Vanavond met 1ste basgitaar op TV in “THE REPAIRSHOP”
Als 16 jarige zat ik 54 jaar geleden – in 1965 – met vrienden Cees Tol en Evert Woestenburg op dansles bij “Spruitje” in het Cultureel Centrum in Volendam. (ja dat staat er nog steeds) Cees en Evert hadden elk een elektrische gitaar, en alle drie waren we fans van The Shadows. Daar kwamen we niet over uitgepraat, en in het weekend kwamen we dan ook bij elkaar om samen wat liedjes van “The Shadows” te spelen. Ik zat er dan maar wat bij natuurlijk.
We bedachten al rap dat ik bassist van ons nieuwe bandje zou worden, maar daar heb je wel een basgitaar voor nodig, en daar was bij ons thuis absoluut geen geld voor. M’n vader was een eenvoudige fabrieksarbeider, en we hadden thuis 11 kinderen waarvan ik de oudste, dus waren vader Kees en moeder Maartje dag en nacht in de weer om ons in leven te houden. Mijn vader beloofde mij ondanks zijn drukke leven om samen met zijn broer Jaap zelf een basgitaar voor mij te maken, nog niet wetend dat dit mijn hele verdere leven zou bepalen…
Van goede vriend Arnold Muhren van de Cats die er zelf al eentje gemaakt had, kreeg ik de tekening, en in de timmerloods van de firma Nieuw Leven in Volendam werd mijn gitaar, maar ook BZN geboren. Mijn droom kwam uit. Vijf jaar later kon ik met mijn eerste met BZN verdiende centjes een Burns basgitaar kopen, en werd de zelfgemaakte basgitaar aan vele beginnende Volendamse bandjes uitgeleend totdat zo’n 25 jaar later iemand de gitaar aan de deur terug kwam brengen….Deze gitaar moet van jou zijn…..Hij was weer thuis!
Mijn vader die voor altijd mijn “hero” is gebleven, overleed helaas op 57 jarige leeftijd in 1984. Tijdens het laatste afscheidsconcert van BZN in het Rotterdamse Ahoy op 16 juni 2007 heb ik de bewuste basgitaar als eerbetoon aan m’n vader en aan de begintijd van BZN naast mij op de bühne neergezet. (zie een van de onderstaande foto’s)
Een jaar geleden kwam ik in contact met gitaarbouwer Jeroen Gmelich, hij kende het bijzondere verhaal van de bas gitaar, die inmiddels onbespeelbaar was geworden. Toen hij door RTL TV als instrumentmaker bij “The Repairshop” werd gevraagd, was al snel de link naar mijn basgitaar gelegd. Ik werd door RTL TV gebeld of ik mee wilde werken aan het programma The Repairshop om de gitaar door Jeroen weer bespeelbaar te laten maken. Dat deed ik maar al te graag, nog niet beseffend dat ik in een mallemolen van emoties terecht zou komen…..
Hoe het allemaal verder ging is vanavond om 21:30 te zien op RTL TV bij de Repairshop
Op deze foto links de 1ste foto van BZN onder de steg van de ouderlijk woning van Evert Woestenburg 54 jaar geleden in 1965, met de door m’n vader gemaakte basgitaar. Toen we in 2015 na 50 jaar weer eens bij elkaar kwamen hebben we de foto opnieuw gemaakt. Helaas is Cees Tol inmiddels overleden
53 jaar geleden. Een optreden van BZN in 1966 in het Volendamse St Jozefgebouw geheel links mijn persoon als trotse 17 jarige bassist met de door m’n vader gemaakte basgitaar vlnr: Jan Tuijp; Evert Woestenburg; Gerrit Woestenburg;Jan Veerman; Cees Tol
Op deze foto van het laatste BZN Concert op 16 juni 2007 in AHOY Rotterdam, dat rechtstreeks op TV werd uitgezonden, staat de door mijn vader gemaakte basgitaar naast mij (geheel rechts op de foto) op de bühne als eerbetoon aan m’n vader
Op Edammer weg in Volendam tijdens de kermis in 1955. Ons ouderlijk gezin aan de wandel. Mn zussen Jannig en Gaar lopen net als mijn moeder nog in klederdracht . Vlnr Jannig, Jan, Jaap, Moeder, in het karretje Nico, Vader, Cor, Gaar en Kees
Op 22 jarige leeftijd als bruidegom tussen mijn vader en moeder, en ons complete ouderlijke gezin op 25 mrt 1971 onze trouwdag, voor onze ouderlijke woning in de Dr Weverstraat 24 in Volendam
Op deze foto van The Final BZN Concert in AHOY Rotterdam is goed de zelfgemaakte basgitaar te zien
In 1983 op vakantie op weg naar Zuid Italie, We hadden m’n vader gevraagd ook mee te gaan. Ook zoons Vincent (L) en Sander(R) zijn mee. Kees was nog maar 4 jaar, die hadden we thuis gelaten. Vader Kees overleed een jaar later in 1984 toen hij 57 jaar oud was. Helaas….
In Zuid Italie in Monasterace Marina op bezoek bij Jaap Geugjes in 1983. M’n vader in een ongebruikelijke pose, in z’n zwembroek. Hij had in 30 jaar niet gezwommen zei hij !