Op de Israëlische muur rond Bethlehem in Jeruzalem zagen we deze veelzeggende afbeelding van de beroemde grafity kunstenaar Banksy. !! Zal het ooit zo ver nog komen ??….

Jeruzalem is de stad die koning David – de stamvader over 14 generaties van Jezus Christus, – tot hoofdstad maakte. De stad waar zijn zoon koning Salomo de eerste tempel bouwde. In 70 na Christus verwoestte het Romeinse leger onder aanvoering van generaal Titus de stad Jeruzalem en de tempel. Het enige dat overbleef was een stuk westelijke buitenmuur van het tempelplein. Doordat vele joden hier bij de muur klaagden over de verwoesting van de tempel en de verstrooiing van de Joden noemden ze deze muur ook wel de ‘Klaagmuur’ of de ‘Muur van de Klaagliederen’. De muur is ongeveer 20 meter hoog. Onder de grond ligt een stenen fundering van 19 meter. Veel steenblokken dateren nog uit de tijd van koning Herodes. Deze stenen zijn ongeveer 1,5 meter hoog en soms 3 meter breed. Het rechts deel is voor de vrouwen en het linkse voor mannen

De mannenkant…vooral de orthodoxe Joden bidden met hun hele lichaam. Ze bewegen met hun bovenlichaam en hoofden van voor naar achteren of van links naar rechts, het is een voor ons vreemd ritueel…

De mannen links van het hek. Sommigen staan luid te huilen of te snikken van de emotie zoals op deze foto..

Veel joden proppen gebedsbriefjes tussen de muren van de klaagmuur

Hier in Jeruzalem en zeker bij de klaagmuur zie je veel orthodoxe joden. Ze dragen hoeden zwarte jassen en pijpenkrullen langs hun oren. Dit is een heel bijzondere groep binnen de joodse gemeenschap. Ze zijn niet echt populair bij het Joodse volk, werd ons door meerdere Joodse mensen verteld. Ze zijn wars van moderne technieken, hebben geen auto, geen TV, geen telefoon, etc etc werken niet, krijgen een uitkering van de staat, hoeven niet in het leger, en houden zich voornamelijk bezig met de bijbel, en het maken van veel kinderen. Ze hebben allemaal vrij grote gezinnen met vaak tussen 5 en 15 kinderen.

Dit zijn de orthodoxe joden ten voeten uit. Je vraagt je af waar deze mannen het nu over hebben. Het dagelijkse leven leven dat ze leiden lijkt me vrij saai, en dan bedoel ik overdag, want s’ nachts in bed zijn het volgens onze gids in Jeruzalem bezige baasjes, en dan vooral in een voor hun vrouwen bijzondere week in de maand.

Voor de ingang van de synagoge bij de klaagmuur – voor het ochtendgebed-  worden de gebedsriemen om gesnoerd. Aan deze riemen zitten doosjes met daarin teksten uit de Thora. Deze doosjes worden op het hoofd gedragen.

Op deze christelijke begraafplaats in Jeruzalem ligt Oskar Schindler begraven. Net links onder het midden de steen waarop veel kleine stenen liggen. Hij was de industrieel die in het Poolse Krakau 1000-den joden redde uit de gaskamers door ze in zijn fabriek aan het werk te nemen en ze te laten vluchten. Aan het einde van de wereldberoemde film hierover: “Schindlers List ” van Steven Spielberg, zie je honderden joden tijdens zijn begrafenis hier in 1974 een steen op zijn kist neerleggen als teken dat ze voor hem zullen bidden…

Close up van het Oskar Schindler graf.

Vanaf de christelijke begraafplaats waar Oskar Schindler ligt begraven, is dit landschap beeld van Jeruzalem te zien, met links onder het midden het gebouw met een paal op hetr dak. Hier heeft volgens de bijbel Judas , nadat hij Jezus met een kus verraden had in de Hof van Olijven, in de nacht na het Laatste avondmaal,  zichzelf opgehangen….

De via (via is straat) Dolorosa, waarin Jezus zijn kruisweg liep, tegen de Calvari berg op

Dit is de cel in een grottencomplex waarin Jezus werd gevangen gehouden voordat hij hier ’s morgens na zijn veroordeling met zijn kruis de Calvariberg op liep. Hij zat met zijn benen in deze twee gaten vast (vlgs de bijbel) Op de afbeelding achter de gaten is te zien hoe dit er uit moet hebben gezien.

