Ons verblijf op de Marquesas Islands Hiva Oa en Nuku Hiva zit er op. Deze afgelegen eilanden groep heeft onze verwachtingen overtroffen. Ongerept, wild, bergachtig, en soms moeilijk toegankelijk, maar adembenemend mooi. Pure natuur, veel groen en bloemen, en alles helemaal echt, en…………. nog bijna geen toerist te bekennen.
Buitengewoon vriendelijke mensen, met hun nog niet door de tijd aangetaste tradities, geen industrie, geen verkeer, geen files, geen brommertjes, heerlijk rustig en altijd mooi weer, wat wil een mens nog meer op de aarde ? Lekker eten, nou dat kan je hier ook, zeker weten. De Mahi Mahi vis heeft ons al bijna de kabeljauw doen vergeten… Deze eilanden maken deel uit van het aardse paradijs, of liggen er pal naast, we zijn weliswaar nog niet klaar met onze zoektocht, maar we zijn warm, dat staat vast.
De vlucht van Nuku Hiva naar Papeete op het eiland Tahiti over een afstand van 1500 km duurt 3,5 uur, onderweg passeren we de atollen bij Rangiroa, een merkwaardig fenomeen. Volgens Darwin ontstaan door erosie van de vulkaaneilanden aan de bovenkant en door aangroei van koraal aan de buitenomtrek. Aan de binnenkant zijn de groeiomstandigheden voor koraal minder. Zo ontstaat een ringvormig zich uitbreidend rif, waarvan we er velen zagen tijdens onze vlucht van en naar de Marquesas Islands vanuit Tahiti.
Detail van Atol gezien vanuit het vliegtuig van Nuku Hiva naar Tahiti in de Pacific Grote ringvormige “eilanden” ontstaan door erosie van vulkaaneilanden, daardoor relatief hoger water level en aangroei van koraal aan de buitenkant v/d ring
Dit is een onderdeel van het Rangiroa Atol waar we overheen vlogen, het grootste Atol ter wereld. Hierop zijn decadente resorts en kleine nederzettinkjes
In Tahiti kwamen we weer terug in het resort waar we eerder verbleven. Even tijd om te relaxen, voordat we naar het eiland Moorea vliegen
Een sunset foto met een palm of coconut tree op de voorgrond is altijd een geslaagd plaatje, maar hier vanaf Tahiti heeft het een extra dimensie
Vanaf het resort in Tahiti kijken we op de horizon naar het naburige eiland Moorea, waar de zon van Tahiti achter verdwijnt, en wij morgen naar toe zullen vliegen in slechts 7 minuten.
We zijn geland ! Een plattegrond van het eiland Moorea, waar we zo’n beetje naast het vliegveld logeerden. Bijna hadden we de vlucht gemist. De receptionist had ons een verkeerde latere vliegtijd doorgegeven, – we hadden het ’s een keer niet zelf gecontroleerd – en ons al een late check out aangeboden. We moesten derhalve hals over kop van het zwembad vertrekken en konden nog net de vlucht halen.
We zitten hier in een Beach Bungalow, en dat is ons heel goed bevallen. Voor de mensen die er zelf ook aan denken, hier een plaatje van het interieur van onze “hut”
Door de schuifdeuren stap je zo je eigen terras op, en een stap verder sta je op je eigen privé strand, tja we zijn natuurlijk wel nog steeds op zoek naar het paradijs ….
Afzien manneeeeee……..
In dit soort oorden ontbreekt het aan weinig tot niets, zeker niet aan een gezellige bar. Hoewel de bars in al dit soort resorts reeds om 10 a 11 uur dicht gaan. Dan zit er in de regel ook niemand meer…nou ja wij dan misschien.
Het resort waar wij verbleven op Moorea, staat bekend om zijn traditionele dansshow elke woensdag en vrijdagavond. Omdat het deze keer regende buiten kon de show met een live orkest niet op het strand uitgevoerd worden, maar op een te kleine vloer in het restaurant.
