijk rusten in een van de vele hangmatten op het resort. Het is per slot van rekening een relaxte onderzoeksreis die we deze keer maken….
Vanaf het hotelterrein stijgen we op voor een helikoptervlucht rond Bora Bora
Zoals eerder gezegd, liggen de meeste top resorts aan de binnenzijde van het rif rond het eiland
Hier wordt in luxe geleefd vrienden…..(hier zaten wij niet)
De Oostzijde van de lagoon; let eens op de vele kleuren van het water
Het zou toch zo een schilderij kunnen zijn…..
Op het eiland wonen 6000 mensen, waarvan de meeste werken in de toeristenbranche. Er komen per jaar 100.000 tot 150.000 toeristen naar Bora Bora.
Het rif kent Motu’s met daartussen inlets/outlets waardoor oceaanwater de lagoon in en uit stroomt. Op de motu’s wonen vaak locals, maar ook rijke buitenlanders
Wat een kleurenpracht; de helikopter vloog mij veel te snel…
Deze luchtfoto geeft een goed beeld van het fenomeen Bora Bora
Een luchtfoto waarop goed te zien dat de Motu’s -eilandjes op het rif – bewoond zijn. Sommige Motu’s zijn eigendom van een privépersoon.
Ook dit is weer een voorbeeld van de ongekende kleurenpracht van het lagoon
Het eiland zelf is niet het interessantste deel van Bora Bora, dat zou je toch niet denken. Het zijn de kleinere hotelletjes/horecabedrijfjes en de locals die hier aan de kusten gevestigd zijn; uiteraard zouden we later nog een tour maken op het eiland. Een rit per huur-auto of scooter over de weg die langs de kust rond de buitenzijde van het eiland loopt is niet zo interessant, men ziet er weinig van het lagoon en/of het eiland
Een van m’n favoriete luchtfoto’s die ik maakte van Bora Bora
Tja, waarde vrienden als er een paradijs is zou dit er toch op moeten lijken, maar hebben we dat tijdens deze reis al niet eerder gezegd ?
Een overzicht van de andere zijde als waar wij logeren
Het Hilton resort; een Amerikaan die wij in Huahine spraken was er ondanks de fraaie ligging niet echt tevreden over… ja het is maar net wat je gewend bent natuurlijk
Hilton Bora Bora, de ligging is subliem, verder commentaar overbodig lijkt mij
Deze bungalows hebben ook een buiten jakouzi; afzien manneeeeeee……
Het mag duidelijk zijn dat dit 5 sterren optrekje net als alle andere 5 sterren resorts in Bora Bora bij de meest exclusieve resorts ter wereld horen
Hier een resort aan de voor ons andere kant van het rif
Een wereld van blauw, het is een sensationele ervaring om hier overheen te vliegen en het met eigen ogen onder je door te zien glijden
Voor elk wat wils…..
En alles puur natuur hier….
Intercontinental Resort, een van de twee slurven
Ook een oogverblindend mooi resort, met veel groen op de Motu’s
Geen commentaar….
Even bijkomen van de sensationele helivlucht op het zwembad, waar van alles om je heen gebeurt, zoals hier een dochter die haar moeder insmeert met faktor 50.
Als je denkt dat je t gehad hebt, een paar seconden later…. de dochter zoekt een gemakkelijke houding, zodat ma haar goed in kan smeren. Er begonnen veel camera’s te klikken….
Maar je ziet ook veel andere types zoals deze Japanse dames, die altijd graag gefotografeerd willen worden en heeel veeeel selfies maken
In de vrije natuur van de lagoon werden s’ middags de Manta Ray’s – pijlstaartroggen – gevoerd door een medewerker van het hotel; elke dag op dezelfde tijd. De beesten zag je een kwartier van te voren al aankomen. Australiers zijn bang geworden voor deze dieren sinds hun TV held Steve Irwin er door gedood werd.
De beesten sprongen echt tegen deze jongeman aan, maar hij was er absoluut niet bang voor en zoende ze zelfs
We kregen zomaar ineens een fles gekoelde Champagne aangeboden door het hotel. Op het balkonnetje van onze “hut”hebben we die gift gezellig “weggewerkt”
Gekiekt op het resort bij de kreek
En elke avond genoten we bij live muziek op de Beach Lounge tijdens Happy Hour enorm van de prachtige sunset om ongeveer 17:30 hr
Om ook een indruk van het eiland zelf te krijgen hebben we een Jeep Safari geboekt. We vonden dit beter dan een auto huren, omdat we daarmee niet de bergen in mochten, en dat is een must, is ons gebleken.
Het uitzicht vanaf het eiland zelf is ook prachtig , je ziet dan de lagoon, maar je moet er wel met een 4WD Jeep voor omhoog
Het was een barre tocht met de jeep, we gingen zeer steile ruige rotsformaties op en door een complete jungle, maar het was de moeite waard.
We zijn hier midden op het eiland; overal bloeien de mooiste bloemen…
Ook op Bora Bora, net als langs de kusten van veel Polynesische eilanden is dit een bekend tafereeltje; overal bootjes die in takeltjes naast de huizen van hun baasjes hangen
Er waren twee Japanners met ons mee, we hebben genoten van deze jongelui die overal , ja echt overal een selfie maakten. Er wordt geen enkele foto gemaakt waar ze niet zelf op staan. De opengesneden coconut gaat mee in de Jeep en is ter decoratie aanwezig op elke selfie !!
De lagoon laat zich ook vanaf de berg op het eiland goed zien, let op de donkere kleuren, achter de heuvel het Hilton
Langs de kust van het eiland zijn overal prachtige stranden waar veel locals zwemmen
Te mooi om niet te publiceren; wat een schitterende wereld mensen, er zijn niet veel plekken op aarde waar dit zo te zien is. Hiervoor moet je toch echt naar Frans Polynesie….
Wij maken ook maar eens een selfie.. op ons privéstrand. Nu zijn we er nog… snif snif….
De laatste avond op de Beach Lounge; de sunset is weer prachtig, en de kussens voor de honeymooners liggen klaar, we hebben er niet veel jonkies in gezien; sowieso waren er maar heel weinig mensen in het resort, we hadden steeds het gevoel dat we er praktisch alleen waren.
Hier in een bankje zittend, met een een biertje of een wijntje….. tussen de verlichte poefs, daar wordt een mens niet moe van vrienden… wat was het extreem mooi en luxe allemaal hier
Er was nog een mooie vuur en dansshow te zien, maar daarna bereidden we ons toch voor op de aftocht. Snik snik, het einde van de reis… wat hebben we het geweldig gehad. Er wacht ons een lange, zeer lange terugreis, twee dagen en nachten inclusief het tijdsverschil van 12 uur dat we moeten inhalen, gaan we op pad. Eerst vliegen we terug naar Tahiti, dan naar Los Angeles en vervolgens van Los Angeles naar Amsterdam. Maar …..dan zien we onze (klein) kinderen weer, ook mooi. We komen nog terug op onze zoektocht naar het paradijs…hebben we dat nu gevonden???