Ook Barabas en ander gevangen zaten in deze gevangenis kelder een nacht gevangen

We slaan even een paar staties over en komen aan het einde van de rit boven op de Calvari berg op de rots waar Jezus werd gekruisigd. Hier is nu een beroemde kerk omheen gebouwd. Bezoekers mogen in het hokje onder het gouden altaar kruipen om aan de rots te voelen waar Jezus bloed op neer sijpelde toen hij aan het kruis hing. Door de glazen kasten aan weerszijden van de hoofdrots  kan men de andere rotsen van de Calvariberg zien.

Op deze plaats – een paar meter van de plaats van de kruisiging –  werd Jezus Christus van het kruis afgehaald en gewassen

De Mamil Mall is een extreem modern winkelcentrum in Jeruzalem, met marmeren straten en facades. Met alle beroemde topmerken heeft dit een luxe uitstraling die alleen nog in Moskou te zien is ….

Alleen al de moderne artistieke entree is de moeite waard om het Israël Museum in Jeruzalem te bezoeken. Een zeer ruim opgezette exhibitie onder andere over de oorsprong en het ontstaan van Israël in dit museum, is ook een aanrader voor eenieder die Jeruzalem bezoekt.

In dit museum, de wereldberoemde Dode Zee Rollen, hier mag absoluut niet gefotografeerd worden, wat wij zoals te zien, te laat zagen

Dit is een absolute MUST SEE voor iedereen die hier in de buurt komt. Geen detail van de gruwelijkheden die de joden in de 2de wereldoorlog hebben ondergaan blijft verborgen. Het is schokkend, maar ondanks dat hebben wij er vele uren in rondgelopen ! Er mag ook niet gefotografeerd worden. Om bij te komen van de opgelopen emoties heeft men de uitgang aan de andere kant gemaakt van het complex, zodat een km lang door een tuingelopen moet worden om weer aan de echte uitgang te komen. Wij hadden de pech dat we daarbij in een heftige hagelbui terecht kwamen bij 5 graden Celsius en harde wind.

Aan het einde van de expositie hangt deze kegel met daarop zwart wit foto’s van honderden slachtoffers van het Nazi Regime

Vanuit de zomerse stad Tiberias reden we langs het meer van Galilea naar Hamat Gadar langs de grens met Jordanie, Deze grens wordt gemarkeerd met een rij hekken, dan een mijnenveld , en dan weer een rij hekken. Hier komt geen mens doorheen…

In het meer van Galilea mondt de rivier De Jordaan uit. Op de plaats waar volgens de bijbel Jezus in deze rivier is gedoopt door Johannes de Doper is een uitgebreid doop complex aangelegd, waar duizenden pelgrims uit de gehele wereld zich willen laten dopen op de orthoxe wijze zoals Jezus is gedoopt

Toen wij er waren kwam deze grote groep zwarte Amerikanen om gedoopt te worden; wat een spektakel….

En geloof me waarde vrienden het was hier echt niet warm hoor; het water was zelfs ijskoud.

Deze vissersboot uit de tijd van Jezus is in 1987 opgegraven aan de oever van het meer van Galilea. Hebben Jezus en zijn apostelen hier in gevaren? In de begeleidende teksten in dit kolossale hieromheen opgebouwde Museum wordt niet gesteld dat men het zeker weet, maar het zou kunnen, gezien alle bijbel teksten hierover…

Wast men wel vrij zeker weet, is dat dit het huis van de Apostel Petrus was. Ook langs het Meer van Galilea

Boven het huis van Petrus is deze kerk gebouwd; op deze heilig verklaarde plek wordt heel veel gebeden door pelgrims…

We rijden naar de Mount Hermon op de Golan Hoogte in het noorden van Israël. Hier is zwaar gevochten door de Israelische , Syrische , Jordaanse, en Libanese legers., maar nu wordt hier door de Israëliërs geskied. Op deze pisten wegwijzer is te zien dat er maar 1 skihelling is. Men kan van hieruit Syrie en Jordanië inkijken

Dit is een bijzondere plek voor de Israëliërs. Grote drommen mensen en kinderen waren er op de been om de opening van het wintersport seizoen mee te maken…ook wij natuurlijk, al kon er nog niet geskied worden, omdat er te weinig sneeuw ligt.

Voor velen hier, is dit de enige manier om in hun leven sneeuw te zien.

En overal ziet men röntgen controles voor tassen, wordt men gefouilleerd, en lopen beveiligers met zware automatische wapens.. Niemand die er van op kijkt.