Het was niet zoals zo vaak met folkloristische dansacts in toeristenoorden een amateuristisch dolletje, maar een wervelende show door professionele dansers(essen) waar we volop van genoten hebben
De Tahitiaanse dans is in alle opzichten een exercitie die de voortplanting van onze soort moet bevorderen; op allerlei manieren wordt er aan seksualiteit geappelleerd, vooral het razendsnelle “gatje schudden” van de dames en de “shaking limbo beweging met de gulp vooruit” van de heren spelen hierbij een hoofdrol
Er zijn hier veel Honeymooners, vooral jonge Japanse en net getrouwde Chinese koppeltjes die met trouwoutfit en al de “overwater bungalow” induiken en er niet meer uitkomen. Dit Chineesje zagen we nog net in de hut voor ons naar binnen gaan. Ze zwaaide nog wel heel aardig naar ons
We huurden natuurlijk weer een auto en reden er alle wegen van het eiland Moorea mee af. Hier zien we in de verte het eiland Tahiti liggen. De vulkaanvorm is van uit de verte goed zichtbaar.
Er zijn mooie exotische plaatjes te maken, zoals hier. Een GPS hadden we deze keer niet nodig; er is maar een weg rond het eiland, je kan nooit in de war raken en komt altijd weer op hetzelfde punt terug
De overwater bungalows van het Sofitel liggen er fraai bij, en wat zijn de blauwe kleuren en tinten toch bijzonder
Op vele plaatsen zien we schoolkinderen met hun juffen in de vrije natuur spelletjes doen en zingen
Zoals op Nuku Hiva veel cocosplantages zijn, en op Huahine veel vanille plantages, zijn er op het eiland Moorea veel ananasplantages. We zijn hier in de winkel van zo’n plantage; we waren er snel weer uit….
Langs de weg stoppen we af en toe voor een fotootje maar ook om gewoon even te blijven kijken naar het heldere water, en de prachtige turquoise kleuren er van.
Hier weer een school klas die aan het voetballen is. Sinds de WK voetbalt iedereen lijkt t wel….De juffen doen ook mee…
Zeg nou niet dat getinte en gekleurde mensen niet zonnebaden. Deze dame met kind staat nota bene met de zonnebrand paraat in het water te bakken.
Overal langs de weg bij de stranden en mooie plekjes bankjes om uit te rusten en te genieten van de wereld om je heen
Midden op het eiland Moorea een Belvedere – uitzichtpunt – waar we natuurlijk ook een mooi plaatje van schoten
We maakten een mooie rit over en rondom het eiland; hoewel de bergen hier niet zo hoog zijn kon ik toch wat mooie panorama’s maken
De natuur op Moorea en de ligging ervan is minder spectaculair dan de andere eilanden. Veel mensen bezoeken Moorea om de decadente resorts die hier zijn; op dit plaatje is te zien dat daar helemaal niets mis mee is
Ook dit plaatje spreekt boekdelen…
In het Intercontinental Resort is een hospitaal voor zieke reuzenschildpadden aangelegd in een geheel natuurlijke omgeving; dit beestje van 1 meter lang heeft stress; hij/zij blijft maar rondjes zwemmen
Dit beest was geestelijk oké, maar miste een achterpootje….
Moorea is dan niet het spectaculairste eiland , maar wel een prachtig mooi en exotische plek; de natives wonen er solitair in dit soort huisjes
Wat een mooi kerkje is dit, het lijkt wel een kasteeltje vond Mary
We genieten en praten nog wat na over de tour die we vandaag maakten. De avond valt, het wordt tijd om een wijntje en een Frans kaasje dat we onderweg ergens kochten open te maken
En als de zon dan achter de kim verdwijnt en je krijgt zo’n schilderijtje voor je neus, dan is het Franse kaasje en het wijntje op je eigen terrasje wel heel erg lekker vrienden..
Wat stelt dit voor ???? ……… De volgende ochtend komt plotseling het net getrouwde Japanse stelletje dat al twee dagen lang in hun hut was opgesloten, naast onze hut het strand op. Ze beginnen om de beurt aan een paar oefeningetjes waar ze op TV veel succes mee zouden oogsten. We keken onze ogen uit.
We kennen de namen van de verschillende onderdelen van deze kuur niet, maar het was geweldig allemaal, en gratis……
En het ging maar door en door…. het lijken wel professionals.
Uiteindelijk ben ik maar eens gaan applaudisseren, dat werd door het stel geapprecieerd, ze bogen voor ons, en als klap op de vuurpijl kwam de dame toen nog met dit laatste bruggetje
En vanaf de plek waar ik deze geweldige Japanse show volgde groet ik u waarde vrienden. Over een paar uur pakken we de koffers weer en vliegen we naar het eiland Huahine, we komen dan in de buurt van Bora Bora