Hier een gewoon jong meisje dat met haar telefoontje een foto maakt van haar neefje. Maar zo gewoon is ze niet; met een machine geweer over haar schouders. Elke Israelier – jongen of meisje – moet van af het 18de t/m het 21ste levensjaar in militaire dienst.

De kilometers lange boulevard van Tel Aviv

Jaffa, het oude stadsdeel met het pleintje bij de Clock Tower

De vlooienmarkt van Jaffa, waar echt van alles te koop is

Hier staan mannen op straat te bidden, onverstoorbaar, zo maar overdag, dit zie je overal, zelfs op drukke vliegvelden…

Vanuit Jaffa lopen we langs de kilometers lange boulevard naar Tel Aviv. Deze stad staat bekend vanwege de vele moderne architecturale stijlen die zij herbergt. Niet gek natuurlijk, want Joden kwamen en komen vanuit de hele wereld naar Israël. Ook het culinaire gebeuren staat in het teken van veelzijdigheid in de vele knusse en goed restaurants

Je maakt van alles mee hier op straat, wat gebeurt hier nou toch ?

The Opera House, een beroemd ontwerp

Langs de uitgestrekte Tel Aviv Boulevard zijn veel prachtige moderne houten vloer constructies aangelegd met bankjes en parasols, en die parasols zijn hier zomers noodzakelijk, want het kan hier dan bizar heet worden vrienden.

Een skyscraper met een uniek ontwerp

Deze foto maakte ik vanachter het autoruit onder het rijden door. Let op de futuristische gebouwen…

Tja het lijkt saai, maar ik vind dit toch wel heel gedurfde vormgeving; je blijft er op een of ander manier toch naar kijken…

We gaan vanuit Tel Aviv door de Negev woestijn op pad naar Massada aan de Rode Zee. Toen we zo’n 10 dagen geleden vanaf Eilat naar het noorden reden, en Massada passeerden aan de oostkant konden we daar niet in de kabelbaan naar boven, omdat we net te laat waren; de kabelbaan ging niet meer. Dus proberen we het vandaag langs de westzijde om deze belangrijke plaats uit de tijd van Jezus Christus te bereiken.

Het is een boeiende rit door het woestijn gebied, waar we ook wilde kamelen tegenkomen

Ook zien we veel Druzen dorpen tegen.

Bij een van de Druzendorpen zien we deze kamelen opstapplaats; zeker niet voor toeristen want die zien we hier niet of nauwelijks

Als we bij de grote parkeerplaats aankomen krijgen we even een tegenvaller te verwerken. Het blijkt dat aan deze westzijde van de bergrug geen kabelbaan is maar dat we vanaf deze kant  tegen de berg op moeten klimmen om Massada – boven op de berg – te bereikenzien.. De andere kant met de kabelbaan is 1,5 uur verder rijden, dat redden we niet meer…., dus dat wordt zweten, al is het hier maar 18 a 20 gr Celsius

Even wat dichterbij gekomen zien we pas goed dat we niet de enigen zijn; een paar schoolklassen met kinderen gingen ons voor op de zoveelste klauterpartij in deze trip, die echter heel goed kon zonder ezeltjes

Hoe slim waren die mensen 2000 jaar geleden… Dit is een maquette van Massada op het bergmassief. De bebouwing zien we op het vlakke deel boven op de berg. Om water voorhanden te hebben had men aan de voorzijde geulen (rood) gegraven waar het water tijdens regenbuien vanaf de berg in kon stromen. Aan het eind waren wateropslagplaatsen in de vorm van gaten in de bergwand  aangebracht. Hierin kon  het overtollige water tijdens regenbuien  en overstromingen in stromen.

Boven op Massada zagen we nu ook de andere kant van de bergrug met de kabelbaan. Op de achtergrond is nog een stukje van de Dode Zee te zien.

Bij het beneden station van de kabelbaan zagen we deze bijzonder rotsformatie

In de bebouwing zijn ruïnes van paleizen, kerken uitkijktorens, publieke ruimtes, woningen, en badhuizen te zien.. Dit is een badkuip in het grote badhuis, met nog stukjes van het originele pleisterwerk uit het jaar 0000

Dit was een verwarmd bad. Door de kleien pijpen in de bodem werd van onderen, vanuit een andere ruimte warme lucht ingeblazen, waardoor deze pijpen en ook het water warm werden…

Eilat is en v/d belangrijkste badplaatsen van Israël; alle ingrediënten achter dat etiket zijn er voor handen, carnaval achtige boulevards met zelfs bungy jumping, luxueuze gamehalls, fancy hotel façades , veel moderne shops,  goed geoutilleerde overdekte ijsbaan en mooie stranden. Maar al deze zaken zijn aan ons niet zo besteed; het was echter wel leuk om het e.e.a. zelf te ervaren

Langs de boulevard in zuidelijke richting lopend maakte ik deze foto van de grote betonpaleizen van Eilat…

Maar tussen al dat goud blinkt er ook hier en daar veel koper in de vorm van deze verouderde en verwaarloosde betonflats.

Als enige gasten zwommen we in het deels verwarmde bad van ons hotel, dat als 5 sterren hotel niet veel meer dan 3 a 4 sterren verdient.

Zonder het ongemak van duikbrillen en zuurstofflessen kan je hier genieten van alles wat in de Rode Zee voorbij komt

Vooral de kleuren van het Rode Zee Koraal die en van de exotische vissen maken dit tot een kijkspektakel

Dit lijken wel goudvisjes, maar dat is schijn

Dit is een Manta Ray ook wel Stingray genoemd oftewel Pijlrog die zijn onderkant even laat zien, uniek toch ?

Je weet gewoonweg niet waar je moet kijken…Die kleuren, en plotseling kan er de meest vreemde vis voorbij komen, en…… het is echt in de Rode Zee !!

Deze visjes zag ik al eerder in de Stille Oceaan in Huahine

Zelfs een haai kwam even langs, er zijn ook hamerhaaien en vinhaaien in de Rode Zee

De naam van deze vis was niet te achterhalen…

Deze vis menen we al vaker te hebben gezien , met name in de Stille Oceaan in de omgeving van Hawaï

Nog even deze van het adembenemend mooie Rode Zee Koraal, hier blijf je toch naar kijken !!

Vanuit Eilat op weg naar Jeruzalem rijden we langs de westkant van de Dode Zee. We rijden hier op de hoogte van het Dode Zee Niveau zo’n 400 mtr onder de zeespiegel, en zien uitgebreide zoutbanken. In Jordanië reden we aan de oostkant, maar daar zagen we de Dode Zee vanaf de weg diep beneden ons liggen. Hier, in Israël konden we heel gemakkelijk even stoppen om over de zoutbanken te lopen en foto’s van dichtbij te maken

Dan zien we een strand waar een hotel en bad mogelijkheden zijn; hier rijden we maar eens heen; we willen per slot van rekening  wel even in de Dode Zee drijven; let op de twee zwarte houten wanden die de zee in gaan…

Dichterbij gekomen zien we wat de zien we waar deze twee wanden voor dienen; binnen de houten wanden mochten alleen vrouwen baden. Ik kreeg gelijk een flashback, en dacht aan ons eigen Slobbeland IJsselmeer zwembad in Volendam in mijn jeugd, waar ook zo’n zelfde houten schutting de vrouwen van de mannen scheidde (katholicisme) Ik weet nog wel dat de badmeester “de Robbert” vaak moest ingrijpen als nieuwsgierige vrienden (ik niet) het niet konden laten om in het water voorbij de schutting toch even de vrouwtjes te bekijken. Later is op verzoek van de vrouwen zelf de schutting verwijderd. Zij hadden zich mooi gemaakt en nieuwe bikini’s gekocht uiteraard niet voor zichzelf maar juist om door de mannen bewonderd te worden, bleek achteraf……logisch eigenlijk !!!!!!

Een van de adviezen bij het baden in de Dode Zee is om niet “koppie onder” te gaan….

In een kiosk kon modder worden gekocht die weldadig voor de huid werkte, samen met het zout. Deze Tsjechische dames en heer gingen er voor…

Tja het werkt. Mary blijft drijven in het zoute water…een gek gezicht hoor!

En wat werkelijk heel gek is, dat het niet alleen om zout water gaat in de Dode Zee, maar dat de branding en de bodem ook uit echt zout bestaan. Je loopt over het zout en je kan het ook oppakken…

Wat ook leuk is aan de Dode Zee is de weerspiegeling…

Wat moet ik nou met al dat zout ? Let eens op de branding.. puur zout, net als de bodem van het meer die uit zout bestaat, en dan die twee stoeltjes, wat een service hier

We staan op de zoutbodem van de Dode Zee  in Israël; aan de overkant van de Dode Zee ligt Jordanië. Let eens op de zoutbanken onder water

Ook dit is de Dode Zee, overal zout “eilandjes”

Op verschillende plaatsen langs de oevers van de Dode Zee zijn hotel complexen aangelegd; het is hier altijd bloedheet. Zelfs toen wij hier waren (winter) wees de thermometer tegen de 30 graden Celsius aan

Net voordat we de Rode Zee verlieten, tegen sunset, maakte ik uit de auto nog deze foto, Aan de overkant ligt Jordanië, wat een prachtige wereld…

Als we in Jeruzalem naar Bethlehem rijden zien we de muur die de bezette gebieden van categorie A omringt; achter deze muur zien we hier de geboortestad van Jezus Christus Bethlehem. Hier mogen we niet met Israëlische auto’s naar binnen en moeten een taxi nemen

Hier de muur aan de Israëlische zijde van dichtbij. Onze taxichauffeur, een christen, noemde de bezette gebieden die formeel onder Palestijns zelfbestuur vallen: openlucht gevangenissen die door Israël bestuurd worden. (opmerking voor zijn rekening natuurlijk)

Een van de vele tientallen checkpoints naar de bezette gebieden. Israëlische staatsburgers mogen hier niet naar binnen; dit is door de Israëlische regering verboden, zoals op de borden staat te lezen. Net zoals Palestijnen Israël niet in komen.

In Bethlehem moeten we met een Christelijke Arabische gids naar de geboortekerk van Jezus Christus. We staan hier voor de plek waar volgens de bijbel Jezus geboren is.

Dit is een close up van de geboorteplek van Jezus. De Davidster met 14 punten is een symbool van de 14 generaties die zaten tussen stamvader Koning David en Jezus, ongeveer 1000 jaar. Aldus het oude testament. Bethlehem wordt ook wel de “City of David” genoemd.

Toen het kindje Jezus geboren was wikkelde Maria het in doeken en legde het in een kribbe. Deze kribbe stond 2 meter naast de geboorteplek, op deze plaats waar de kaarsen branden.

In het zelfde grottencomplex deze plaats waar de 100 a 200 door Koning Herodes vermoorde kinderen (na de geboorte van Jezus) begraven werden.

We zijn nu in bezet gebied. Dit is de gevreesde muur aan de kant van de Palestijnen in Bethlehem. De continue door zwaar bewapende Israëlische militairen bemande wachttoren hier is, – zoals te zien – met meerdere molotov cocktails bestookt….

Mary en ik bij de muur – het bewijs dat we er waren !!

De Olijfberg, die in het Bijbelse Jezus Christus verhaal ook een belangrijke rol speelt. Aan de voet hiervan ligt een tuin Getsemane genaamd, die ook wel de “Hof van Olijven” genoemd werd. Wat je ziet zijn grafmonumenten en grafstenen van tienduizenden joden uit gehele wereld. Amerikaanse joden betalen wel 35.000 USD om hier begraven te worden. Als nl de 8ste stadspoort in de oude stadsmuur opengaat zullen zij die hier liggen als eerste “verlicht” worden…

Close up van de graven op de Olijfberg

Nog een close up van de grafmonumenten waar joden onder begraven liggen

Met op de achtergrond de Olijfberg zien we hier onder aan deze berg de Hof van Olijven. De tuin waarin Jezus bad in de nacht voor zijn kruisiging, na het laatste avondmaal, bevind zich naast het kerkgebouw met blauwe koepel rechts op de foto

De eigenlijke Hof van Olijven waarin Jezus de nacht voor zijn dood doorbracht, en waar dezelfde olijfbomen in staan als 2000 jaar geleden volgens alle begeleidende teksten

Om de rots heen, in de Hof van OLijven, waarop Jezus in de nacht voor zijn dood wachtte op zijn verrader Judas is een imposante Kerk gebouwd, met de rots als heilige plek in het midden, en daarachter een altaar, waar verschillende Pausen al missen hebben opgedragen.

Het is een adembenemend mooi plafond dat in deze kerk is aangebracht, veel goud en andere edelstenen zijn er in verwerkt

We staan nu op de top van de Olijfberg en kijken naar de oude stad Jeruzalem achter de oude stadsmuur. Op de voorgrond de duizenden Joodse graven. De gouden koepel is van de Russische Orthodoxe Kerk

Deze foto heb ik niet in Jeruzalem gemaakt, maar waar wel komt in de volgende editie van dit journaal aan de orde. Ik vind hem echter zo bijzonder dat ik hem alvast plaatste.